19.2.09

γελαστοί και γελασμένοι.... εφιάλτες


καρφώνεις βλέμμα, πακτώνεις τη σκέψη σε πέτρα χτισμένη....

Σου....
Ψιθυρίζουν οι τοίχοι, αγωνίας "πρέπει"
Φτύνουν τις ζωγραφιές τους…
Αυτοφυούν σοβάδες - δάχτυλα με νύχια λάμες…
Να σκίσουν πόνους εσωτερικής ύφανσης ....
Λάμες βαμβάκια…
Και.....

δεν έμαθες ποτέ μικρό μου
ότι το ατσάλι …σ΄ ατσάλι μεταλλάσει….
και τους εννενήντα εννέα πόνους που κυλούν στις φλέβες….
εκατόν ένα τους κάνει…
Σου καρφώνει τον πόνο, το σκληρό του σίδερου, στα έγκατα ...
Σου μεταλλάσει τις φλέβες σε ηλεκτροφόρα καλώδια…
κι ιόντα ηλεκτρισμένα κυλούν πια μέσα σου…
Πρωτόνια και νετρόνια…θετικά.. κυτταρικός πυρήνας γίνονται
Και....


Περιτριγυρισμένα με αρνητικά φορτία…μορίων ψυχής
"πυρρίχιο" νανούρισμα σου ψάλουν...
Πρέπει πρέπει πρέπει πρέπει
με τύψεις
με τύψεις με τύψεις με τύψεις
Να πονάς να πονάς να πονάς να πονάς….
Και.....

Μάσκα σε ντύνουν βενετσιάνικης αποκριάς
Κήρων χαμόγελο στα χείλη σου καρφώνουν
Να χαμογελάς…να χαμογελάς…να χαμογελάς…
με τύψεις με τύψεις με τύψεις….

Και...

σε "πυρρίχιο κύκλο " σου τραγουδούν...
κλάψε παλιάτσο! κλάψε....

Το δικό σου δάκρυ
εμάς κάνει,

Να γελάμε να γελάμε να γελάμε να γελάμε
......................................................................................................................................

*Κάποιος ψιθύρισε (ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ).!!!!.."" και ματιές μακρυά από τοίχους"
*τραγούδι...Azam Ali ψιθυρίζει...."la serena" .. η maya ξανα...κι ευχαριστώ της στελνω
*foto...deviantart http://twisted-muffins.deviantart.com/art/Cry-45389158

.........................................................................................................................................................................

στον ΤΑΚΙΖ.....(Ξέρει γιατί)

12 σχόλια:

Aggelos Spyrou είπε...

Τι θα γίνει άραγε
αν κάποτε
πέσουν οι μάσκες,
ή απλά
τις ξεχάσουμε;

Τα θλιμμένα πρόσωπα
φοράνε γελαστές μάσκες,
τ' ανάποδο επίσης,

το δάκρυ ίση αξία αποκτάει με το γέλιο,

κοινή η πηγή τους,

βαθιά,

τα σωθικά.

Ίδιος ο χρόνος της ζωής τους,
τόσο το δάκρυ,
όσο το γέλιο,

διχάζεται ο κόσμος εμπρός τους,
η αιωνιότητα, το φιλί της στο κορμί.

Κι όταν θα πέσουν οι μάσκες,
ίσως τα "πρέπει",
τα "νευριάζω",
τα "θέλω",
τα "εμπρός",
να γίνουν όλα κουβάρι.

Κι ένα γατάκι θα παίζει ανέμελο μαζί του, θα το μπερδεύει,

γιατί τίποτα πια απ' αυτά δεν θα έχει σημασία.

Παρά μόνο η πιο γλυκιά σκέψη,
μια τόσο γλυκιά σκέψη,
που πάντα θα έρχεται απρόσκλητη

να δίνει ελπίδα.

Και φως.

Και γέλιο.

Τελικά το γέλιο κέρδισε νομίζω. Το ίδιο κι οι "προτροπές".

:)

Μαρινα ..... είπε...

Καπετανιε Καπετανιε Καπετανιε…

Και ποσο χαιρομαι!!!!!!!

Αγγελε του Σπυρου…( κι όχι μονο)

Να σου πω;;;
Να σου πω…
Προσκαιρες οι μάσκες…
Πεφτουν πολύ γρηγορα…όταν…
μασκες* μασκες είναι….

Ναι….Αγγελε μου…

"Τα θλιμμένα πρόσωπα
φοράνε γελαστές μάσκες:


Δεν φορανε θα πω…αυτοκολλητο τους εγινε το χαμογελο
Γιατι η "θλιψη"…ξερει να εκτιμα

Καπετανιε;;;…
ναι..

Ιδιος ο χρονος στο δακρυ και στο γελιο…
Κι η αρμυρα τους ιδια…

Σημαντικε…
Κι οι προτροπες…οι προτροπες…
Νικουν φοβους εγωιστικους….

Μαθαινουν…βυθους να ζουν "στο Φως"
Διδασκουν…στην ατολμια το "εμπρος"
Σκεπαζουν παγωμενη θλιψη…..
"με νευριαζεις" παπλωμα να ζεσταθει…
Σε πόδια τελματωμενα….το "εμπρος" πατεριτσα ζωης γινεται να παρουν κινηση

Αχ ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ…

(κι αν γνωριζες τη δυναμη Σου)

"Τελικά το γέλιο κέρδισε νομίζω Το ίδιο κι οι "προτροπές"


Το ιδιο κι εγω Σημαντικέ...
Το ιδιο ....νομιζω

Την Αγαπη μου…..
ΤΗΝ Αγαπη μου….

Αλεξάνδρα είπε...

Στο πρέπει των τοίχων φωνάζω Θέλω. Δεν χωρούν άλλο τα πρέπει.

Θέλω να γελώ, θέλω να ζω!
Θέλω να γελάς, θέλω να ζεις!

Εμαθα πως τα πάντα μπορεί να τα αντέξει ο άνθρωπος - αρκεί να μην διαρκούν πάνω από ένα δευτερόλεπτο :-)

Μακριά οι μάσκες από μας...

Κι όσο τα δάκρυα και τα γέλια πηγάζουν απ΄την καρδιά μας και εκβάλλουν σε φίλων βλέμμα η ζωή κερδισμένη θα ΄ναι...

Οσο για τον παλιάτσο, για λύπηση είναι κι όχι για γέλια όταν τα χρώματα απ΄τα δάκρυα στο πρόσωπο τρέχουν...

Τρέχει το λευκό της αγνότητας μακριά, το κόκκινο που αίμα θυμίζει φεύγει κι αυτό... μόνο το πράσινο της ελπίδας μένει για λίγο στο ύψος της καρδιάς...

γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, κι ας μην είμαστε εκεί να το επιβεβαιώσουμε...

Δεν πρέπει να αντέξεις,

ΘΕΛΕΙΣ να αντέξεις.

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Γέλα παλιάτσε
Γέλα
και κλάψε ύστερα
Μπορείς
και να πεθάνεις
αν το θέλεις
Πέθανε!
Εμείς
κουρδιστήκαμε
και γελάμε συνέχεια
Πέθανε παλιάτσε!...
Σε παρακαλώ...πέθανε!...
Να δακρύσουμε
απ' τα γέλια...

Θα σκουπίσω
τον πόνο σου
στον τοίχο μου
Σ' αυτόν
που με χωρίζει
απ' την πανσέληνο
Κι εκεί,
μετά από χρόνια...
θα κλάψω κι εγώ
για ΄σένα παλιάτσε

Στη Μαρίνα της Ψυχής
Με αγάπη, Φιλί!...

Takiz είπε...

Σήμερα θα γράψω εδώ σε εσένα ένα μυστικό μου, που έβλεπα τοίχο και φοβόμουν να νιώσω,
και φοβόμουν να σπρώξω,
τοίχο να ρίξω να εξαφανιστεί και να αγγίξω θέλω,
μα τοίχος ψηλός και άκαρδος καθημερινός, που κρύβει λύπες και δάκρυ δικό μου κόκκινο.

Μα το έκανα και πήρα φόρα
και έσπρωξα
και τον πέρασα,
ναι τον πέρασα και ένιωσα αγάπη και είδα φως μέσα μου και ένιωσα χάδι στο σώμα μου και στην ψυχή μου,
και ένιωσα ήρεμα

και έτρεξα,
και έτρεξα γρήγορα να φύγω μακριά του μα όλο εκεί βρισκόμουν.

Ανάσες πολλές, κουράστηκαν
και πήρα το θάρρος να γυρίσω να το κοιτάξω

Και γύρισα
Δεν φαινόταν ο τοίχος πλέον, δεν υπήρχε τοίχος ποτέ

Και ένιωσα ζεστά που κατάλαβα για μένα, ότι αυτό το ταξίδι με έστελνε στον προορισμό μου,
προορισμό τόσο μακρινό όσο ένα τόσο δα βηματάκι μικρού παιδιού

Και αγάπη νιώθω που μπορώ να κοιτώ πλέον εσέ μέσα από τοίχους σκέψης.

Σήμερα ακολούθησα σκιάς χνάρι και νίκησα

Μαρινα ..... είπε...

Αλεξανδρα...Αλεξανδρα...

Ξημερωνει...
σε λιγο....
Εσυ.... στην πολη που λατρευω
εγω....καρφωμενη στο παραθυρο
να προσμενω αυγη....
"θελω και πρεπε"ι...
ενα κουβαρι..ολα
νημα για να πλεκουμε Ζωη...
με περιτυλιγμα ενιοτε τις τυψεις...


ανασα ανασα ειπαμε...
φιλι φιλι ειπαμε....
ολα θα γινουν...
υ π ο σ χ ε θ η κ α μ ε

Σε αγαπαω...(ετσι απλα)

Μαρινα ..... είπε...

ΑΝΑΡΧΗ ΦΛΟΓΑ....
ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ....ΔΡΑΠΕΤΗ


τι θα κανω με Σενα μου λες;;;;

αν σε αγαπαω καθε μερα και πιοτερο....
τι θα κανω μου λες;;;;

μμμμμ

ασε !!ξερω...
απλα
θα σε αγαπαω καθε μερα και πιοτερο.....
:)))
(καθαρμα-τακι).......

pandiony είπε...

πολλά..

Μαρινα ..... είπε...

ΤΑΚΙΖ!!!...ΤΑΚΗ ΤΑΚΗ ΤΑΚΗ....

αυτο ειναι Aναρτηση...
ΥΠΕΡΟΧΕ ΜΟΥ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ... ΠΟΙΗΜΑ

(και δεν μου αξιζει να μεινει εδω μονο)...

...................................
δεν θελω να το χαλασω με δικα μου φτωχα "λογια"
μονο ενα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" να σου γραψω...
σιγουρη οτι θα καταλαβεις....



Ομορφη Aυγη να εχεις....
ομορφη αυγη....
Υπεροχε...

Μαρινα ..... είπε...

pandiony!!!!!!!!!!!!

ποια επισης την αυγη περιμενει;;;;

αααα...μικρο μου ομορφο ξενυχτοπουλι

παρα πολλα...παρα πολλα...
κι απο εμε....

Takiz είπε...

.....μονο εδω αξίζει να μείνει....μονο εδω......


ειναι μυστικό μου και δεν θέλω να το μοιραστώ με άλλον......

Μαρινα ..... είπε...

ΤΑΚΙΖ...
Να καταθεσω κι εγω¨"μυστικη γραφή";;;

μπορω;;;
μπορω;;;;
ειναι το ελασσον....στο Μειζον δικο Σου...

μπορω Υπεροχε;;;;

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ....
ΠΑΡ΄ΕΞΟΝ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΓΑΛΟ "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ;;;
ΥΠΕΡΟΧΕ...

ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΟ ΧΑΖΕΥΩ ΘΕΛΩ....
ΝΑ ΤΟ ΡΟΥΦΩ....ΝΑ ΤΟ ΠΙΝΩ...
ΝΑ ΤΟ ΠΙΩ ....ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ....
ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ....ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΘΥΣΩ....
Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο......


μυστικη γραφη
μονο για Σενα....
Α ν θ ρ ω π ε....