16.1.11

εκ-πνοης

(Με) σφάζω
κομμάτια δυο σε θάλασσας βράχο καρφώνω
Να μη πονάω…να πονάς
Μ' αργυρένια λάμα (με) τεμαχίζω σε κουτάκια χίλια εφτά…
Λευκές πινέζες τους περνώ και τα κρεμώ στην θάλασσα
Να με πονάω….να μη πονάς
Αντιγράφω ασύστολα πληγές σάρκινες σε ψυχής καμβά…
Σέρνω πατούσες ολόγδυτες προς τις Μεγάλες Μέρες…
Προσδοκώντας Ανάταση άγνωρων (πια) νεκρών
αναμνηση
-γινομαι-
πριν το φιλι - αποτυπωμα ανουσιας παρουσιας
εξ-επνευσα

(Σε) φύτεψα μέσα μου
Ρίζωσες στα δάχτυλα μου…
αναδρομη γεννηση
αυτοχειρος ριζα
-εγινες-
πριν το φως...πριν δεις ηλιου φωταχτιδα
αποφαση εκ-πνοης
με μια ανασα
με αυτη την πρωτη
πρωτη κι υστατη .....
εξ- επνευσες