17.2.09

χωμάτινο μέτωπο....


Το "ψευδές" και "ψευδεπίγραφο "της ύπαρξης μου…
Φυτεύω σε άστεγο χώμα
σε διψασμένη για κόκκινο γη
για να φυτρώσει
αγκάθι δακρυσμένο Αγάπη…
Για να θεριέψει στην φωτεινή σκιά Σου…
Μεταλλαγμένο σε ακάνθινο στεφάνι
καρφωμένο σε άυλο μέτωπο…
Να ματώνει ελπίδα διαρκείας….
Να κυλήσει δροσιά , παράκληση σε ορεσίβια γυμνά μάγουλα…
Να κραυγάσει…πρωτόλεια ικεσία διαμονής
μείνε… Μείνε….
Να απλωθεί σε χάσκουσα παλάμη
κι από σοκάκια
δάχτυλων να προστάζει φυγή….
Φύγε…φύγε…φύγε
Μα πάλι, εκείνο........
επιμένει......
Nα κλείνει τους ανθισμένους αισθητήρες ακοής
Ν’ ακούει μόνο αίμα που κυλά στου μίσχου του τις φλέβες…
"Εδώ φυτεύτηκα…εδώ δροσιά μετάλαβα…
Εδώ ζωή ήπια…
ΕΔΩ....
Θα μείνω…. Εδώ.....
Θα Μείνω…
Στο άστεγο τούτο χωμάτινο μέτωπο…"
....................................................................
*καποιος ψιθυρισε..."με νευριάζεις"..
* ακουγεται το ...-Silent Goodbye.....Ennio Morricone
* foto..... απο deviantart....(http://visceral.deviantart.com/art/Limbs-23443527)

11 σχόλια:

Aggelos Spyrou είπε...

Κι αν βρέξει θα ποτιστείς,

μα αν όχι, θ' ανθίσεις.

Αλεξάνδρα είπε...

Θέλει περισσότερο θάρρος να μείνεις από το να φύγεις.

θα μείνω κοντά σου!

να σε δω να ανθίζεις!

Απίστευτη η φωτό

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Εδώ, Ποιήτρια,
που φυτεύτηκες
και ρίζωσες
και άπλωσες
και ήπιες βροχή
Και ήλιους
που χόρτασες εδώ...
λίγο πιο έξω απ' τον κόσμο
λίγο πιο μέσα στη Ζωή...
Εδώ, που δωρίζεις ασυλλόγιστα
το άρωμά σου...
Είναι εδώ ο τόπος σου
Είναι εδώ οι φίλοι σου
Είναι εδώ οι αγάπες σου
αγάπες να σου δώσουν
για τα δώρα σου...Ποιήτρια!...

Αγάπη σου δίνω κι εγώ...
Σε φιλώ...

Μαρινα ..... είπε...

AΓΓΕΛΕ..............

Αγγελε,αγγελε ...ΑΓΓΕΛΕ

Χμ....
αν πω οτι μου αρεσε που EΣΥ εισαι το "πρωτο σχολιο"...θα σε κλεψω ε;;;

μμμ...ναι...

παρ΄ολα αυτα...
χαιρομαι παρα παρα πολυ....
(κι η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ το δευτερο;;;;)

ΔΙΠΛΗ ΧΑΡΑ!!!!!!!!!και βάλε...

και Αγγελε;;;


βρεχει και ποτιζεται η ψυχη
βρεχει...ακομα και στην ακρατη ανομβρια...

και Αγγελε;;;

ο ανθος....
τα πεταλα κι οι στημονες....
δανεικα ειναι...
των Φιλων φορεσια φορω....
και παω...
και παω....
και παω....
χωρις τυψεις :)

και ΑΓΓΕΛΕ;;;

εχω χιλιες σιωπες που ακους....


Σημαντικε...
(δεν εχω άλλο...)

μονο "ΑΝΑΣΑ ΕΜΠΡΟΣ"


ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ;;;;

Μαρινα ..... είπε...

Θέλει περισσότερο θάρρος να μείνεις από το να φύγεις.

TΟ ΠΛΕΟΝ ..."ΕΛΠΙΔΑ" μου...
το πλεον δυσκολο...

AΛΕΞΑΝΔΡΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ.....

(πως το λεει η maya;;;;;
κατσικωσου....ΕΔΩ

για την ανασα
για το φιλι
για το δακρυ
για το χαμογελο

για το "παντα" το ισο με το "οσο"

γι αυτο....

ελπιδα μου.....
ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ.....

Μαρινα ..... είπε...

δεσμωτρια της ποιησης
ΑΝΑΡΧΗ ...Πυρινη....

ΕΔΩ...ΕΔΩ...

ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕΣ....
ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ....
ΕΣΥ,....

ΦΩΤΙΑΣ ΚΙΑΛΜΥΡΑΣ
ΛΕΞΕΙΣ...

τι άλλο;;;
τι;;;
ΕΞΟΝ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ;;;

ΑΓΑΠΗ
Π ο ι η τ ρ ι α

"ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΟΥ ΠΟΙΩ".... ΔΕΣΜΩΤΡΙΑ


Υ.Γ...
τι ειπαμε οτι ΔΕΝ ειμαι;;

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Απάντηση στην απάντηση του σχολίου μου:

Ήμουν από πάντα
και δεν το γνώριζα...
μέχρι
που ήρθαν οι αγάπες μου,
οι δικοί μου,
οι φίλοι μου,
εσύ...
και...μου δώσατε φτερά
και όνομα...
Και τότε το πίστεψα!
Ήμουν από πάντα
και είμαι εγώ!!!...

Σε φιλώ πολύ Ερασιτέχνιδα της Ποίησης και γι' αυτό και μόνο Ποιήτρια!!!

Μαρινα ..... είπε...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ,,,,
εισαι,,,,εισαι....

ΜΑΜΟΥΝΙ ΕΙΣΑΙ....
ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ....

ΚΑΙ ....
"καθαρμα-τακι"


μου την "εφερες"....

..................................
ΣΕ ΑΓΑΠΩ....
ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ....
ΣΕ ΑΓΑΠΩ....(αναρχο καθαρμα-τακι)

maya είπε...

κάποιος ψιθύρισε..."με νευριάζεις"..

όσο μικρά και νάναι τα γράμματα
όσο όμορφες οι λέξεις οι σκληρές

άλλο τόσο το αίμα θα βράζει
και κει που όλοι λένε φύγε
εσύ πεισπωμένη θα μένεις

εκεί που όλοι θα προστάζουν μείνε
εσύ θα φεύγεις ελευθερη .

η γη
το χώμα, πονεμένο και αγνό μαζί
προστάζει τις πιο φυσικές μας αισθήσεις .

απο κει μαθαίνουμε
για να μπορούμε να ΖΟΥΜΕ .
με ό,τι έφυγε, με ό,τι έμεινε ...
με ό,τι έρχεται .

:)))))

έχουμε ακόμηηηηη .... ουυυυυ !

σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχχχχ

Μαρινα ..... είπε...

αααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΑΥΑ ,MAYA ,MAYA

ΘΑΛΑΣΣΑ....ΘΑΛΑΣΣΑ...

Μ αρεσεις που επιασες τα "μικρα γραμματα"

το ξερεις...το ξερεις...

μ΄αρεσεις πολυ....


ΝΑΙ...ΘΑΛΑΣΣΑ...ΝΑΙ

ΚΑΠΟΙΟΣ...ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ
ψιθυρισε " με νευριαζεις¨"

κι αυτη " η σκληρη" αγαπημενη φραση
φορεσε χαμογελο...
μαλακωσε "ασκοπη" θλιψη...
πεισματωσε στο "μενω"
αντεδρασε στο "φευγω"...

αυτη η ΜΙΚΡΗ ΦΡΑΣΗ...

ΝΑΙ...ΕΙΔΕΣ;;;
ΜΑ Τι ΛΕΩ...

εσυ;;; εσυ;;;

ναιιιι!!!!!

ΞΕΡΕΙΣ...ΞΕΡΕΙΣ....

με ό,τι έφυγε, με ό,τι έμεινε ...
με ό,τι έρχεται .


αχ μωρε θαλασσα αχ.....
και ποσο ακομη ΕΧΟΥΜΕ!!!!!

πααααααααααρα πολυυυυυυυυυυυυ

αμετρητα....για Σενα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

lakis είπε...

Ακόμη κι αυτά, το μείνε και το φύγε είναι σχετικά. Πολλές φορές το κοντινό είναι πολύ απόμακρο, ενώ το μακρινό κόβει βόλτες μέσα σου. Όμορφο. Καλό απόγευμα