24.3.08

ziveli*.....Χελιδόνι μου

Χορεύει η μνήμη χελιδόνι σήμερα….
Χορεύει χορό ζεϊμπέκικο ασίκικο βαρύ…
Κι η ψυχή ,ερωμένη υποταγής
λαθούσας και λανθάνουσας
παλαμάκια της χτυπά σε ρυθμούς ανάρμοστους
σε λανθασμένης κλίμακας σοκάκια
τα βήματα της να μπερδέψει, να την παραπλανήσει…
απτόητη η μνήμη…. χορό ακολουθίας
εξακολουθητικού μέλλοντος
ανύπαρκτου ενεστώτα συνεχίζει…
στρέφει παλάμες δειλινού σε ήλιους τυφλούς
που τάχθηκαν Αχερουσία να φωτίσουν…

χτυπά τα πόδια ρυθμικά…σ΄ ασπρόμαυρα πλακάκια

σηκώνει ποτήρι, μαύρο κρασί , αλησμονεί τη λησμονιά
και στην υγειά της πίνει

στην Άνοιξη που ξέχασε να ρθει…
μαυρο κρασι μνημόνιο και …ziveli
για σένα χελιδόνι που αγνοείς την έλευση
και πλάτη που καγχάζει την άρνηση της απουσίας
της γυρνάς….

Ziveli….και το κέντρο της ίριδας σου στοχεύω
Χελιδόνι του χειμώνα μου….

Ziveli…


* που πάει να πει σ ΄αυτή τη γλώσσα τη σοφή...στην υγειά σου

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αφήνεις πάντα την ψυχή να σ’ οδηγήσει, γνωρίζει καλά εκείνη τα βήματα.
Τα χέρια τινάζονται πίσω, τα μάτια κλειστά, η μελωδία να κυλάει σιγά σιγά στο αίμα.
Ziveli ψυχή ή αν το επιθυμείς στην υγειά σου Ελπίδα μου, ανάσα, μαχαίρι που κρατώ καμιά φορά κρυμμένο σαν άσσο μέσα στο μανίκι για τα δύσκολα.

Αρκεί μονάχα να θυμάσαι τον σκοπό του τραγουδιού που μας έβγαλε σε τούτο το ακρογυάλι, με τις όποιες λαβοματιές μας και τις μισοκαμένες μας σημαίες.

Ziveli, κ’ υψώνοντας ψηλά το ποτήρι να θυμάσαι πως η Ελπίδα μας είναι η επιθυμάι να χαμογελάμε, το μόνο χελιδόνι, το μόνο δεμένο σκοινί στην άκρη του καβοδέτη που πίσω στο λιμάνι θα μας φερει…

Ανώνυμος είπε...

…και το χελιδόνι, ξέφρενο, βιαστικό, τρελό, θα χορεύει το χορό της άνοιξης, που αργεί, κι η ψυχή, κάθε χρόνο, κάθε μέρα, θα του παραπλανά το δρόμο, θα το μεθάει μαύρο κρασί, γιατί και πάλι, η παλάμη θα πρέπει να σταθεί ψηλά, να κρύψει τον αλλιώτικο ήλιο, γιατί πάλι θα πρέπει…

και τι θα πει ‘θα πρέπει’;

Φιλι φιλι καρδιά μου…

Ανώνυμος είπε...

κοίτα που ζω!!!

θα σε αγαπάω πάντα Μαρίνα

Sebastian

Ανώνυμος είπε...

Μαρινα μου.. Τρεχει ,τρεχει η φωλια..για αλλη αγκαλια..Φιλι ,φιλι..

Ανώνυμος είπε...

..μπορεί ν' άργησε λίγο η Άνοιξη, μα θα φανεί..θ' ανθίσει Ελπίδα, θ' ανθίσει Χαρά.

..φιλί και ευχή να είσαι καλά Μαρίνα..

Ανώνυμος είπε...

Στην υγειά σου καλή μου Μαρίνα

Η άνοιξη ήρθε!

Να προσέχεις!

Ανώνυμος είπε...

χαμογέλασε μου χελιδόνι, με το διάφανο φως
με την άνοιξη να στάζει ηλιόδεντρα στις άκρες των φτερών
στην απ' αρχή της ρυθμικής μνήμης
εκείνης που ξορκίζει τα ξωτικά, και στην απουσία δίνει μορφή
από της Γνώσης τον οίνο
κόκκινο ημίγλυκο!
ziveli....
αντάμα όπου κι αν είσαι
πανέμορφη Μαρίνα!!!

Ανώνυμος είπε...

na zdravi Μαρινα μου
(στα τσεχικα, ημουν ενα χρονο εκει)

Ανώνυμος είπε...

Κοιτώ τη μια απέναντι στην άλλη. Κι άλλαζω τα ποτήρια τους. Κερνά το φως γεννήματα γης και ήλιου. Πλακάκι γρασιδένιο και αλμύρα θάλασσας γειτονικής, μάτιες οι δυο να ανταλλάξουν και το ποτήρι ψηλά. Στην αγάπη! Ρυθμό άκου φτερούγισμα ευχών χελιδονιού, μέθη χρωμάτων και ευωδιών, μπορεί να αργεί, αλλά μέσα μας άνοιξη λάμπει...

φιλί

Ανώνυμος είπε...

...στην υγειά σου!
θα ματαπεράσω γιατί μ'αρέσει το σπίτικό σου, καληνύχτα:)

Ανώνυμος είπε...

Εγω θα σου χορεύω.
κ συ την γη που πατάς να μου χαρίσεις.

κ γω τον ουρανό..........

στον πήχυ που σου αρμόζει θα ψηλώσω.

κέρνα με ολάκερη ζωή σε μιας βραδιάς συμπόσιο..

σαν καημό παρθενικό με έγνοια σκοπού καινούργιο..
κ γω πετροχελίδονο....
να ζωγραφίζω την Άνοιξη στα μέσα του Δεκέμβρη...


Σ΄ΑΓΑΠΏ...

SEREFE....................

Ανώνυμος είπε...

Dragana ...
daj mi da piem crno vino
i ostavi me da ti poljubim u occi...

ziveli!

(ovaj reci je nasa!)

Ανώνυμος είπε...

Τι λεει η κυρια απο πανω μου;;
Αγαπες, μαυρα κρασια,φιλια .... μονο αυτα μοιαζουν με τα τσεχικα και καταλαβα.... ενα λεξικο παρακαλω...αλλιως να τα λετε με μειλ ;)

Καλημερα Μαρινα μου (την Ταλι δεν την αφηνω ευκολα σε ησυχια, μη με παρεξηγεις)

Ανώνυμος είπε...

Ένας χορός σεκλέτικος, μόνο για έναν...
Την καλημέρα μου! :))