29.3.08

Του Νικόλα Κ....


«Αγαπάω και αδιαφορώ»,…..
κάποτε ήταν μια λέξη,
την λέγαν娨 αγαπώ¨¨ ζούσε στις γειτονιές των γραμμάτων..
ώσπου βαρέθηκε και ξεκίνησε να φύγει...
κατέβηκε στη γειτονιά του ¨¨Bήτᨨ" βογκητά, βάσανα, βουή" ......
μαύρισε η ψυχή του!
έτσι κατέβηκε στη γειτονιά του ¨"Δέλτα"
κάθισε κάτω από ένα Δέντρο και αποκοιμήθηκε…
Ονειρεύτηκε ένα χρυσαφένιο άρμα να ταξιδεύει πάνω στην
αύρα του φεγγαρόφωτου και ήταν καλό σημάδι ...
κολύμπησε στη θάλασσα του¨ Θήτα"...
και μάζεψε λουλούδια από την γειτονιά του "Λάμδα" μια αγκαλιά λουλούδια…
σε ποιον να τα χάριζε;
κατάλαβε ότι μοναξιά θα πει μια "αγκαλιά λουλούδια "
χωρίς κανένα να τα χαρίσει! ..
έψαχνε! ..θα το έβρισκε,...
αν θα το έβρισκε θα το καταλάβαινε! αλήθεια!
το πως? Και το πώς; θα έβρισκε...σίγουρα θα έβρισκε μα....
τα λουλούδια δεν έπρεπε να μαραθούν...
οχι πριν την βρει...........
πέρασε από γειτονιές και γειτονιές…
του λέγανε …
"σε νοιώθω , αγαπώ" "κοίταξε με, αγαπώ"
"σε ζητώ, αγαπώ
" του είπε μια άλλη!!!!!!
κατέβηκε στη γειτονιά του "Σίγμα " ..κάτι του έλεγε ...
" εδώ-εδώ" ….κοντοστάθηκε..
"-πως σε λένε?
--σε!—σε! …
-σκέτο σε?
--ναι σκέτο
-εσένα?
-αγαπάω!
….
και άνοιξε την αγκαλιά …και γέμισε την αγκαλιά λουλούδια....
και ήρθε η ώρα..
ήρθαν κοντά την επόμενη πιο κοντά…
ώσπου την άλλη μέρα μοιραζόντουσαν ένα γάλα , ένα κρουασάν, ένα φαρφουρένιο
γέλιο…
και έτσι μαζί πέρασαν από την γειτονιά του "Δέλτα"…
και έσβησαν το "δεν"
πέρασαν από το "λάμδα" έσβησαν το "λίγο"
και πήραν μαζί το "πολύ" το¨ πάντα"
και με ένα μεγάλο αερόστατο από μεγάλο θαυμαστικό ταξίδεψαν σε μέρη
μακρινά…,
φτιάχνοντας λέξεις δικές τους
όπως …..αγεπονοφ,, κεριμονίθ, φιλιάσεα,…
και ταξίδεψαν σε κόσμους με όμορφο τέλος
Σε λατρεύω.............................................................................................................................................
απ τον Νικόλα Κ......
ΑΓΑΠΗΣ ΕΝΕΚΕΝ....

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Προς Νικόλα K.:
Νικόλα μου...τι εξαίσια γραφή...τι υπέροχες εικόνες...συνειρμοί ασύλληπτοι!!
Το αερόστατο να γίνω θέλω..και ταξιδευτής εσύ...
Τι δυνατός λόγος...
Της αγάπης νοσταλγός ...
Σαν πατήματα ονείρου...
Σα χάδι...
Πιότερο και από τη θάλασσα μεγάλο...


Συνέχισε ...
Σε προσμένουμε...

Σε φιλώ...


Προς Μαρίνα:

Άξια η αγάπη σου...

Φιλί αγαπημένη μου...

Το πετροχελίδονο............

Ανώνυμος είπε...

Μαρίνα μου, από μια μακρινή πόλη του Π σε φιλώ και θα τα πούμε σύντομα κι εγώ σε πεθύμησα.

P.S.

Ανώνυμος είπε...

Είναι ο παραμυθένιος δρόμος που ακολουθούν κάποιες φράσεις για ν’ αποκτήσουν τη μορφή που τους πρέπει.
Αναρωτιέμαι αν τελικά θα έπρεπε κάποτε και την ίδια τη ζωή μας να κάνουμε έτσι…

Γλυκιά μου Μαρίνα ευχαριστώ για το μοίρασμα, να είσαι καλά καρδιά μου.

Ανώνυμος είπε...

ωραιο το κειμενο.
ωραιες εικονες.

Ανώνυμος είπε...

Ενα μεγαλο ευχαριστω που ταξιδεψε απο την μακρινη χωρα των γραμματων,συντροφια με ενα"ερωτικο επος"
Πλατανος-ελεγες-συμβολο αιωνιοτητας
συμβολο νεοτητας αθανατης-θα γραψω ποιηματα σ΄ολα τα τρυανταφυλλα,τη μερα να τα διαβαζει ο ηλιος,το βραδυ το φεγγαρι και το φθινοπωρο οταν θα πεσουν στη γη.τα υπολοιπα-ειπες-να γινουν ενα μεγαλο τραγουδι να υμνει τον ερωτα τη ζωη μα και το θανατο.........
ΝΙΚΟΛΑς Κ..........

Ανώνυμος είπε...

Αχ πετροχελιδονο........
τουτο το τριανταφυλλο
ηταν ανοιξη καποτε
κι ηταν να βρεξει θυμαμαι τοτε.τοτε.το πολυτιμο δακρυ στο σταυρο,η μετανοια κι η ελπιδα το κρατησαν μπουμπουκι.
τα δροσερα του πεταλα ευωδιασαν, σε μια στιγμη πιο γλυκα,πιο αισθησια κα,απ΄ολους τους κηπους μαζι,κι ηρθε η γαληνη σαν ονειρο σε καποιο αλλο.το τελος η η αρχη?ζω.....ζεις.......!!
ΝΙΚΟΛΑς Κ.....Σε φιλω κι ας μη σε ξερω

Ανώνυμος είπε...

καλως ερχεσαι ....πετροχελιδονι

πετραχειλι..δονο μου

Ανώνυμος είπε...

Μαρινα μου....μοναδικη μελωδια παιζει μεσα στο μυαλο μου
καθως ψιθυριζω στα παραξενα ταξιδια-ονειρα μου το ονομα σου...
πανεμορφο κοριτσι.!οι ανεμωνες φοβουνται
τον ηλιο Εσυ ομως οχι!
παλιοτερα Σε ονομασα"ροδο ευγενικο"
αραγε γιατι?Αργοτερα καταλαβα σαν φραση οτι ειναι πολυ ρηχη!Για Σενα δεν ταιριαζει.Τα ροδα μπορει
να εχουν την ευγενια αλλα ειναι φτωχα και ταπεινα.
Δεν ειμαι εγω ποιητης για να μπορεσω να σε ονομασω,κοπιασα ομως κι ανακαλυψα ενα καινουργιο λοΥλοΥδι
μες στο ανθρωπινο γενος
οπου το λενε
ΜΑΡΙΝΑ...
Νικολας κ....
σε ....για το χωρο αυτο που μου εδωσες στη σελιδα...

Ανώνυμος είπε...

σ' αυτη την μακρινη χ'ωρα του Π....
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ....

ΝΥΝ...το αει ερωτηματικο φερει...

Ανώνυμος είπε...

Ηχε μου μοναδικε...
ευχαριστω εγω...
για το λιγο και το όλον
για το παντα και το ποτε
και για το ισως

αγαπω στελνω

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΜΑ... μου

ελειψες...
το ξερεις ε;

μια καληνυχτα στελνω
ετσι για προσαναμα....
κι ενα φιλι

Ανώνυμος είπε...

ΝΙΚΟΛΑ μου μοναδικε περα πο χρόνους μα και μεσα σε αυτους....

ΣΟΥ ΠΡΕΠΟΝΤΑΙ ΠΙΟΤΕΡΑ σαρκα εκ της σαρκος της ψυχης μου...
ΠΙΟΤΕΡΑ...

Δεν χρηζει σημειωσης αυτο ε;

Ανώνυμος είπε...

Νικολα μου...το φιλι πιανω..ευχη το κανω κ στο ξαναστελνω...να σε χαιδευει..το πετροχελιδονο..