15.7.10

πάμε....

Έβγαλε χέρια το δειλινό
για σενα ….
χάδι – αγκάθι- προτροπή στα μαλλιά σου

Πάμε να φύγουμε από αυτόν τον τόπο;;;;;;;
Αντέχεις;;;;;;;
Απώλειες, λέω ,στατικές αντέχεις;;;;;;;;;;;

Η θάλασσα…!!!!!
σαν την ερωτευτείς
κυνηγημένος κυνηγός θα γίνεις
τρέξε…φύγε!!!!!!
δεν κουράστηκες του άπιαστου του σκιά να προσπαθείς
να αιχμαλωτίσεις;;;
Ακούς;;;;;;
Μ ακούς;;;;;;;
την θάλασσα
μην ερωτεύεσαι ....

Μ΄ ακούς;;;;;;;

Πάμε να φύγουμε από εδώ
Τούτη του υγρού στοιχειού η κόρη
…έρωτας ανεκπλήρωτος !!!
άπιαστη είναι… σαν πληγή αόρατη
σαν μαχαίρι γυάλινο ...
Ακούς;;;
Μ΄ ακούς;;;;;;;;

2 σχόλια:

koulpa είπε...

σκοντάφτεις πέφτεις στις λάσπες.. πέφτεις στις σκάλες.. ναυαγείς.. σου πέφτει ένα κεραμίδι.. ή ένα πιάνο στο κεφάλι.. μα η ζωή είναι ωραία.. γιατί είναι μια.. και ξέρεις σίγουρα ότι θα τελειώσει.. όσο πιο σύντομο σου φανεί.. τοσο καλήτερα θα έχει περάσει.. :):)
μαρίνα μαρίνα μαρίνα μουουουου :):)
χρόνια πολλάααααα :):)
καληνυχτούδιαααα :):)

Αλεξάνδρα είπε...

πωπωπω τώρα τι να γράψω εγω μετά τον σοφό koulpa!

Δεν υπάρχει απώλεια όταν οι άνθρωποι της ζωής σου μπορούν να μένουν στην καρδιά σου...

Μπορώ να το κρατήσω αυτό; "κυνηγημένος κυνηγός"!

Μαρίνα των βράχων μόνο μακριά απ΄την θάλασσα μην μου ζητάς να σε φαντάζομαι και να σε βρίσκω...