10.4.09

σε αμφιλύκης πανσέληνο




Χαράξαμε ζωή με δευτερόλεπτα λουσμένα σε υγρές πανσέληνους…
Σμιλέψαμε τις ώρες μας με λεπτά αμφιλύκης αγριμιών....
Κάθε σταλαγματιά μνήμης στάζοντας στο δέρμα , το μαρκάρει ανεξίτηλα
Τα δάκρυα τα όποια, έχουν χρώμα ένα…αυτό το κόκκινο του φλεγόμενου βράχου
Αντιγράφω ασύστολα πληγές σάρκινες σε ψυχής καμβά…
Σέρνω πατούσες ολόγδυτες προς τις Μεγάλες Μέρες…
Προσδοκώντας Ανάσταση άγνωρων πια νεκρών

Σε μια άνοιξη που όλο ξεχνιέται αμνήμων σε ανθοφορία χρωμάτων

Με σφάζω σε κομμάτια δύο…σε βράχο με καρφώνω
Να μη πονάω…να πονάς
Με αργυρένια λάμα με τεμαχίζω σε κουτάκια χίλια εφτά…
Λευκές πινέζες τους περνώ και τα κρεμώ στην θάλασσα
Να με πονάω….να μη πονάς

Μη με αποκαλέσεις ξανά "Μαρίνα των βράχων"…
δεν λατρεύτηκα ποτέ από τους Ποιητές.. ….
Μήτε "θαλασσινή" να με φωνάζεις….
μέστωσε από παράπονο δικό μου η θάλασσα
και με ξεχείλισε…..
Των κολασμένων Μαρίνα φώναξε με
και θα σταθώ…θα σε κοιτάξω….
Μαρίνα των κολασμένων ψιθύρισε με
Κι εγώ θα σε ακούσω…. θα σε ακούω
Να μου μιλάς......να μιλάς….
Να μου μιλάς

16 σχόλια:

ματθαιος είπε...

άκου κορίτσι μου!
Άκου!
Για μένα πάντα η Μαρίνα των βράχων θα είσαι.
Γιατί ναι!
Από Ποιητές λατρεύτηκες και λατρεύεσαι.
Και του Μέγιστου Ποιητή λατρεμένη είσαι.
Γιατί, καθώς σε μέρες μαρτυρίου μπαίνουμε
Συ η λατρεμένη Κυρίου...
Γιατί Μαρίνα “ων αγαπά Κύριος παιδεύει”...
Εκπαιδεύει Μαρίνα...
εκπαιδεύει! Αγάπη και Συγχώρεση.

Μαρίνα;
θάλασσας δελφίνι για πολλούς είσαι και θα είσαι.
Λεύτερο και ταγμένο ταυτόχρονα...

Των κολασμένων Μαρίνα ε;

Κάποιος αγαπημένος και Φευγάτος έτσι σε αποκαλούσε.
Και θυμάμαι σε δάκρυζε Μαρίνα τούτη η προσφώνηση...

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα Μαρίνα της Ψυχής!
Σε μια Ανάσταση όλους μας να οδηγήσει.

Ξελάφρωσε την ψυχή σου, ψυχή μου...
Δεν είσαι εσύ
ο "ΑΙΡΩΝ ΤHN ΑΜΑΡΤΙA ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"

Αγαπώντας ΣΕ πάντα
ΦΙΛΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ...
ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ ΦΙΛΗ

Καλή Ανάσταση!

Αλοη Καππα είπε...

Na sou mila kai na se akouei. Poso mou leipei to deftero! Omorfa grafeis

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

...Σε μια Άνοιξη
που όλο ξεχνιέται
για μια αγάπη άγνωρη
στους πολλούς
στέλνω ροδοπέταλα
για να μη πονάς
επειδή σε πονώ

και...

να σου πω...ότι
εσύ είσαι
η αγαπημένη Ποίηση των Συμπάντων
κι εγώ λατρεμένη μου
θα σε αποκαλώ...

Μαρίνα μου των Ονείρων
σε μια κόλαση
που αντιστάθηκε
στην κόλασή της...

Σε φιλώ πολύ και πολύ και πολύ!...

Υπέροχες ρίμες!!!!!!!

Συβίλλα είπε...

Γοργόνα μου,

πώς οι άνθρωποι θνητή σε βλέπουν...
πώς φθαρτή, πώς πληγές σου αποδίδουν;
Εσύ ένα αεράκι φοράς
κι επάνω στα κύματα με τα γόνατα ματωμένα
με τη νύχτα ερωτοτροπείς.

πώς λοιπόν οι άνθρωποι με τα δικά τους μέτρα σε κρίνουν Κυρά μου;

Φιλί

genna είπε...

Μαρίνα
των βράχων
της θάλασσας
Μαρίνα πράσινο μου αστέρι...

όλα, ναι όλα είσαι
Μαρίνα της ποίησης παιδί
και του καημού

Να της μιλάς
να σου μιλάμε...

των παθών
και της κάθε προσωπικής
Ανάστασης...

φιλιά όμορφη μου!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΟΡΙΤΣΙ!

Ανώνυμος είπε...

μαρίνα των κολασμένων βράχων,
αυτών που απαρνήθηκαν
των αναστημένων τις ανάσες
σε χίλια εφτά κουτάκια
που ξέρουν να τεμαχίζουν
-και χωρίς λάμες-
και με λευκές πινέζες σε αναρτούν,να στέκεσαι

μαρίνα των κολασμένων,γεια χαρά!
=)

Aenaos είπε...

Θέλω να σου μιλώ, θα προσπάθήσω έστω να σου μιλώ,"θαλασσινή" θα σε φωνάζω και κόψε με εσύ στα δύο!
Τα δάχτυλά μου πλέξε και και Των Κολασμένων Μαρίνα σε λέξεις θα σου μιλώ!
Θα σου ψιθυρίσω με λέξεις για να μου μιλάς με μάτια, θα σε κοιτώ με λέξεις για να με κοιτάς ψιθυριστά!
Πόσο Αγαπώ να μου μιλάς...

Aggelos Spyrou είπε...

Τι θέλεις τώρα;
Σχόλιο;

Σκοτεινό σχόλιο; Φωτεινό;
Τι θέλεις;

Πονεμένο; Γιατρικό;
Λέξεις... Λέξεις...

Μαρίνα σε λένε; Μαρίνα;
Των βράχων; Θαλασσινή;
Των κολασμένων;

Ποιος κέρδισε τον Παράδεισο προκαταβολικά; Ποιος άνθρωπος;

Κάτσε να σταθώ μια στιγμή, ν' ακουμπήσω σε τούτο το φράχτη... Τ' αγιόκλημα μου κρύβει τη θέα, μα δε με νοιάζει, πληρώνει τίμημα στην όσφρηση πολύτιμο γι' αυτό.

Κάτσε να σταθώ μια στιγμή... Να σκεφτώ...

Μαρίνα σε λένε; Μαρίνα;
Ποιο στ' αλήθεια είναι τ' όνομά σου;

Απόλυτη σιωπή. Έπειτα αύρα. Δροσίζει, σφυρίζει, άκου! Φωνάζει!

"Γειά σου Μαρίνα της Γης".

Μαρινα ..... είπε...

Ματθαιε....
ΜΑΤ!!!Τα ειπαμε...
με ηρεμησες...
κι εγωιστικο ειναι ναι...
" δεν δυναμαι την αμαρτια του κοσμου να σηκωσω"
ειναι παμπολλες οι δικες μου αλλωστε...
και
ειμαι πολυ πολυ πολυ μικρος ανθρωπος επισης....

σε φιλω...
σε αγαπω...το ξερεις...
σε περιμενω παντα ...κι αυτο το ξερεις μακρινε μου Φιλε...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ...
ΣΕ ΖΩΝΤΕΣ ΤΕ ΚΑΙ "ΤΕΘΝΕΩΤΕΣ "

Μαρινα ..... είπε...

Αλοη Καππα...

το σημαντικοτερο ζητας ...μαλλον
να ακουγεσαι...!!!!

...............
διαβασα...μπηκα τσο blog σου
εμεινα αρκετη ωρα...εδω και μερες το επαναλαμβανω....
....
μονο κατι να σου πω....
μη θρηνεις...μη θλιβεσαι....
εχει η Ζωη πολλες πολλες μερες αγνωστες.....
ε;;;
χαμογελα...χαμογελα....
χαμογελασε...αξιζει μικρο μου

καλως ηρθες....

Μαρινα ..... είπε...

αναρχη φιλη μου μου μου....δεν με πονας....
ισως ενιοτε σε ποναω....

στα ονειρα πορευομαστε ...Z ω η ψυχη μου...

κι η μερα σκληρη ερχεται σε εφιαλτες να μεταλλασει την Αγαπη που αντιστεκεται....αντιστεκεται ...αντιστεκεται...

ποσο σε ΑΓΑΠΑΩ!
αληθεια ποσο μα ποσο πολυ....

Μαρινα ..... είπε...

Κυρα μου!!!!!!!!!!Kυρα μου

Ακρως θνητη κι αδυναμη στεκομαι στων Ανθρωπων το μεγαλειο...

πορευομαι ζωη χανοντας ενιοτε την ουσια ...αυτη τη μοναδικη....
της των ανθρωπων ΚΑΘΑΡΣΗ....

κυρα μου!!!!!!!....
ολα τα ομορφα για Σενα....

Μαρινα ..... είπε...

GENNA....;;;;;;;;;;Kοριτσι μου ομορφο!!!!!!!!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ....
ΑΝΑΤΑΣΗ ΨΥΧΗΣ....
ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΟΥΣΙΑΣ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ....

ποσο χαρα μου εδωσες....
αν ηξερες!!

Μαρινα ..... είπε...

koperti!!!!!!ομορφο πανεμορφο μικρο...
γεια χαρα σου!!!!!!!!!

Μαρινα ..... είπε...

AεναεKωνσταντινε μου....

να μου μιλας μελλον (μας)....
να μου μιλας...
να μου φωναζεις...
ναι;;;
ναι;;;

ξερεις ποσο ποσο πολυ θελω να σε βλεπω να γελας ε;;;;

να χαμογελας καλο μου...να χαμογελας.....

Μαρινα ..... είπε...

ΑΓΓΕΛΕ....Αγγελε!!!!! ΑΓΓΕΛΕ;;;;;;Σε απροσμενη νυχτα ένα μικρο χωματινης ψυχής κομματι βρηκες
και...
Σκαλισες χωμα νοτισμενο απογνωσης αλμυρα (είναι αληθεια )
Eσυ....μια απροσμενη νυχτα...

EΣΥ!!!!!
Φυτεψες σ΄αυτό πληγωμενα συμφωνα....
Και τις αυγες τα ραντιζες με ευηχα φωνηεντα!!!!!
Κι ηρθαν και θεριεψαν πολυχρωμες οι λεξεις!

Σε πρωιμο θεριστη τα κοβω τα στιβαζω σε σπηλιες (δικες μου)...
Να μεγαλωσουν σε φως μονο γι αυτά φτιαγμενο....
δικο τους καταδικο τους ΦΩΣ!
Να θεριεψουν....
Ασυναιρετα ρηματα να γινουν...
να Σε τραταρω κάθε που ερχεσαι...
Και...
Σταρι ζωης...
ασυναιρετο ρημα Ενα!!!!
Ένα...Ενα και Μοναδικο…
Ανασα για ζωη...και Ζωης Ανασα (λεω)...

ΚΑΙ.....
Ασυναιρετο πορευεται μηνες τοσους...
χρονους πια μετρω...
τοσους
οσους να θεριεψει...
κι αλλους τοσους που "γλυκοδακρυα" το ποτιζαν και το ποτιζουν....

τοσο ΟΣΟ, το “οσο ” ΙΣΟ με το "παντα" να γινει...

Αγγελε του Σπυρου..
Αγγελε πολλων ισως κι ολων...

Δικε μου "αγγελε"...
Πώς να μην Εισαι καλα σκεφτομαι....
Είναι δυνατον;;;

NA EΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΘΕΛΩ....

Να εισαι οσο πιο πιο πιο καλα....

Αγγελε του Σπυρου...
Δικε μου "αγγελε"...
Γλυκοδακρυα..."ευχαριστω" σπονδη στην ΦΙΛΙΑ..................................

Να πω και ποσο μου 'λειψες;;;;
:))))))