7.4.09

σου εγραψα....

χαράζει κάτι δρόμους η νύχτα.......

βρέχει...βρέχει
αυτή τη βροχή που σα λυγμό σου κάνει....
μήτε άγρια....μήτε ήρεμη...
πνιχτός υπόκωφος λυγμός....
βρέχει....βρέχει....
ξεπλένει λέω....ξεπλένει....
μα πόσες οι των ανθρώπων ανομίες;;;;
πόσες;;;
κάθε σταγόνα τούτης της βροχής...θαρρείς και ψίθυρος είναι....
αλλόκοτος ,άλλος...
φύγε...μείνε...εσύ.....αυτός...εκείνο......
πονά...κραυγή...νυχτερινή....εσπερινού....φως...ιλαρό...
έρεβος...ελέους....προσευχη..προσοχη...
συγνώμη....αγαπώ....θυμάμαι....λήθη...πορεία....μνήμη.... λυπάμαι...
δικό σου...δικό του....
φοβάμαι....ελπίζω....παγώνω ...φωτιά...ίαση....ανάσα.... επουλώνω ......πληγή....αιμορραγώ ....κραυγάζω
ζωή....ζω
ζω....ΖΩ...ΖΩ....

Κάπου μακριά, φυτεύονται κεραυνοί ν΄ ανθίσουν....΄Ηλιο

14 σχόλια:

Αλεξάνδρα είπε...

βρέχει κι η βροχή φτιάχνει λάσπη.... η ίδια ξεπλένει...

Ο ήλιος θα βγει ξανά για να δει το χαμόγελό σου.

Χαμογέλα!

Μαρινα ..... είπε...

κοιτα με....
κοιτα με σοφη μου φιλεναδα.....

χαμογελωωωωωωωωω


ειιιιιιιιιιιι

ολα...ολα...
οπως πριν χρονια τα γραψαμε....
τα καταγραψαμε....
ΥΠΟΣΧΕΣΗ

iLiAs είπε...

..την καλημερα μου ν' αφησω.
Ενα πρωινο χαμογελο, να ξεκινησει η μερα ευχαριστα.
Να εισαι καλα ψυχη.

Angel ^j^ είπε...

..απ όλη τη βροχή
κράτα μια στάλα.
Να τάχει όλα
και ήχους και σιωπές
και μνήμη και λήθη
και λάθος και συγνώμη
και πίκρα κι ελπίδα
και το πριν και το μετά
κι αγαπή και ξανά πάλι αγάπη νέα

μιά στάλα κράτα
απ τη βροχή
που απ τά μάτια ανάμεσα
να ξεκινά και να σε διασχίζει μέχρι να βρεί τη γη
και νιώσε τη σταγόνα σου να ξεδιψά το χώμα
και νιώσε τη λάσπη της ζωής και της συγνώμης ...

κι όχι πολλά
μιά στάλα κράτα μόνο ...
αρκεί νάναι δικιά σου
κι αυτό ευτυχία να το λες..


καλώς σε βρήκα
'θαλασσένια' της γραφής

Ανώνυμος είπε...

" - Μα πού γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σου' λεγα να μετράς μες στο γδυτό νερό τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
'Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.

'Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων - Μα πού γύριζες "

εσύ είσαι η μαρίνα των βράχων;

Συβίλλα είπε...

Γοργόνα μου,

ο Ουρανός ν' ανοίξει
φως μου
στάλες και ανάσες κερασμένες
από τα σύννεφα
στων θνητών τις απαλάμες...

Φιλί

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Μιλάς για νύχτα;
Μιλάς για βροχή;...

Κοίτα με!...
Ήρθα και γονατίζω
στο λυγμό
Πάντα
κάπου
κάποιος κλαίει
Πίνω σταγόνες αρμύρας
χορεύω στη φωτιά
προσευχή να κάνω
με κραυγές
μέσα στην κόλαση
των νομιμότητας
των μνημονούντων
τη Λήθη...

Σ' αγαπάω!...Θυμάσαι;;;...

Μαρινα ..... είπε...

Ηλια;
τρυφερε μου....


καλως τον μου
τι χαρα!!!! τι χαρα!!!!

ακουμπω ευχη για ολα
για την νυχτα....
για την αυγη .....

θα προσεχεις εσενα τρυφερε μου;;;;

Μαρινα ..... είπε...

Angel ^j^

κρατω...απο υπεροχης βραδιας ωρες
ενα βλεμμα διαρκειας....
ενα χομογελο αληθειας ατοφιας....

καλωσορισμα σου κανω....
να τραταρω γλυκο του κουταλιου;;;;

περιμενω....ναι;;;

Μαρινα ..... είπε...

koperti...

να μαντεψω;;;
μμμμ...Καποια μου ψιθυρισε ...

μικρο πανεμορφο....
καλως το μου....

κι αν γυρνω...οσο κι αν γυριζω
ενα το λιμανι κι ο καβος
παλιοχρονος.....


πανεμορφο
σε καλωσοριζω
σε περιμενω....

Μαρινα ..... είπε...

>Κυρα μου!!!!!!!!

φιλι...

Μαρινα ..... είπε...

αναρχη μου φωτια....

θυμαμαι....
κι ακουμπω σπονδη σε νυχτα που μακραινει Αγαπη...

ειιιιι!!!!!!!!

να γελας θελω....
να γελας....
κι ενα ζειμπεκικο....

ποσο ποσο πολυ
σε αγαπαω....

adaeus είπε...

... μα κάνει κάτι ημέρες ανοιξιάτικες, κάτι λιακάδες!
... και είναι τα βράδια πιο γλυκά, με ένα αεράκι να τα παίρνει όλα μακρυά...
χαμογέλα μου :)

Μαρινα ..... είπε...

ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ;;;;;;;;;;;;;

TI XΑΡΑ!!!!!!!!
ΤΙ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ....

ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΒΡΕ....
ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΣΕΝΑ....
ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ


ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΚΑΛΕ ΜΟΥ....
ΟΛΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ!!!!!!
ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ