5.4.09

το τέλος πριν....


Πονούν οι πατούσες της σκιάς σαν πλακόστρωτα γυμνές διαβαίνουν;
Καλμάρει Αγάπη η ψυχή;;;
Σα σκίζεται για να δοθεί , δακρύζει αίμα;;;
Σα συμπορεύεται η τρέλα με την λογική καλέ μου
αφήνουν χνάρια πέταλα μαργαρίτας να βρεις το δρόμο τους
Ν΄ ακολουθήσεις ίχνη…
Μ΄ αγαπά σ΄ αγαπά … αγαπάς σ΄ αγαπά …. αγαπώ αγαπώ …
σε αγαπάω με αγαπώ
Σα σέρνει βήματα η σκιά με γυμνές πατούσες…. αιμορραγεί πλακόστρωτο
κι αφήνει άλικα χνάρια να οσμίσει τυφλός να ακολουθήσει σοκάκι
Σε γυμνές σκιάς πατούσες να πορεύεται
Βάφουν ήλιο σοκάκια αρφανεμένα φωτός εκ κοιλιάς …
Κήρες χαράσσουν μοίρα ζωής…. ντύνουν μανδύα λευκό με ιμάντες μανίκια
να σταυρώσουν χέρια παρακλητικά σε σπασμένη ράχη….
Καρφώνουν ψυχή σε χάλκινο σταυρό…
Τρυπούν κορμί...χολή το ποτίζουν
να φυτρώσει
τύψεις λουλουδιασμένες μωβένιες ερινύες…
Και…
Τα χρώματα της ίριδας σε συνουσία απόλυτη γενούν
τον ένα χρωματισμο….
Αυτό το μοναχοπαίδι άγνωστων γεννήτορων Αετόχρωμα…
..............................................................................................................................................
*στην ΜΑΡΙΑ.....(στο βλέμμα της.....κι ενός αγγέλου Ερωτα)
**Τραγουδι...Παπακωνσταντινoυ-Νταλαρας..."πριν το τέλος"... ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑ κι αυτό

6 σχόλια:

pandiony είπε...

καλημέρα,
μακάρι να ήξερα να απαντήσω.
φιλιά, να είσαι καλά και να γράφεις όπως γράφεις, για το μέσα μου χαρακτικά.

Μαρινα ..... είπε...

που εισαι μικρο μου;;;

εγυρισες απ΄την χωρα της Γαλατειας;;;;

maya είπε...

ε μετά μου λέτε ότι εγώ τα λέω !
μου έμεινε σαν ηλιαχτίδα το εξής :
…. αγαπώ αγαπώ …
σε αγαπάω με αγαπώ


εκεί είναι η αισιοδοξία
και ΤΗΝ ΒΡΗΚΑΑΑΑΑΑ :)))

άσπρα γράμματα σε μαύρο φόντο .
φως και σκιά παντού

πάμε προς το φως ...?
έλα ...
τυλίξου χαμόγελα και έλα ...
μαγνήτης του κάθε καλού .

το τέλος ... πριν .
ε?
με μόνο σταθερό την αγάπη .
όλα τ'άλλα τα βρίσκουμε .

καλημέρα μαρίνα μου
καλή εβδομάδα ΜΠΡΟΣΤΑ μας

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Μαρινα ..... είπε...

χαρα μου χαρα μου...
θαλασσα μου....

παντα το αισιοδοξο υπαρχει...
παντα ετσι δεν ειναι;;;
κι ας παιζει μαζι μας παιχνιδια παιδικα...
κρυφτο και μας τα φυλαει..

κι αυτη η Ανοιξη...
κι αυτη η Ανοιξη κρυφτο μας παιζει...
μας κρυβεται...μας κρυβεται..πισω απ΄το γκριζο

mayοπουλα μαυ
χαρα μου...θαλασσα μου.
το χαμογελο ποτε δεν θα μας παρουν...
ποτε...
θα το χουμε να το χαριζουμε...να το μοιραζουμε΄χωρις φειδω , ατσιγκουνευτα
σε βλεμματα αγαπημενα


πολλα πολλα πολλα πολλα....
οσα αντεχεις κι οσα θελεις
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Αιμορραγούν κι οι σκιές,
χνάρι μου,
σα συναντούν ορφανά σοκάκια
με σπασμένα φανάρια
Σα συναντούν το διάολο παντού,
μα παντού!...
Κι ό ήλιος μαύρος βάφεται
Και τα χέρια καρφωμένα
σε δυό αράδες όνειρα
Και το κορμί διαμελίζεται
σε συνουσία παράξενη
ανυπόφορης μέρας βροχής...

Αυτό μου "βγήκε" εμένα Ποιήτρια...
Για ΄σένα

Μαρινα ..... είπε...

!!!!!!

μα....
δεν μου κανει εντυπωση της ΑΝΑΡΧΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΔΕΣΜΩΤΗ μου..

της Φωτιας ΕΣΥ ποιηση....

ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΣΑΙ....ΣΑΡΚΙΝΗ

ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΖΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΓΙΖΩ...ΣΕ ΚΟΙΤΩ....ΣΕ ΕΧΩ....

ποσο πολυ...ποσο πολυ γαμωτο
πες μου