dust......dust....

Μαζεύω βροχή στ΄ απόχερα -χρόνους πέντε - να λούσω κώμη που σου φόρεσε ο ήλιος….
Τέφρα… και θα μεταλλαχθείς…ποτιστής γεννήτορας ρόδου Ενός….
Του αιώνιου χρίσμα να μεταλάβεις…
Να γίνεις Eσύ…το αιώνιο ρόδο μιας ύπαρξης ουσίας
Τέφρα…σ΄ένα κουτάκι, σπονδή του απίθανου να γένεις
Στην μνήμη να αποδοθείς….κουρνιασμένο έμβρυο σε Αιώνιο σύμπαν….
Τέφρα… και θα σκορπίσεις στης θάλασσας τα πέρατα...
να ταξιδεύεις….
Θα ταξιδεύεις….ταξίδια ονείρου δικού Σου…
Στις χούφτες θα σε κρατήσω…θα σε αναδέψω με την μοριακή της γενιάς σου πούδρα…
οι Δυο σας…σε σκόνη μιΑ…
πούδρα κορμική σε καρμικά ταξίδια

Μια ανάσα κάθε φορά θα ξεριζώνω…ένα αγκάθι θα φυτεύεται στην μνήμη
Θα σε καρφώσω στις κόρες των ματιών….θα σε σπείρω στις Γενιές Σου…
κι εκείνες, θα σ΄ αποθέσουν στις γέννες τις δικές τους …
να μείνεις…
Εσύ αιωνόβιο δένδρο…στους χρόνους τους απέθαντους…απέθαντη κι Εσύ στιγμή…
ουσίας όμοιας Θεού…

Μ’ ανάσα νιογέννητου κραυγή θα σε καταστήσω Εραστή της Ανατολής…
Ηλιος Εσύ ,να αιμορραγείς το φως…να ξεπλένεις τον άνθρωπο τον περιπατητή της γης ...
Με ρόγχο επιθανάτιο θα σε βαπτίσω χαιρετισμό της δύσης…
Ακάθιστος Ύμνος…
Ύστατος ύπνος ονείρου έμμηνης πανσέληνου …
να αιμορραγείς ανθρώπου ελπίδα ολονύχτιας ικεσίας…..

Εκπολιτίζω το βάρβαρο της πράξης….να πάρω ανάσα Ανθρώπου που κουβαλά κατάρα γηγενή…
ανθρώπου εκδιωγμένου από Έδέμ …
Φορώντας ρούχο ένα…
κατάρα Θεού…"κατ’ εικόνα κι ομοίωση Μου να πορεύεσαι Αδάμ"….
Κύρτωσαν οι ώμοι αυτοί της ψυχής, από βάρος αποτρόπαιου εγκλήματος….
Θύτης και θύμα…
λεύκανε η κώμη μια νύχτα εικοσάλεπτη…μαύρισε η ψυχή σ΄ αγρύπνιας εικοστετράωρα….
Σκόνη
…να σ’ ανασάνω…να σε κατοικήσω, να κατοικηθώ
δια βίου θεμέλιο αόρατου γρανίτη

Εκπολιτίζω αποτρόπαιο χρέος…
Μεμψίμοιρoς κι αδύναμη πορεύομαι στου Ελέους το όρος…
"Απελθέτω απ εμού κι απ ώμου"….
επί ματαίω ικέτης εγωπαθής φυγόπονος
Εκπολιτίζω αποτρόπαιο χρέος…
απευθυνόμενη σε Θεού ευσπλαχνία το ανέφικτο προς-Ευχόμενη…
φυγόπονος πάντα....
Μύρο σε λούζω…λόγια ποιητή Ανδαλουσιάνου
Προτροπή μοιρολογιού στα χείλη Μανιάτισσας κάρφωσα για σένα
"Πήγαινε…πήγαινε….μην ακούς την πυρωμένη ανάσα….
Κοιμήσου πέτα ησύχασε…..Κι η θάλασσα πεθαίνει...." ***

Ας είναι να…
Σε ΑγαπΑω στο πάντα…
............................................................................................................................................................................................................................
***ΛΟΡΚΑ...."θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσες Μεχίας"...Μετάφραση Νίκος Γκάτσος
......................................................................................................................................
*Τραγουδι: dust in the wind ( Kansas)
**foto : deviantart http://archangel-uriel.deviantart.com/art/Dust-like-me-34093801