Α-τιτλου...αίσθηση

Σε φωσάκια φυλακίζω βλέμμα
να καθρεφτίσω μέσα τους ψυχή ….
Πυξίδα οριζογραμμής …να πορευτώ...

να Σε πορεύομαι…
λείπεις… θαρρώ

και.....

"μουλείπεις"

νυχτερινό δάκρυ ξεπροβάλει
κάθε που ανατέλλει η Σελήνη
μα πάλι….
σε φύτεψα μέσα μου λέω
Ρίζωσες στα δάχτυλα μου…

Ποταμιά γίνηκες στο μέτωπο…στα μάγουλα
"Ρυτίδες "σε αποκαλεί του ανθρώπου φοβισμένη σκέψη
Μα εγώ…εγώ…κολυμπώ πνίγομαι μέσα τους
Τις αποτυπώνω στ΄ ακροδάχτυλα…
Τις αντιγραφώ σε κόλλα λευκή ψυχής…

δαχτυλικό αποτύπωμα.
Μου λείπεις…
Μα πάλι….

ζωγράφου δάχτυλα σε σκάλισαν
Επάνω μου…

στο μέσα μου σκαρίφημα κυττάρων....
Κεραυνός σε πέταξε στο κέντρο της κόρης των ματιών
Κι αν τυφλωθώ…θ αστράφτεις δρόμο να πορεύομαι
σ΄αγάπες που δεν πληρώθηκαν ποτέ…
Σαν φως

ατελέσφορο καντηλιού αναστάσιμου μνήματος
Θαρρώ…θαρρώ….θαρρούν…
Φρονούν…φρονούν….

φρονώ ....φρονώ....

και.....σ΄ ένα "έτσι πρέπει"

στιγνής νομοτέλειας υποτάσσομαι....

dust......dust....

Μαζεύω βροχή στ΄ απόχερα -χρόνους πέντε - να λούσω κώμη που σου φόρεσε ο ήλιος….
Τέφρα… και θα μεταλλαχθείς…ποτιστής γεννήτορας ρόδου Ενός….
Του αιώνιου χρίσμα να μεταλάβεις…
Να γίνεις Eσύ…το αιώνιο ρόδο μιας ύπαρξης ουσίας
Τέφρα…σ΄ένα κουτάκι, σπονδή του απίθανου να γένεις
Στην μνήμη να αποδοθείς….κουρνιασμένο έμβρυο σε Αιώνιο σύμπαν….
Τέφρα… και θα σκορπίσεις στης θάλασσας τα πέρατα...
να ταξιδεύεις….
Θα ταξιδεύεις….ταξίδια ονείρου δικού Σου…
Στις χούφτες θα σε κρατήσω…θα σε αναδέψω με την μοριακή της γενιάς σου πούδρα…
οι Δυο σας…σε σκόνη μιΑ…
πούδρα κορμική σε καρμικά ταξίδια

Μια ανάσα κάθε φορά θα ξεριζώνω…ένα αγκάθι θα φυτεύεται στην μνήμη
Θα σε καρφώσω στις κόρες των ματιών….θα σε σπείρω στις Γενιές Σου…
κι εκείνες, θα σ΄ αποθέσουν στις γέννες τις δικές τους …
να μείνεις…
Εσύ αιωνόβιο δένδρο…στους χρόνους τους απέθαντους…απέθαντη κι Εσύ στιγμή…
ουσίας όμοιας Θεού…

Μ’ ανάσα νιογέννητου κραυγή θα σε καταστήσω Εραστή της Ανατολής…
Ηλιος Εσύ ,να αιμορραγείς το φως…να ξεπλένεις τον άνθρωπο τον περιπατητή της γης ...
Με ρόγχο επιθανάτιο θα σε βαπτίσω χαιρετισμό της δύσης…
Ακάθιστος Ύμνος…
Ύστατος ύπνος ονείρου έμμηνης πανσέληνου …
να αιμορραγείς ανθρώπου ελπίδα ολονύχτιας ικεσίας…..

Εκπολιτίζω το βάρβαρο της πράξης….να πάρω ανάσα Ανθρώπου που κουβαλά κατάρα γηγενή…
ανθρώπου εκδιωγμένου από Έδέμ …
Φορώντας ρούχο ένα…
κατάρα Θεού…"κατ’ εικόνα κι ομοίωση Μου να πορεύεσαι Αδάμ"….
Κύρτωσαν οι ώμοι αυτοί της ψυχής, από βάρος αποτρόπαιου εγκλήματος….
Θύτης και θύμα…
λεύκανε η κώμη μια νύχτα εικοσάλεπτη…μαύρισε η ψυχή σ΄ αγρύπνιας εικοστετράωρα….
Σκόνη
…να σ’ ανασάνω…να σε κατοικήσω, να κατοικηθώ
δια βίου θεμέλιο αόρατου γρανίτη

Εκπολιτίζω αποτρόπαιο χρέος…
Μεμψίμοιρoς κι αδύναμη πορεύομαι στου Ελέους το όρος…
"Απελθέτω απ εμού κι απ ώμου"….
επί ματαίω ικέτης εγωπαθής φυγόπονος
Εκπολιτίζω αποτρόπαιο χρέος…
απευθυνόμενη σε Θεού ευσπλαχνία το ανέφικτο προς-Ευχόμενη…
φυγόπονος πάντα....
Μύρο σε λούζω…λόγια ποιητή Ανδαλουσιάνου
Προτροπή μοιρολογιού στα χείλη Μανιάτισσας κάρφωσα για σένα
"Πήγαινε…πήγαινε….μην ακούς την πυρωμένη ανάσα….
Κοιμήσου πέτα ησύχασε…..Κι η θάλασσα πεθαίνει...." ***

Ας είναι να…
Σε ΑγαπΑω στο πάντα…
............................................................................................................................................................................................................................
***ΛΟΡΚΑ...."θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσες Μεχίας"...Μετάφραση Νίκος Γκάτσος
......................................................................................................................................
*Τραγουδι: dust in the wind ( Kansas)
**foto : deviantart http://archangel-uriel.deviantart.com/art/Dust-like-me-34093801

επτάθλ(ι)ον......

Γυμνές πατούσες ζωγράφισαν αμμουδερό ουρανό…
Ανάποδα μ’ έμαθες να περπατώ
Ανάποδα έμαθες τις σκέψεις να χορεύουν
Καρκινική γραφή τα δάχτυλα ακουμπούν
Κι
εφτά ψαλμούς "Δαυιδικούς" σου γράφουν…
εφτά χοροί ζεϊμπέκικοι σε ύφαλους εφτά
βιογραφούν ζωή δική σου
εφτά χαρές…κι οι πόνοι πάλι επτά…
"Θεός αν είσαι"….
Εφτά ημέρες κούρνιασα στα χέρια σου,
για να με πλάσουν…..
Εφτά και να με τεμάχισεις νύχτες…..
Σε εφτά κουτάκια να με χτίσεις
με εφτά ψευδές καθρευτικές σκιές
Επτά να με γκρεμίσεις μέρες….
Χτίζοντας επτά ευχές Γυναίκας
Σε εφτά πανσέληνους χυτεύτικες
Κι έγινες εσύ
….το ψεύδος το έβδομο της Δημιουργίας
Τέφρα και άμμος έγινες ….
κι απ τις παλάμες
δραπετεύεις κάλπικα… σε χνάρια πυροστιάς
......................................................................................................................................
*τραγουδι 1: Νυχτεριδα ...Νταλαρας....( ενα απο τα 22 τραγουδια του...μου μου αρεσουν)
*τραγούδι: 2 Στην Κ...Παύλος Σιδηρόπουλος
**foto: deviantart http://tuoneila.deviantart.com/art/Lie-72626231

Σήμερα που...

Δεν με φτάνει ο χρόνος σήμερα... αετοκυνηγός σε αγριοδασιά έγινα

Τίποτα δεν μου φτάνει σήμερα
κάγκελα γίνονται τα σύγνεφα…..
να στεγαστώ θέλω στο άυλο....
Ένα “ πάντα” προς-ευχή
μ΄ένα "για" λιτανείας προπομπό εξαπτέρυγο..
Δεν με φτάνει ο τόπος σήμερα….
Ένα "ποτέ" υπόσχεση

μ΄ένα "ξανά" που χορεύει πυρρίχιο γονατισμένο
Να αφεθώ σε εφτά ανέμους θέλω….
να χτιστώ σε εφτά μήτρες πέτρας θηραϊκής…
Δεν με φτάνει σήμερα η μέρα…
Κι η νύχτα μάκρυνε Αγάπη….
Τούτη η νύχτα…που ορφάνεψε σελήνης
τούτη τη νύχτα που φοβάται κι ο θεός
εμένα δεν μου φτάνει….
Δεν με φτάνει η ανάσα σήμερα,
που μια ανάσα ανάγκη σε έχω….
Σήμερα που
αγκομαχώ κλίμακες συλλαβές τρεις …..
ημιτελής σκαρφαλώνω σκαλοπάτια πέντε
Αγκομαχώντας ανηφορίΖΩ
ένα σκαλισμένο "σαναμαγαπάς" Γολγοθά μονοπάτι
Σήμερα που
περίσσεψε η φυγή
να πνιγώ θέλω σε μουσική
και τ΄ άβαθο της να καρφώνεται στα μάτια ......
Σήμερα
να φορεθώ Εσένα θέλω….
Να σε φορέσω….Να ΣΕ φορεθώ
Τούτη μόνο η φορεσιά
Σήμερα μου φτάνει……

..........................................................................................................................................................................

*Τραγούδι: αχ να κοιμηθώ (στιχοι μουσική..Νίκος Ζουδιαρης(λατρεμένος απ΄το πρώτο άκουσμα) ....ερμηνεία Aπόστολος Ρίζος

*foto: deviantart http://gares.deviantart.com/art/Wind-19058150

...................................................................................................................................................................................................................................

**αφιερωση : σε τρια ζευγαρια μάτια ( για την απαντοχή βλέμματος....για το "ωωωωωωωπ"! μιας τσουλήθρας απόλαυση

φορω...το φοβο της σιωπης σου

Μεθούν σπουργίτια, Άνοιξη….
Στο σύθαμπο τρελό στρώνουν πανηγύρι….
πένθος υποκρισίας ντύνομαι

για χειμώνα που τσιγκουνεύτηκε το χιόνι....
Βυθίζομαι στο γέρμα της θάλασσας
Συμμέτοχο με κάνει η Κυρά

σε ερωτικά κοάσματα γλάρων εραστών ....
Βυθίζομαι στο δείλι της
Πενθίζομαι μαζί της

Xειμώνα που χιόνι δεν μας πότισε ...

Μεθούν τα δειλινόπτερα Φεγγάρι μισό
Κι οι λύκοι …
Οι λύκοι προσμένουν δειλινού αυγή…
Αιμορραγούν απαντοχή Αγάπης Μιας
Λύκοι σπουργίτια -αγρίμια...
οι λύκοι… που προσμένουν
αυτό το κοινό της Άνοιξης βλέμμα….

Εαρινό δείλι ανατέλλει
Τα αγρίμια έστησαν χορό…
….ΤΕΦΡΑ μου φορούν
Σπονδή στην Άνοιξη ….με ντύνουν
Καλλίχορος Απόλλωνας αντίδωρο στην χούφτα μου αφήνει
παγωνιού φτερό

να το καρφώσω σε κεφάλι Αηδονιού.....
Γύπωνες με αμπέχονα γεύεται το βλέμμα, σε ουράνιες νυχτερινές περιπολίες....
Φρουροί μιάς Αφροδίτης ηλιάτορα στην νύχτα
Σε ίθυμβο χορό τραβά την ημισέληνο…

μισό πάντα τούτο το φεγγάρι
με δανεισμένο ρούχο από ήλιο δειλινού...

Μισό πάντα τούτο το φεγγάρι..

χαμογελά ανάσες Έρωτα μονάδας
Προσμένοντας «συγνώμες» που δεν ήρθαν ,
ποθώντας αντισυγνώμες που χάθηκαν στο δρόμο του «ποτέ»
Μισό φεγγάρι…

δούλος κι η υπόδουλος Αφροδίτης Παντοκράτορα
που

αγεχορος παντα σε απόκινο χορό σφυρηλατεί αντοχές ουσίας
κι εγώ…εγώ

μεθυσμένη νεκρή ,

ντύνομαι την φορεσιά του φόβου της σιωπής σου....

..........................................................................................................................................................

*τραγουδι 1: ο δρομος σου εισαι εσυ (Ιωαννιδης )...σταλμενο επισης απο τον ΜΗ τυχαιο....ΦΙΛΟ

*τραγουδι 2: ροκ μπαλαντα (ΑΛΕΞΙΟΥ -ΒΑΡΔΗΣ)...σταλμενο "τυχαια" απο ΜΗ τυχαιο Φιλο...

*Foto απο deviantart....http://kitty-ishtar3988.deviantart.com/art/Sleep-with-moon-71672037