16.4.08

sloboda....η κραυγή σου


Διαβαίνω μέρες Απρίλη …σέρνει το πέλμα…
αρνιεται ο νους…
Να εξαλείψω θέλω μέρες…να θυμάμαι στιγμές ποθώ…
Μέρες Απρίλη … κι ενδύεσαι ένδυμα λευκό φυγής….
"εν λευκώ η ίεση " σιωπηρά κραυγάζεις …
τα ώτα κλείνω… και την κραυγή σου στραγγαλίζω…

Μέρες Απρίλη …κι η κραυγή κρεούργησε χορδές
την χροιά μετάλλαξε…
Μέρες Απρίλη ….κι η θάλασσα συνάντησε
τον των ανθρώπων θυμό…
Μέρες Απρίλη … κι η παράκληση κενό αντίκρισε….

Μη φεύγεις…μείνεακούς;
Σειρήνες Αχερουσίας άσμα ασμάτων για σένα μόνο
ψαλμωδία καινή…για Σε μόνο…
Και σε παρασύρουν….

Μη φεύγειςακούς;…..
το δάκρυ κλίνει γόνυ και ματώνει

Μέρες Απρίλη… κι αρχίζει να κυλά η παλάμη στην παλάμη
Να γλιστρά … αιμάτινα σοκάκια ζωγραφίζει….
Τους ώμους σου ταρακουνώ….
μείνε…μείνε
μ’ ακούς; ακούς;
Μια πόρτα στον τοίχο ζωγράφισες….Μ΄ ακούς;
Μη την ανοίγεις…..ακούς;
Μείνε….μείνε….απενδύσου το ένδυμα …μ΄ ακούς;

Να ζήσω αυτή την άνοιξη θέλω
είπες…
Τα ώτα κλείνω….
Μείνε…μείνεακούς;
Να ζήσω…. είπες….
Τα ώτα κλείνω….
Και σωπαίνω….
ακούς;
την σιωπή μου ακούς;
....................................................................................................
Απρίλη ψεύτη πίστεψες…
Απρίλη ψεύτη πορεύομαι….
SLOBODA ….είπες
SLOBODA….κατέκτησες
Και πια δεν μ΄ ακούς!...

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Απρίλης Ψεύτης;
Σέρνεται ο νους
Κι η πόρτα απέναντι , να στέκει
Να την ανοίξεις;
Μάλλον είναι, πάντα αργά…
Να την ανοίξεις; Όταν ρωτάς…
Η πόρτα απέναντι πρέπει να είναι ανοιχτή
Παράκληση; Άρνηση
Χάδι; Θυμός
Μη φεύγεις
Αλλά μάλλον δεν ακούς,…
Όταν μιλάς ποτέ δεν ακούς
Κι έτσι έγινε κι ο Απρίλης Ψεύτης
Τα Μη και τα όχι τον έκρυψαν
Το ταξίδι όμως δεν γίνεται με Μη και Πρέπει
…………………………………………………..
Κοίταξα πίσω και Χαμογέλασα
Ονειρεύτηκα
Πήγα
Είδα,…
Δάκρυσα
Ακούμπησα
Δοκίμασα
Έκλαψα
Κοιτάζω εμπρός κι ονειρεύομαι
Κάθε μέρα είναι Μοναδική κι Ανεπανάληπτη
και την Έζησα!!
…………………………………………………………………….
Κι η φωτογραφία όμορφη και αισιόδοξη: αυτός που φεύγει από κάπου, έρχεται προς το μέρος μας!!!
...........................
Καλή σου μέρα Μαρίνα!!!
Να ντύνεσαι Κάθε Μέρα Τα Λευκά της Χαράς!!!

Ανώνυμος είπε...

..αυτό το μείνε να εισακουστεί..αυτό το μείνε να γίνει η αφετηρία..

Να προσέχεις Μαρίνα, τη σκέψη μου αφηνω..να είσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Marina μου ..δυσκολο πραγμα η ελευθερια ...

ειδικα οταν εχουμε σκλαβωσει τη ψυχη μας...

-να μου προσεχεις ..
θα τα πουμε συντομα
σε φιλω mila moja!

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξερω τι να γραψω :)

Θελω να ειμαι ελευθερη οταν ξυπναω και οχι οταν κοιμαμαι, πια!

Καλημερα Μαρινα μου!

Ανώνυμος είπε...

Πόσοι Απρίλιδες προσευχήθηκαν πριν φθάσει το Άγιο Πάσχα;
Πόσες φορές προσμένοντας το Άγιο Πάσχα αφήσαμε γυμνούς τους ίδιους Απρίλιδες και μαζί τους ψυχές που αγαπήσαμε και γύμνωσαν πονώντας κάτω από το λυπημένα ολόγιομο φεγγάρι τους;

Ανώνυμος είπε...

Δες στη Μαρία μου...
Καλό Ξημέρωμα κι απο εδώ!!!

Ανώνυμος είπε...

...μια τριανταφυλλιά
με μυτερά αγκάθια, αυτό θέλω
να απλώσω ό,τι γδύθηκα
για να το δω να ματώνει...
κι όπου το κόκκινο στάζει
τους άλλους μήνες να ξεπληρώνει
για όσα ψεύτικα με είχαν ντύσει...

Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Στο ξαναείπα:

Αφήνουμε πίσω μας έναν Απρίλη ψεύτη...
Κλείνουν οι πόρτες γι'αυτόν...

ΣΟΥ ΈΦΕΡΑ ΜΙΑ ΧΟΎΦΤΑ ΧΏΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΤΈΨΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΣΟΥ..

ΛΙΓΟ ΝΕΡΌ ΝΑ ΔΡΟΣΊΣΕΙΣ ΤΟ ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟ ΣΟΥ ΜΕΤΩΠΟ..

Κ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ ΟΝΕΙΡΑ Κ ΑΓΑΠΗ να σου θυμίζει πάντα , πως τέτοιος άλλος Απρίλης ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ..οσο το μάτι του θεού αμήχανο επάνω στου θα στέκει..

Σ'ΑΓΑΠΑΩ..ΔΕΛΦΙΝΟΚΟΡΙΤΣΟ ΜΟΥ..

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Μαρίνα μου
Αγαπημένη Liberté compagnon…Μαρίνα
Σύντροφος Ελευθερίας(ελπίζω να το μετέφρασα σωστά…): ο πιο τιμητικός τίτλος που μου έχουν απονείμει μέχρι τώρα
Είναι μεγάλη η τιμή και...
Σ’ ευχαριστώ!!!
Σκέφτομαι ότι για μία ακόμα φορά στη ζωή μου στάθηκα τόσο τυχερός και νιώθω τόσο πλούσιος!!!
Και πως η Μοίρα των απλών ανθρώπων είναι τελικά τόσο γενναιόδωρη, ίσως γιατί η ψυχή τους είναι ελεύθερη και δεν χρειάζονται μυστικούς κώδικες και επιβεβλημένες διατακτικές για να επικοινωνήσουν και να μοιράσουν σε πολλά κομματάκια την Αγάπη τους και την ταπεινή τους έμπνευση!!!
Σ’ ευχαριστώ
Η ευθύνη Βαριά και η Αγάπη βαθιά…
Ήξερα πως δεν είμαι μόνος σ’ αυτή την Πειραματική Παράσταση…
Αλλά να πω την αλήθεια δεν περίμενα να βρώ σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα τόσο σπουδαίους ανθρώπους που μοιράζονται την ψυχούλα τους, τους καημούς τους, τα όνειρα τους, το απόσταγμα της σκέψης και της πείρας τους, τόσο γενναιόδωρα χωρίς ιδιοτέλεια και χωρίς να περιμένουν τίποτα…
Τώρα το διασκεδάζω και το απολαμβάνω… κι αν δίνω και λίγη χαρά σε μερικούς αγαπημένους φίλους ακόμα καλύτερα…
Χρωστάω Ένα Όνειρο…το ξέρω,…
Στον Καιρό,…
Καλό Ξημέρωμα Να έχεις!!!

Ανώνυμος είπε...

τον απρίλη, λάμπει πια ο ήλιος
απρόοπτα – ζεστά – ανεπίστρεπτα
και τα γέλια όσων ευτυχούν
αντηχούν στους δρόμους
και πληγώνουν
άλλη μια χρονιά δεν είναι τα δικά μας…

τον απρίλη,
οι ανάσες των παρακλήσεων
ξεθυμαίνουν σιωπή
ξεθυμαίνουν παράπονο – απόγνωση – αφάνεια
γροθιές ξεκούμπωτες
κρύες του χειμώνα αγκαλιές
αγάπη που απαντιέται με μειδίαμα
δεν έχει παραπάνω…

για όποιον εξέλιπε
και δεν το ‘θελε
και δεν το θέλαμε

άλλη μια φορά
θα κοιταχτούμε πάλι στα μάτια
ύστερα ψηλά
πριν να ζυγίσουμε τα ‘γιατί’ μας…
πόσα ‘γιατί’ ν’ αντέχουμε ακόμα…

φιλι φιλι μου

Ανώνυμος είπε...

Βασιλη μου….
Liberte compagnon…!!!!!.
Απροσμενα αγαπημενε…

Πάντα αργα θα είναι το ανοιγμα μιας πορτας ζωγραφισμενης στον τοιχο…
Ονειρεύτηκα…παλεψα κουραστηκα ξαποστασα πανω στα όνειρα
Φονευσα εφιάλτες, κερκοπορτες σφραγισα…αντισταθηκα, νικησα νικηθηκα
Ελπιζω απογοητευομαι….
Όλα αυτά η ματια πισω ανασταίνει, και θυμιζει….
Και το βλεμμα εμπρος παλι αυτά….

Να εισαι « καλοτυχος και πονετικος»
Δανείζομαι ευχή ΜΑΝΑΣ ΜΑΡΙΑΣ και στην ανταποδίδω από ψυχής
Ψυχή μου…
Κι η κραυγή μια…σε μέλλον και παρόν
Sloboda……

Ανώνυμος είπε...

τρυφερε μου….

Καμιά φορά ούτε οι ευχές ούτε οι παρακλήσεις ούτε οι πονεμένες προσταγές εισακούονται Ηλία…

Να Σε προσέχεις τρυφερέ…
Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα…
Με ανοιξιάτικες μερες….

Ανώνυμος είπε...

Mojia …mila mojia

Πολύ δύσκολο πράγμα η ελευθέρια αγαπημένη μου….

Δεν δωρίζεται δεν μοιράζεται
Παρά μόνο κατακτείται…
Ποσο μάλλον η ελευθερια επιλογής της «εθελουσίας εξόδου « μας

Αγάπη και σκέψη ακουμπώ ακριβή μου

Μου έχεις λείψει…. Το ξέρεις ε???

Ανώνυμος είπε...

Dee dee….
Kατερινα μου…

Το θελω σου….ευχη μου γινεται
Κι ας είναι ανοιχτοι οι ουρανοι ομορφια μου….
Και να πιασει….

Φιλι στελνω....

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημενε μου πολύ…
ΙΩΑΝΝΗ μακρινέ μου

Ποσοι Απριληδες αλήθεια γλύστρησαν απ τα δαχτυλα μας αναμεσσα

Σαν την άμμο της θαλασσας…ταξιδεψαν και φυγαν μακρυα στο παρελθον χωρις τις μυρωδιες τους γνωση να κανουμε κι αισθηση τους να γευτουμε….

Σε αγαπαω πολύ…παρα πολύ
Το ξερεις πια….

Ανώνυμος είπε...

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!!!
LIΒERTE COMPAGNON….

Σε ευχαριστω…
Επιασες κυμματα μακρινα…( ποια η δυναμη σου άραγε?) και λέξεις έπλεξες
Στεφανι από τριαντάφυλα…πεταλα μυρωδικα κι αγκαθια που τρυφερα ψυχη τρυπησαν...
Δακρυα εμποδιζαν την αναγνωση…κι ηταν ευχαριστιας….
Κι αποριας χαρμοσυνης…

Αγαπης ευχαριστω ψυχή μου….

Ανώνυμος είπε...

Γιωργο….
Καλη σου μέρα…

Ναι…αιματινα σημάδια αφηνω να σταξουν
να ντυσουν ότι μου εγδυσαν
Να ζεστανουν ότι παγερα πισω μου αφησαν….

Να γδυσουν ότι ψευτικο με τυλιξε….

Καλη σου ημερα Υπεροχε….

Ανώνυμος είπε...

ΜΌΙΡΑ…. ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ ΜΟΥ
Ανασα μου….

Κλεινουμε την πορτα σε εκεινον τον Απριλη που ακομα αιμοραγει…
Με αιμοστατικες γαζες τον τυλιγουμε…να πάψει να σταζει μνημες πληγωμένες….

Εφερες χώμα και νερό….
Απ την αρχη να πλάσεις….σωματινα όνειρα …πρωτοπλαστα…
Δικα Σου και δικά μου…

Ακολουθω την φωνη σου….
Οσμιζομαι την ανασα σου….
Στα χναρια σου πατω και πορευομαι με μάτια κλειστα που εμπιστοσυνη φωναζουν….


ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ….ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ\
Σ΄ΑΚΟΛΟΥΘΩ ….ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ ΜΟΥ

Ανώνυμος είπε...

liberte compagnon….
NAI….σωστα το μετεφρασες…

Είναι ο πρωτος χαρακτηρισμος που σχηματιστηκε στο μυαλο και γραφτηκε στην καρδια, απ την πρωτη μου επισκεψη στο σπιτικό σου….

Εγω σε ευχαριστω…παλι και παλι και παλι….

Για όλα….

Φιλι ταξιδευει στην μερα….
Να ερθει να σε βρει….
οσο δυναται να την γλυκανει
Χρώμα κόκκινο στο δειλινό να φέρει….

Υ.Γ…ουτε εγω Βασίλη μου…ουτε εγω το περιμενα πριν ένα χρονο όταν το ταξιδι αυτό ξεκινούσα να συναντησω…
Τοσο αγαπη….ΤΕΤΟΙΑΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΦΙΛΟΥΣ….
Κι η εκπληξη συνεχιζεται….καλως ηρθες liberte compagnon...

Ανώνυμος είπε...

ΗΧΩ μου….
πολυπολυπολυπολυΑγαπημενε…..

μας σημαδεψε ο Απρίλης μάτια μου….
Ο ΜΕΓΑΣ ΑΠΩΝ της ζωης μας….
Κι η κραυγη του για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ….
Εδωσε άλλο χρωμα στο ανοιξιατικο του Απριλη ….
Με μωβ έβαψε τα λουλουδια του ….
Με δακρυ τα νοτισε δροσοσταλιες αυγης….
Να πινουν τα πουλια και κελα ι δισμα άλλο να σκορπιζουν
Ουρανιο υμνο….να ακουν και να χαιρονται όλοι οι αγαπημενοι που ελευθεροι πια πορευονται…

Σε αγαπαω πνοη μου…..
Σε αγαπαω παρα πολύ…..

Ανώνυμος είπε...

Άνοιξε ο Απρίλης τα ώτα, κι έσκυψε σ’ αναμονή του Μάη ,
Έκρυψε και το ψέμα σε λαγήνι
Στην άνθηση των πρώτων ημερών, σπαράζουν οι ρωγμές της γης
Και στέλνει αρχάγγελος αητός το νοτισμένο στόμα… στην κόρη που ακροθιγώς
Περιπατεί στην άμμο
Να μην χαράζει άλλο την οπή, να μην λεκιάσει ένδυμα βαθύ
Να μην φωνάξει πάλι: με ακούς;
Σφαλίζει τα χείλη... Με φιλί

με αγάπη πολύ!!
όλα τ' αστέρια να φωτίζουν τις νύχτες σου!

Ανώνυμος είπε...

ΣΤΑΓΟΝΑ .....δακρυ αγαπημενο μου

ψυχη ψυχη μου....
αγαπη ατοφια κι ανιδιοτελη μου...

αγαπημενη μου σκεψη ....

αχ σταγονα μου....

φιλι κι αγκαλια....
σκεψη και πετα σε σενα...

το " σ΄αγαπαω" ειναι πολυ λιγο
παρα πολυ λιγο....

Ανώνυμος είπε...

Τα διαβάζω όλα ξανά και ξανά…
Μα τώρα ξέρω….
Σ’ ΑΓΑΠΑΜΕ ΜΑΡΙΝΑ...
ΚΡΑΤΑ ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΣ ΓΕΡΑ!!!