4.9.07

Θα μου απαντήσεις άραγε ποτέ;


Πέτρινες μέρες φύτεψες σε πέτρινη μήτρα
και με γέννησες....
Θύτης μιας ζωής που ποτέ δεν θέλησες.
Τα χέρια σου ματωβαμμένα έχεις
μ’ αυτό της ψυχής μου το αίμα
απ’ την ώρα που τον ομφαλό μου έκοψαν.
Απ’ το υγρό σκοτάδι της μήτρας
σε μια υγρή σκοτεινή ζωή με έφερες.
Ποιο λουλούδι να ζήσει μπορεί

χωρίς το φιλί του αγέρα;
Κι αγέρας εσύ δεν ήσουν....

Ποιό χιόνι λιώνει
χωρίς του ήλιου το χάδι;
Κι ήλιος ποτέ δεν υπήρξες ...
Ποιό παιδί χωρίς το φιλί - βλέμμα
ανδρώνεται και θεριεύει;
Ποιό σπλάχνο απ’ τα σπλάχνα μας
χωρίς ευχή τραγουδιού
νανούρισμα αγκαλιάς
να χαμογελά θα μάθει;

Θα μου απαντήσεις άραγε ποτέ;

48 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με λυπεί αφάνταστα αυτό..ισως γιατι δεν ξέρω πως είναι.. μα φανταζομαι..
Εδω τα λόγια δεν μπορουν να φερουν καμιά παρηγοριά..
Οχι πανω σε τετοια θέματα..
Ομως ξερεις πως μπορω να νιωσω τον πόνο σου..
Εδω ειμαι για σενα.. Οσο μπορω παντα.. και οσο ειναι δυνατο..

Ανώνυμος είπε...

Τουλάχιστον γράφεις :). Το γράψιμο είπαμε είναι ανάγκη και βάλσαμο μαζί.
Βγάλε τον πόνο σου καρδούλα, έχουμε δρόμο να διανύσουμε, οι ηλιαχτίδες (δες πάνω) ξεπροβάλλουν και σου δείχνουν το δρόμο. Δίπλα σου είμαστε και χέρι χέρι θα προχωρήσουμε και όσα σε πλήγωσαν πίσω μας θ'αφήσουμε.

Ανώνυμος είπε...

Να θυμώνεις όσο μπορείς, να θυμώνεις όσο σου βγαίνει για το άδικο...ναι, μπορείς και πρέπει κι έχεις κάθε δικαίωμα να το κάνεις...μόνο... άσε κι ένα ελάχιστο τιποτένιο ευχαριστώ που σε άφησε να δεις τον ήλιο και ν'αντικρύσεις κατά πρόσωπο την αληθινή πατρική αγάπη, όποιος έχει τέτοιον πατέρα έχει βρει και μάνα κι αδέλφια μαζί...Μπροστά σου κοίτα, μήπως και στερήσεις καμμιά σταγόνα αγάπης από εκείνους που στη ζητούν...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ ΔΕ θέλω να μου απαντήσει...
Να δικαιολογηθεί θα θελήσει...
Κι' εγώ πιότερο θα χολωθώ
΄Ασε, έχω αγκαλιά για να χωθώ!

Η ευχή μου στο τέλος, να ευοδωθεί γι ΟΛΕΣ τις μοναχικές ψυχούλες

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλίτσες

Ανώνυμος είπε...

Η moira έγαρψε κάτι για σένα στο blog της. Διάβασέ το, αξίζει πολύ... Κυρίως ότι σε ένιωσε με αυτόν τον τρόπο.

Ανώνυμος είπε...

Και να βγούν τα λόγια μόνο την πληγή πιότερο θα ματώσουν... καμία απάντηση δεν θέλω.
Τούτη η επιστροφή αιμοραγεί... πολύ.

Φιλί απέραντο.

Υ.Σ. Ελπίζω να έχει έχει κενή θέση ακόμη στο παγκάκι.

Ανώνυμος είπε...

μερικές φορές ζητάμε απαντήσεις που ήδη γνωρίζουμε. γιατί;
για να πληγωθούμε περισσότερο; δεν χρειαζεται.
υπέροχα συγκινητικό και σπαραχτικό το ποίημά σου.
τελικά ο Γιάννης έχει δίκιο για όσους τποθετεί στα αγαπημένα του..

Ανώνυμος είπε...

ΕΤΣΙ!!

.....

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΟΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ...


ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΨΑΞΑ ΜΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑ ΣΠΙΤΙ ...

ΤΗΝ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΟΥ.

ΣΕ ΦΙΛΩ.

Ανώνυμος είπε...

Τα λόγια είναι λίγα καμιά φορά, να απαλύνουν τον πόνο.
Το πέλαγος είναι μικρο καμιά φορά να πάρει μακριά τις κακές σκέψεις.

Ευχές και φιλί.

Ανώνυμος είπε...

Καμιά ζωή δε μπορεί να είναι σκοτεινή και υγρή, πολλώ δε περισσότερο η δική σου καρδιά μου,

κι αν είναι να φυτεύονται πέτρινες μέρες και να βγαίνουν μαρίνες σαν εσένα,
κάλλιο να φυτεύονται

μόνο τέτοιες…!

Μαρίνα από πέτρα εσύ,
Λιώνεις το χιόνι γιατί σ’ αγαπάει από μόνος του ο ήλιος, και στο πέτρινό σου εκτόπισμα ανθίζουνε μόνα τους λουλούδια,
που τα ευλογάει
δροσίζοντάς τα
ο πιο γλυκός άνεμος
αυτού του κόσμου.

Και ψάχνεις πάλι
αλλού τις απαντήσεις,
αλλά περιλαμβάνονται
στα γενετικά σου κύταρα, γείρε μέσα σου
και ρώτησέ τα.

[πόσο χαίρομαι που ξαναγράφεις, ακόμα και με μια τέτοια αφορμή, πόσο χαίρομαι που κοινωνώ πάλι τις σκέψεις σου…]

[γράφε λέμε τώρα, ναι;]

Ανώνυμος είπε...

Παράτολμα θα πω, τις απαντήσεις μέσα σου τις κατέχεις..γνώση απο τη πρώτη ανάσα της σύλληψης..απο τον πρώτο αναστεναγμό, τον κόσμο μόλις θώρησες..
λεπίδια όμως, κ θες να στα ζητήσουν να ξαποστάσεις..
εσύ είσαι όμως Μαρίνα μου,ο ίδιος σου ευατός κ μόνον αγάπη μπορείς να του δώσεις για την ελευθερία σου..

Ανώνυμος είπε...

Ομορφιά μου εσυ
Μαρίνα της καρδιάς
ξέρε το: υπάρχουν κι άλλες καρδιές που χτυπούν στον δικό σου ρυθμό... πονεμένες, μονάχες που κάποτε έχασαν την δύναμή τους και αφέθηκαν... και όταν ο θάνατος έσκυψε από πάνω το βρογχο τους ν΄ακούσει για να τις πάρει εκείνες ξύπνησαν πλημμυρισμένες από αγάπη και από ένα φως που και ο ήλιος θα τρόμαζε...
Μαρίνα της καρδιάς άλλα σου άξιζαν και σου αξίζουν που η μοίρα σου ΄ταξε με κόπο να τα βρεις.
Μα θα τα βρεις, θα δεις!

Δάκρυ δάκρυ
Ανάσα ανάσα
Μείνε εδω
μην φύγεις

Ανώνυμος είπε...

Κανείς δεν γνωρίζει αν αγαπάμε ένα πρόσωπο επειδή είναι όμορφο ή αν γίνεται όμορφο επειδή το αγαπάμε.
Γι αυτό δύσκολα καταλαβαίνουμε τους έρωτες των άλλων...
και πάλι δύσκολα ζούμε τον δικό μας...

Ανώνυμος είπε...

στο λαγουμι ελα.
σκοτεινο ειναι, μα αγαπη θα βρεις.

φιλι αγριμιου

Ανώνυμος είπε...

Νομιζω οτι αγαπαμε ενα προσωπο γιατι βλεπουμε στα ματια του το πως
μας βλεπει ...
και σιγα σιγα για οτι εχει μεσα του...

Ποτε δεν με συγκινησαν ομορφα προσωπα...αισθηματα μονο...κι αυτο που αντανακλουν τα ματια οσων ειναι κοντα μου .



Θα ηθελα πολλα να πω γι αυτο..
αλλη ωρα..

Μαρινα μου..να σε προσεχεις ναι;

Ανώνυμος είπε...

Μια καλημέρα να πω, ένα χαμόγελο ν' αφήσω, μια ευχή ν' ακουμπήσω.
Να είσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Ηλιαχτιδα μου....
Το ξέρω...
σ΄ανασαινω.
Σε Ευχαριστω....

ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ....

Ανώνυμος είπε...

Xαμογελό μου...

απ το χέρι με πηρατε, πίσω με γυρίσατε.

δυσκολη η ληθη adaeuς καλέ μου...
δύσκολη....

μα αχαριστη δεν θέλω να βρεθω...
σκύβω πάνω στην αγαπη σας και πορεια ακολουθω....
φαρους όμορφους και φωτεινους βρήκα σ΄αυτο το πέλαγος που με δίσταγμο αποφάσισα να διασχίσω...

χαμογελο μου;
φιλι.....καρδιας δακρυ κι ευχαριστω

Ανώνυμος είπε...

Betty μου....

κι οργη και θυμος και θλιψη και πολλα γιατι...

δύσκολα απ΄όλα να ξεμπλεξεις...

ενας Ο Πατερας για μένα...
μα νωρις κοιμηθηκε...
κι ορφανη με αφησε....
δεν προλαβε όλα να τα επουλωσει...
δεν προλαβε....

σε φιλω....με αγαπη πρωτη
σε φιλω σε φιλω

Ανώνυμος είπε...

Γλαρενια μου....

στην αγκαλια του κουρνιασε κι απ τα φτερα που σ΄αγκαλιαζουν στιγμη μη λειψεις....

ποτε απαντηση δεν θα πάρω ουτε μια δικαιολογια εστω....το ξερω.

κραυγη -βαλσαμο ήταν...
σε παραμορφωτικο καθρεφτη που έσπασε....


Αγκαλια μεγαλη για σενα....
Γλαρενια δεν ειναι...μια και μοναδικη άλλοστε η δική σου

αγαπη εχει πολλη για σενα.....

Ανώνυμος είπε...

ανωνυμε/η............

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....
το ειδα...
καρδια και ψυχη κατέκτησε....

Σε ευχαριστω....
Σε ευχαριστω....

Ανώνυμος είπε...

Σταγονα μου....
μου έλειψες....

κενη η θεση...Εσένα σταγονα περιμενει πάντα...
απο τότε...
απο τότε....

ομιχλη, σκια, ανασα, δακρυ, πετραδι αμμου, όπως Εσυ θέλεις έλα...
η θέση σου ειναι εκει και σε προσμενει

φιλι....ανασας χαδι

Ανώνυμος είπε...

drunk tank....
Kωνσταντινε!
καλως όρισες....

Εχεις δίκιο...
εχεις δικιο
Υπάρχουν απαντησεις που τις ζητάμε για να κάνουν τη πληγη πιο βαθεια και πιοτερο να αιμοραγει....

Κωνσταντινε γράφεις πολυ όμορφα....

φιλι....καλωσόρισμα ακουμπω

Ανώνυμος είπε...

Τalisker....
τη βαλίτσα άνοιξε ....
αυτη που απ το ταξίδι εφερα....

απ την αγαπη μη τρομαξεις...

μη μου μοιασεις ομορφια μου....

ΤALISKER.....

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω.......


φιλι.....καρδιας σημαδι χαρασω
φιλι.....φιλι....φιλι

Ανώνυμος είπε...

Ηλία μου....
τι είπαμε;...
ας ξεπλυνουν τα πελαγη τους ανθρωπους,
και τα δακρυα του φεγγαριου καινες συνειδήσεις να φτιαξουν...

ευχη... ευχη καρδιας, για όμορφες μέρες και φωτεινες νύχτες Ηλια μου σου δινω...
φιλι....προσευχη
να προσεχεις τρυφερε....

Ανώνυμος είπε...

Γιαννη....
του όλου και του ολόκληρου Εσυ Φίλε....

πέτρα στην πέτρα,χαλασματα και φτου απ την αρχη ....
το γνωριζεις ....
το ξέρεις...
το εισπραττεις....

κυλα στο αιμα η μοιρα....

αφαιμαξη χρειάζεται, μα τα κουραγια λιγα πια....

Σ΄ΑΓΑΠΑΩ χρονους πολλους,κι άλλους τόσους...
και σύννεφο οταν....παλι εσενα θ΄αγαπω ΗΧΩ μου

μυρια φιλια δεν φτανουν.....

Ανώνυμος είπε...

moira...
moira....moira....moira
μου.....

τη "γνώση" αυτη με τα σημάδια της φωτιας καπου ν άποθεσω και ξεκουραση λιγο να βρω...
μα μ άλυσοπριονο πρεπει να την κόψω και δυναμη δεν έχω...

ελευθερη μονο τότε...
τότε όταν....
συγνεφο βροχης γινω....

ΙΩΑΝΝΑ .....
ΣΕ Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω....

(φτωχειές οι λέξεις ξαφνικα.)
αυτο που ψυχη και καρδια νιωθουν δεν δυνανται να εκφρασουν).....

φιλι.....προσευχη
φιλι..... ευχη καρδιας καρδια μου

Ανώνυμος είπε...

"ΕΛΠΙΔΑ" κόντρα στον άνεμο Εσυ....

ανεμομπλοκι έγινες κι απ το χτυπημα στα βραχια μ΄εσωσες....

το "πατημενο" τριανταφυλλο στα χερια πήρα....
το χαιδεψα, το έγιανα και στο δινω...
ποτισμενο και δροσισμενο ειναι....
με δάκρυα χαρας κι αγαπης....
στ΄ακουμπω....

ADIPLE;
λεξη λεξη...
ανασα ανασα
αγγιγμα αγγιγμα
ετσι θα πορευτουμε

οχι δεν φευγω...
εδω μαζι...μαζι

την καρδια μου .....

Ανώνυμος είπε...

Αγριμι...
κατι ξερω απ΄αγαπη αγριμιου!

λιγο απ το αιμα σας στο αιμα μου κυλα....

αγριμι κι εγω φορες αρκετες...

απ το λαγουμι σου που βγηκες για να΄ρθεις να με βρεις σ΄ευχαριστω...
και για το καλεσμα επισης...

φιλι σου δινω....φωτιας γνωση
(κι οχι της φωτιας που το δασος οου έκαψε)

Ανώνυμος είπε...

TALISKER....
Σοφη γνωση αυτο...
αμποτε οι ανθρωποι αυτη τη γνωση να κατακτησουν....
το πλανητη όμορφο θα ξανακάνουν...

με προσεχω....
να προσεχεις πολυ....
πολυ....
πιοτερο απο ποτε τώρα ναι;

στελνω φιλι....πιαστο

Ανώνυμος είπε...

Ηλια μου....
την καλημερα , το χαμογελο και την ευχη σου στα χερια πήρα στην καρδια τ΄ ακουμπησα....

να προσεχεις...
να σαι καλα τρυφερε...
φιλι σου ακουμπω .....

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένη.
Απ΄όλους.
Αυτό να ξέρεις.
Κι όσοι δεν μπόρεσαν, η αναπηρία τους τους φταίει, τους βασανίζει.
Κι έχουν μέγιστη τιμωρία.
Αναγκάζονται να ζουν αγκαλιά της, κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα....

Σ' αγαπάω!
Ε.

Ανώνυμος είπε...

Επιασα φυσικα το φιλι και το απιθωσα στο μαγουλο..
και στην βαλιτσα βρηκα θησαυρους ανομολογητους ...
δικους σου...
για μενα...και μικρους δικους μου για σενανε.

Μην ξαναφυγεις ποτε..Μαρινα...

Ανώνυμος είπε...

ΣΕ ΦΙΛΩ!

Ανώνυμος είπε...

Σε πέτρινα στενά το βήμα σου άφησε τα ίχνη του, κ’ ήταν χιονισμένες οι μέρες, το μίσος πιο πολύ.
Άπλωσε τα χέρια και κρατήσου απ’ τα δικά μου χέρια θα σου έλεγα μα έχεις ακόμα στα χέρια τα αίματα της γέννησης σου, και πάλι λέω πως τώρα έχει αξία.
Σου τείνω τα χέρια, υπάρχει πάντα ένας χορός που προσμένει τα βήματά μας.
Υπάρχει πάντα ένα χαμόγελο που προσμένει τα χείλη μας.
Ένα παιδί στο πάρκο της ψυχής που προσμένει εκείνο το χαμόγελο.

Μην ψάχνεις λόγια που θα σ’ έκαναν ακόμα και νεκρή να νιώσεις.
Άπλωσε πανιά μονάχα και ταξίδεψε εκεί που οι θάλασσες και για εσένα γαλήνιες κυματίζουν…

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΕΝΑ....
δικη μου ψυχη....
ανασα και λιγμος εγινες οικειος και το γνωριζεις...

πιοτερο αγαπη απ΄αυτη που η καρδια μπορει ν΄άναγνωρισει εχεις...
πιοτερη...
και ειναι παντα....

παντα
βαλσαμο μου.....

Ανώνυμος είπε...

Talisker....
δικη σου αυτη η βαλίτσα όλη...
το περιεχόμενο της όλο....
....

Τalisker
ποτε...(και το δικο μου "ποτε" και "παντα" ισχυει -θα το γνωρίσεις-...γιατι πρωτοκυταρα ειναι)

Talisker....
εγω να δεις!!!!!!....


πιαστο και πάλι....
κι οπου η καρδια σου θελει ακουμπησε το....

Ανώνυμος είπε...

Ηχε μου....
σκαρι βαρυ και πετρινο σε θαλασσες - φουρτουνες ερριξαν...
καλοταξιδο να ειναι δεν του ευχήθηκαν....

μα...στο δρομο φαρους φωτεινους μοναδικους, αντικρισε...

φαροι- χερια απλωθηκαν και τους κάβους ερριξε...

κι ετσι ενα πέτρινο καραβι, έμαθε να ταξιδευει...
τους ύφαλους καρίνα στην καρινα του να φτιαχνει , ο΄ονειρα να ταξιδευει και τις φουρτουνες σε νημεμια να μεταλλάσει...

καβους απλωνω....στα χερια σου να πιαστουν....
Ηχε Σ΄αγαπαω
το ξερεις πια......

Ανώνυμος είπε...

καλή μου Μαρίνα
οι απάντήσεις που καρτερούμε πάντα έρχονται...όχι όμως πάντα με τη μορφή που προσδοκούμε...είναι σημάδι υγείας τον πόνο μας να κάνουμε ασπίδα και να μεταλάσσουμε το δάκρυ σε ενεργεια που παράγει ζωή
φιλια...

Ανώνυμος είπε...

Πόση χαρά με έχεις γεμίσει από χθες...

το πήρα το τριαντάφυλλο, που μόνο εσυ θα μπορούσες να καταλάβεις, γι αυτό σώθηκε, εσυ το έσωσες γιατί το ένιωσες καλή μου...

Δεν ξέρω αν έχω ακούσει φωνή πιο όμορφη απ΄ την δική σου...

Την πηγή που άδικα πόνο και θλίψη σε ποτίζει θέλω μαζί σου να συναντήσω και την βρύση της με τα χέρια της ψυχής σου - να σε δω - να κλείνεις...

Φιλί φιλί

Δάκρυ δάκρυ

Εδω, μαζί

Μαρίνα της καρδιάς εσυ!

Ανώνυμος είπε...

πολλη αγαπη ρε παιδια πολλη αγαπη
μηπως φταινε "τα μαγια της λιμνης"

εγω ως κειμενο το διαβασα και μου αρεσε αυτο ηθελα να πω

αν κανω καποιο λαθος και συμβαινει κατι αλλο ..σοβαρότερο λυπαμαι που ενοχλω

Ανώνυμος είπε...

Aναστασια...
Αναστασακι μου...
καλως το μου....

δικιο σ΄ολα εχεις.
ετσι πρεπει....
αρκει δυναμη στις αποθηκες να υπαρχει ομορφια μου....
και κει...
μάλλον αδειανη εχει μεινει...

φιλι ...χαρας που σε "ειδσ"

Ανώνυμος είπε...

adiple....
σκεψη εγινες...
και φωνη διάρκειας....

ολα
τοσα κι άλλα τόσα .....

σιγα σιγα...
ανασα ανασα

την καρδια μου....εχεις

Ανώνυμος είπε...

...κι όμως έχεις την δύναμη! Πριν το υποπτευόμουν. Τώρα το ξέρω!!!

Θέλω τόσα να σου πω, και θα το κάνω. Σιγά σιγά όπως θες...

πόσο χαίρομαι που σε συνάντησα εδώ μες απ΄τα καλώδια και τις σκέψεις...

Μαζεύω τα κομμάτια σου καλή μου
και στα δίνω...

Μαρίνα της καρδιάς

Φιλί φιλί

δάκρυ δάκρυ

ανάσα ανάσα

Ανώνυμος είπε...

ΑDIPLE μου....
καλη σου νυχτα....
κι απο δω ομορφια μου....

την καρδια μου.....

Ανώνυμος είπε...

Μαρίνα!!!!
Γεμισε τις αποθήκες!! :)
Τα δάκρυα τα έχεις... φτάνουν και περισσεύουν για να φύγεις μπρος...
γλυκιές καληνύχτες :)

Ανώνυμος είπε...

ψουξ....
καλως τον...

η τα "μάγια της λιμνης" ψουξ....
ή ο του διαδικτυου θεος της αγαπης απλοχερος μαζι μας έχει φανει αυτο το καιρο...

κι ευχαριστω του οφειλουμε...

οπως κι εγω ευχαριστω σου στελνω...
που ηρθες....
με ελπιδα ξανασυναπαντηματος
καλη σου νυχτα ψουξ...

Ανώνυμος είπε...

Αναστασια μου....
τα δάκρυα περισεψαν...
μα και τα χαμογέλια....
απ την αποθηκη κλεβουν....



γλυκες γλυκες καληνυχτες
φιλια.... όνειρα ομορφα
στ΄αγγελουδια σου