22.8.07

οι πεντε αισθησεις χορευουν για σενα ψυχη μου...


Αγναντεύω το νου και μοιράζομαι αισθήσεις δικές του...
Του δίνω την μνήμη μου και μου την μεταλλάσει σε αισθήσεις...
Η Αφή κυρίαρχη στο χορικό παιχνίδι το δικό τους.
Ψηλαφίζει σαν τους τυφλούς το πρόσωπό σου. Τ’ ακροδάχτυλα πινέλα, στον καμβά της καρδιάς σε σχηματίζουν ...

Κλείνω τα μάτια κι η όραση το δικό της χορό ξεκινά.. Κάθε εκατοστό του προσώπου σου φωτογραφίζει και το δικό σου παζλ δώρο μου κάνει...
Οι νύχτες έχουν νόημα πια....Την εικόνα σου να φτιάξω με τα κομμάτια της όρασης μου...

Τρίτη στον χορό να τη κι η Ακοή....Τον ήχο σου σε βυζαντινή λυπημένη κλίμακα τοποθετεί και σε νότες δύσκολες βυζαντινές το μεταλλάσει...κι έρχονται το "νι" και το "πα" αργαλειός να γίνουν και το "βου" "γα " δι" "κε" "ζο" "νι" ρούχο ζεστό υφαίνουν και με ντύνουν....
Και τον χορό οι αισθήσεις συνεχίζουν...
Το μαντήλι η Γεύση παίρνει και στον ουρανίσκο και την γλώσσα, αισθητήρες γεύσης, την πρωτεύουσα αφήνει...Εκει θα στέκει πάντα. Ότι από δω και πέρα γευτούν η γεύση σου κυρίαρχη και πρώτη, θα μεταλλάσει σε Σένα ...Γεύση μου.
Και το μαντήλι στην όσφρηση δίνει...
Πρώτη κι εκείνη το χορό να σύρει...Δεν έχει πολλά βήματα να κάνει. Με το που το χορό ξεκινά , γιασεμιού κι αγιόκλημα ευωδιά τον κόσμο πλημμυρίζει.......

Γλυκιά κι ολέθρια αγάπη μου... οι πέντε αισθήσεις μου χορό στήνουν...
και για Σένα χορεύουν ...

Για σένα ψυχή μου......


Η φωνή στο τραγούδι που ακούγεται είναι της Μαρίας Νικολάου (Ηλιαχτίδα)

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να κι ένας ήχος που μου μοιάζει.
Που μου ταιριάζει στα νοήματα.

Κι όμορφα παρόλη τη λύπη ζωγραφίζουν τις εικόνες τα δάχτυλα, κ’ οι αισθήσεις παρόλο το βάρος αφήνονται και χορεύουν.

Αναρωτιέμαι μονάχα, αφού εσύ την ονομάζεις ολέθρια, οι πέντε αισθήσεις πως θ’ αντιδράσουν σε τούτη την μορφή της αγάπης.

Καλό σου ξημέρωμα Μαρίνα μου.

Ανώνυμος είπε...

HXΕ μου....
γι Αυτο το οΛέθριο, οι αισθησεις χορευουν...
Ηχος Εσυ, βυζαντινος πλάγιος, το γνωριζεις πολυ καλα...

μονο το οΛέθριο στην κλιμακα που επελεξες να καθησεις και ν΄ακουστεις,
μουσικη γινεται και χορο προσταζει....

Σίγουρα σου ταιριάζει...Σίγουρα καλέ μου..

Ομως Ηχε μου Πλάγιε δεν είσαι μόνος σ΄αυτη την κλιμακα που μουσικη γεννα και χορο προσταζει...

Σε φιλω....Ηχε Πλάγιε
Φιλι ....δακρυ νυχτας
Φιλι ...αυγης χαμογελο
ΦΙΛΙ σου στελνω

Ανώνυμος είπε...

Οι αισθήσεις μου παντα εκεινον ανιχνεύουν..
Σαν συνέχεια του εαυτού μου..
Καλημερα γλυκιά μου..
Να χαμογελάς..
Τιποτε αλλο δεν αξίζει τελικά..
(τιμή μου το τραγούδι της σελιδας σου..)

Ανώνυμος είπε...

Τέτοιες στιγμές Μαρίνα.., στιγμές που οι ίσκιοι παίζουν μάταια παιχνίδια..
το μόνο που μας μένει,
είναι να γονατίσουμε μέσα μας κ δυνατά να θυμηθούμε..

Καλή σου μέρα..
Ιωάννα..

Ανώνυμος είπε...

Κι άλλοι που αγαπιούνται, την αγάπη την κάνουν λέξεις όμορφες Μαρινάκι. Εσύ...

@ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
Αν μου επιτρέπεις, ως ακροάτρια και ως μουσικός, σου δίνω τα συγχαρητήριά μου. Μετά την υπέροχη φωνή της ΙΟΝ που άκουσα, έρχεται η δική σου, να με αφήσει άφωνη και να με κάνει να σκεφτώ, πόσοι χαρισματικοί άνθρωποι άραγε να υπάρχουν πίσω από μία ιστοσελίδα.

Ανώνυμος είπε...

"Xνούδι"...
σ ευχαριστώ πολυ εισαι πολυ γλυκιά. Λατρεύω τη μουσικη και το να τραγουδάω πολυ περισσότερο..
Να σαι καλα και παλι

Ανώνυμος είπε...

Μια καλημέρα για σένα που γεμίζεις την καθημερινότητά μου με λόγο, στίχο, ήχους, εικόνες, όνειρα.... Μπορώ να μην είμαι αισιόδοξος, όταν από μια απλή ιστοσελίδα εισπράττω τόσα πολλά? Σ'ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Yesterday,
All my troubles seemed so far away,
Now it looks as though they're here to stay,
Oh, I believe in yesterday.

Suddenly,
I'm not half the man I used to be,
There's a shadow hanging over me,
Oh, yesterday came suddenly.

Why she
Had to go I don't know, she wouldn't say.
I said,
Something wrong, now I long for yesterday.

Yesterday,
Love was such an easy game to play,
Now I need a place to hide away,
Oh, I believe in yesterday.

Why she
Had to go I don't know, she wouldn't say.
I said,
Something wrong, now I long for yesterday.

Yesterday,
Love was such an easy game to play,
Now I need a place to hide away,
Oh, I believe in yesterday.


Δεν ξέρω μπήκε στην σκέψη μου την ώρα που διάβαζα την ανάρτησή σου...

χόρεψε καλή μου, ανάπνευσε την αύρα που οι θύμησες στέλνουν...

Σε βλέπω, σε νιώθω
θα είμαι εδω...

Ανώνυμος είπε...

Όλες μας οι αισθήσεις, όλο μας το είναι για τις ανθρώπινες ψυχές!

Τις καλύτερες ευχές μου για το σαββατοκύριακο!
φιλιά & θετικές σκέψεις αφήνω.

Να είσαι καλά! :)

Ανώνυμος είπε...

Ξέρω πως στέκομαι στην κόψη του αύριο που γίνεται χτές... πριν καν προλάβει να γίνει σήμερα...

Ακόμα κι από αυτή την κόψη όμως, αγάπη σου στέλνω. Κι ας γκρεμίζομαι κάθε ξημέρωμα... Εκεί θ΄ανεβαίνω πάλι και πάλι, να σ΄ατενίζω... γιατί μέσα από σένα γνώρισα αγάπη αδερφική, μέσα από σένα κοιτάχτηκα πρώτη φορά με μένα. Κατάματα.

Κι ας είμαστε στην κόψη.. Αφού εκεί μας έλαχε να ζήσουμε...

Φιλια,
Ε.