7.8.07

τι, που, ποιος, ψυχη μου


Εκεί στ΄ ακροβραχο της θάλασσας ζωγράφιζα τα χρώματα του δειλινού για να σου στείλω….
Τις λέξεις που μου χεις πει κι όλες που μου χεις γράψει σκαριά τις έκανα ,, στο πέλαγος τα έριξα σε σένα να ξανάρθουν, ντυμένες με φυλακτά καρδιάς…
κάθε λέξη μα και κάθε λυγμό κάθε ανάσα και κάθε μου δάκρυ με γιασεμιά κι αγιόκλημα πλεγμένα, στεφάνι έκανα στην θάλασσα το έριξα να έρθει να σε βρει….εσένα εκεί που ήσουν. Μια θάλασσα ίδια μας χώριζε , μια ίδια θάλασσα
μας ένωνε….
Πάω στο παγκάκι σου λέω….δίπλα στο κύμα της δικής μας θάλασσας…
Μεσάνυχτα μετά ήταν….
Βαρκούλες χάρτινες τις σκέψεις μου έκανα , με το όνομα σου τις βάφτισα και καλοτάξιδες να είναι τους ευχήθηκα, σε σένα να έρθουν…..εκεί που ήσουν….εκεί που είσαι

Τα χέρια στα αστέρια ικεσία σήκωνα….μήπως και σ ακουμπήσω γιατί εκεί στης νύχτας τα κεντίδια στο φωτεινότερο εσένα είδα….
Κοντινός θαρρώ πως ήσουν….
Μα λάθεψα ψυχή μου….
Όσο τα χέρια να σε πιάσω άπλωνα, τόσο πιο μακρινός γινόσουν….Ακριβέ μου


Και βάρυναν τα πόδια της ψυχής….
Πίσω στο δώμα σου δύσκολα με οδηγούσαν….
λύγισαν το σώμα….

Και φτάνοντας στην πόρτα σου ψυχή μου, κατέρρευσαν….
Κι εγώ μαζί τους….

Τι στην ψυχή πνοή θα δώσει;
Που το βλέμμα ν΄ ακουμπήσει για να ξεκουραστεί
Ποιο είναι αυτό που στα χέρια δύναμη θα δώσει για να ψηλαφίσουν πάλι

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ένα φιλί στα χείλη
ένα χάδι τρυφερό στις ρίζες των μαλλιών
μια μάλαξη στου πέλματος τον πόνο
ένα χαμόγελο
και μια καλημέρα
είναι εκείνα που δίδουν κίνητρα στην ψυχή ν’ ανασάνει
που ξεκουράζουν τα χρόνια που λύγισαν προσμένοντας τα.

Ανώνυμος είπε...

... Δές ένα αστέρι πέφτει... κάνε μιαν ευχή... μα μυστικό να την κρατήσεις...
Κι όλες οι λέξεις πούχεις πεί, οι σκέψεις των ταξιδιών σου...
... εκεί που είναι θα σ' οδηγεί.

Στης πόρτας σου την άκρια ψηλάφισα στην χαραμάδα, θάλασσα και κύμα...
κι είδα όλα τις χάρτινες βαρκούλες...
πανιά ν' ανοίγουν...

Κι είπα δεν είναι μόνη...


Με τη δύναμη... απέραντης αγκαλιάς.

Ανώνυμος είπε...

Φιλί τρυφερό και τούτο το λουλουδάκι:

*****
*******
*********
*******
*****
@
@ @
@ @
@ @
@
@
@
@
@
@

Καλό σου βράδυ!
Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Μμμμ........
Αλλιώς το είχα φτιάξει...αλλιώς βγήκε
Μμμμμ..........

:-(

Φιλί και Γλαρένιες ακγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Μαρίνα μου δοτική κι αφιερωμένη πάντα,
Οι αποστάσεις μηδενίζονται σε μήκος όταν και οι δύο το θέλουν. Κι αυτό το «θέλω» κρύβει πόνο και ατελείωτη καρτερία.
Κρύβει ένα μαράζι βαθιά ριζωμένο στο πιο μέσα από το μέσα μας, επίπονο σα δυνατή γροθιά, αλλά εντέλει οι μαγικές βαρκούλες φτάνουν εκεί που τις στέλνεις, γιατί το θέλεις πραγματικά, κι όλα συνηγορούν σ’ αυτό.

Κανείς κανείς δε θα μπορέσει να σου δώσει δύναμη, όσο κι αν το θέλει.
Μέσα σου θα τη βρεις. Από κει θα την ανασύρεις στο φως ή στο αλύπητο σκοτάδι της απόγνωσης σου.

Μέσα σου η δύναμη Μαρίνα.
Κι αν τη χρειάζεσαι βγάλτην.
Έχεις ακόμα αρκετή.

φιλί, και σε κοιτάζω βαθιά στα μάτια…

Ανώνυμος είπε...

Σιγουρα εχουμε δύναμη...σιγουρα εχουμε πολλους καλους φιλους..
Απο κει και περα.........
ας πω απλα μια καλημερα

Ανώνυμος είπε...

Μαρινάκι, καλή σου μέρα! Εδώ είμαι εγώ και σε επισκέπτομαι κάθε μέρα! Μερικές φορές ίσως δεν σου έχω απαντήσει σ'αυτά που λες για να μη χαλάσω την ομορφιά της σιωπής...τα λίγα λόγια στο διάλογο διατηρούν μια (συμπαντική!)αρμονία...
Αυτό όμως δεν θέλουμε να ισχύει για τους ποιητές, η ποίηση έχει πάντα λιτότητα και σιωπή, μιλάς και σωπαίνεις ταυτόχρονα! Θαυμαστό κι αυτό το δώρο στους ανθρώπους(το δημιουργικό του νου). Πώς γίνεται να ακούγεσαι με λόγια σιωπηρά; Να σε κατανοούν, ενώ διατηρείς το βάθος; Αυτό είναι κι ένα χαρακτηριστικό της θάλασσας...Θαλασσινά φιλιά Μαρίνα μας! (Εγώ σου εύχομαι καλή σου μέρα, κι εσύ μου εύχεσαι καληνύχτα, παρατηρείς πώς αλληλοεπικαλύπτουμε το κενό της απουσίας με μια ευχή!κι η ευχή έχει δύναμη...)

Ανώνυμος είπε...

Το «χάνομαι», στιγμιαίο εξακολουθητικό, με την έννοια του βυθίζομαι, απέχω, ψάχνω να με βρω, το καταλαβαίνω... έχω καταφύγει πολλές φορές εκεί, το κατανοώ και το δέχομαι...

Το «χάθηκα», τετελεσμένο απόλυτο, με την έννοια της ανυπαρξίας, της οριστικής απουσίας και της λήθης, το απεχθάνομαι, δεν μας ταιριάζει..

Αγάπη μου, ανήκω στην χωρία των ανθρώπων που σ΄ αγαπάμε βαθιά κι είμαστε στέρεα αφιερωμένοι στο εδώ και στο τώρα μαζί σου... Είμαστε! Κι είναι όμορφα... βγες να μας δεις...

Βγες, βρες καρδιά και δες μας... Αν δεν σου βρίσκεται, σου δίνω τη δική μου... Τώρα και πάντα... Σ’ αγαπάω....

Φιλια,
Ε.

Ανώνυμος είπε...

ηχε μου....
"κι ειν΄πανακριβο στο λέω ν΄ αγαπας"

ευχη....να τα έβρεις,
να τα γευτεις,
να τα χαρεις, και φυλακτο να τα
κρατήσεις....

Ηχε ευθειας κι οχι μονο κλίμακας....

ομορφο δειλινο να δεις...
ομορφη νύχτα.....
κι ομορφότερη αυγη να αντικρίσεις....

Ανώνυμος είπε...

Σταγόνα ομορφιά μου...
πόσα πεφταστερια είδα απ αυτο τον βράχο mist σταγονα μου...!
πόσες ευχες και ποσα μυστικά ...

Τις λέξεις βαρκουλες έστειλα ...
ισως φτασουν!
άλλωστε απ την χαραμ'αδα της πορτας μου που ηρθες πανια τις ειδες ν΄ανοιγουν....

Σταγόνα; την μισάνοιχτη πόρτα γιατι δεν άνοιξες;

όμορφο δειλινο να δεις και συ Σταγόνα μου....
ομορφη νύχτα....
κι η αυγη η καινούργια ....να χαμογελάς!

φιλι....ταξιδιων

Ανώνυμος είπε...

Γλυκεια μου γλυκεια μου Γλαρένια....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΨΥΧΉ ΜΟΥ....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....
Τι τρυφερο...!!!!!!!!!!


Καλο σου βραδυ Γλαρέρνια μου
φιλι ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΤΟΝ ΓΛΑΡΟ ΣΟΥ...
φλι ιδιαιτερο στα γλαροπουλια σου....

Ανώνυμος είπε...

Γιάννη μου Ηχω μου....
η δυναμη μου τα βυθισματα μου...
κι οι φίλοι..
ο φίλος....
εσυ....

φιλι....αγαπης αληθινης

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΡΙΑ μου...
δυναμη...ναι όχι πάντα αλλα ναι έχουμε
φίλους λιγους και πολυ πολυ καλους...
δύναμη ειναι κι αυτο....
απο κει και πέρα....
οπως πάντα ισως...
με φωτεινες νύχτες μα και σκοτεινες μέρες....
σε φιλω Ηλιαχτιδα....

Ανώνυμος είπε...

betty tου σύμπαντος κοσμου....
Εσυ εισαι που δεν γράφεις ποιηση?
αχ γλυκεια γλυκεια μου BETTY....

ΣΕ ΦΙΛΩ....ΣΕ ΦΙΛΩ BETTY μου

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΕΝΑ....

ΣΕ ΑΓΑΠΩ.....