1.1.07

7 αληθειες θα σου πω....(για την Μaya.)....

Μπορώ να αρνηθώ …στην Maya(μου);;;;….ΟΧΙ….

7 αλήθειες μου ε;


Φφφφφφφφφφ……με βάζεις φιλενάδα να γυρίσω σε μένα….και να με θυμηθώ….
Ας βάλουμε τον καθρέπτη απέναντι λοιπόν ….
κι ας ξεκινησω....

…( να ξεκινήσω σαν την Χαρά μου)


1.Πριν πάω σχολείο μικρή μικρή έμαθα να διαβάζω….κι αφού κατέκτησα αυτό το -βουνό -για το σχεδόν βρεφικό μυαλό των 3,5 χρονών ,στα 6 μου άρχισα να διαβάζω τις λέξεις ανάποδα…και μου έμεινε μέχρι τα" σαράντα και έφυγες"….


2. 'Αλλαξα στα σαράντα μου…στην κυριολεξία στα 38….όταν χρειάστηκε να μείνω «μόνη» Ξέχασα τον εαυτό μου…δεν μπορώ να με θυμηθώ μονάδα….
δεν με κοιτώ πια….
έχασα την καρτερικότητα μου…έγινα νευρική…
Με ενοχλεί η κατάθλιψη μου….κι όσο με ενοχλεί και με νευριάζει , βυθίζομαι πιότερο σ αυτή…. Αγαπώ στιγμές σε μένα, όπως ….
τότε στα 16, που αψηφώντας την τιμωρία του πατέρα , πήδηξα απ το καΐκι του και κολύμπησα με τα δελφίνια….λάτρεψα το βλέμμα τους….μου καθόρισε ζωή θεωρώ αυτό το βλέμμα….
Τις 3 ώρες κουβέντας με τον Μπάρμπα –Γιάννη τον Σκαρίμπα….Χαλκιδαιο αιρετικό λογοτέχνη , σε ηλικία 17 χρονών…
Όταν είπα "ναι" στον Χαράλαμπο….σε πέτρινα χρόνια κυνηγημένοι από θεούς κι ανθρώπους…έναρξη πάλης για ζωή…που συνεχίστηκε 20 πανέμορφα χρόνια…
Όταν πήρα για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου τον Ιάκωβο και του έταξα Ζωή…..
Όταν γνώρισα τους δυο φίλους μου που έγιναν η οικογένεια μου και παραμένουν για 17 χρόνια τώρα….


3. πιστεύω σε μια λέξη μόνο ΑΓΑΠΗ
αγαπώ σχεδόν ερωτικά τους φίλους μου…τους δικαιολογώ κάθε τους λάθος…
Τους θυμώνω στο σχεδόν ποτέ….
Αφήνω το ποτήρι να ξεχειλίσει…να πλημμυρίσει το τραπέζι…αρκεί να μην πέσει σταγόνα στο πάτωμα…. Αυτή η μια σταγόνα , καταστρέφει και διαγράφει τα πάντα για πάντα…..
τεντώνω τα όρια αντοχής ….αλλά όταν σπάσουν….πυρηνικό ολοκαύτωμα
Δεν δένομαι εύκολα…αλλά όταν δεθώ είναι για πάντα
Είμαι πιστή (ερωτικά ) τόσο όσο….όσο βλέπω αγάπη στο βλέμμα και αποδοχή…
αν αντιληφθώ συμβιβαστική ματιά ή άγγιγμα….έφυγα…
α-πιστεύω…ανεπιστρεπτί και με την αλήθεια κατάμουτρα
Δεν λέω ποτέ τι με ενοχλεί ,το καταπίνω….αυτό έγινε σκουλήκι κι ένζυμο για τις κατά καιρούς νευρικές μου ανορεξίες μάλλον….
χαμογελάω πολύ….γελάω σπάνια….μα όταν το κάνω…γελούν όλοι οι άλλοι γύρω μου με μένα….
Δεν μ΄ αρέσει να λέω ψέματα…αποκρύπτω συχνά όμως την αλήθεια…. (για αρρώστια , κακη διαθεση, φουλ στον πατο...κλπ)


4 . Μισώ τον οίκτο…. Συναίσθημα απαγορευτικό για τον εαυτό μου, μα και για τους άλλους σε ότι και όσο με αφορά (τους πήρε ο διάολος και τους σήκωσε),το ιδιο κι αν το δω προς τρίτους…
μισώ το ίδιο και περισσότερο να είμαι άρρωστη….γι αυτό και το χειρότερο, το αντιμετωπίζω ως απλή ίωση….κι οι γιατροί, εμένα, ως απλά αυτοκαταστροφική….
Μισώ τα αεροπλάνα….
Δεν έχω συμβιβαστεί με τον θάνατο
…νομίζω δεν θα συμβιβαστώ ποτέ…κι όχι τόσο τον δικό μου , όσο εκείνων που αγαπώ…
Για μένα δεν υπάρχουν νεκροί….μόνο φευγάτοι…..


5 .Φοβάμαι σπάνια…για μένα…
Φοβάμαι κάθε μέρα γι αυτούς που αγαπώ….ακόμα και την μύγα που πετά δίπλα τους…
Δεν απελπίζομαι….ούτε αισιοδοξώ όμως….
Ελπίζω στ ανέφικτα (-ούτως ειπειν-…. δεν ελπίζω )

6. Δεν διαπραγματεύομαι την Ελευθερία μου….
ούτε με το ίδιο μου το σπλάχνο…με ΚΑΝΕΝΑΝ..
Κλείσε με σε ένα δωμάτιο…
Μη διανοηθείς να το κλειδώσεις….θα βρω τρόπο , ανοίγοντας τρύπα στο μπετόν με το νύχι και θα την κοπανήσω.
Άφησε την πόρτα ξεκλείδωτη…ίσως ποτέ να μην βγω….αρκεί να ξέρω ότι μπορώ οποιαδήποτε στιγμή να το κάνω…
Πνίγομαι εύκολα….τελειώνει γρήγορα ο αέρας γύρω μου…(για τούτο
ασθματική) ,για τούτο και το πάντα ανοιχτό παράθυρο στο δωμάτιο μου …ακόμα και με χιόνι ένα μέτρο έξω….
Δεν μπορώ να κοιμάμαι με πολύ κόσμο…..(γι αυτό δεν θα πήγαινα ποτέ στρατό ,
και δεν πήγα ποτέ κατασκήνωση…)

7. Λατρεύω την λέξη-σκέψη ΜΑΝΑ….αδιαφορώ για την λέξη-σκέψη ΠΑΤΕΡΑΣ….


αυτάαααα.....άντε φιλενάδα και πολλή ώρα εμεινα στον καθρέφτη...

σε φιλώ ΧΑΡΑ ΜΟΥ......

δεν ξέρω ποιόν να καλέσω....

θα θελα τον ήχο ...τον φλεγομενο ... τον takiz ...τον βασίλη /( αν θέλει...που του αρεσουν οι αληθειες) τον σιωπηλο Νικόλα ( θα με σκοτώσει) ...την moira μου (διπλοσκοτωμενη με βλέπω )...και τον ο άλλος ρε.. ( αν και εχει δηλωσει οτι δεν παιζει σε παιχνιδια...

επτάααααααααααα.... (7)
και φονευμένη με βλέπω φιλενάδα μετά από τούτο ....

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μαρίνα μου
να σου πω?
και γω εκνευρίζομαι με τα παιχνίδια.
και κάπου, ακριβώς αυτό είπα χτες.
ότι έπαιξα πιο πολύ για πάρτη μου.
γιατί ΗΘΕΛΑ να με βάλω απέναντι μου για λίγο
ΤΩΡΑ, μια στιγμή που είναι άλλη.

εμένα να δεις πόσο λίγοι θα με συνεχίσουν παρέα....

ωραία ΄έπαιξες'.
ελευθερία ε?
κατάλαβα τι λες απολύτως.

επαναπροσδιορισμός στα 40?
χμ... πλησιάζω...
την κυριακή θάχω ολοκληρώση τις αναλύσεις
και τον απολογισμό του πρώτου μισού...

ε ρε γλέντια με αυτούς που κάλεσες!!!
αχαχαχα

μου άρεσε που όλες σου οι σκέψεις έχουν καρότο την αγάπη...
το κατάλαβες?
αφετηρία σε όλα...
υπέροχο.

θα ξανάρθω.
λες πολλά που γεννούν σκέψεις.
ευχαριστώ που δέχτηκες.
:)))

πολύ καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορεις να παρεις μια χαρτοσακουλα και να κλεινεις σε παρακαλω χειμωνιατικα τα παραθυρα;;;!!!

Εισαι απο τα λιγα ατομα που γραφεις τοσο αβιαστα, τοσο χυτα!

Να πω μονο κατι που διαφωνω (γιατι με ξερεις, αν δε διαφωνησω , θα σκασω).
Ο οικτος εμενα ποτε δε μου φανηκε τοσο ασχημος. Ποτε δεν καταλαβα οσους λενε "δε μ' αρεσει να με λυπουνται". Εγω εχω λυπηθει ατομα που αγαπω/ συμπαθω.....το οικτο/λυπηση τον προκαλουν.....δεν θα λυπηθω ποτε καποιον που ειναι καλα.......αλλα μη μου ζητας να αδιαφορησω οταν καποιος δικος μου δεν ειναι καλα....αν δε θελει να το αποδεχτει αυτο, ας μου θυμωσει....το προτιμω απο το να κανω τον καραγκιοζη. Ολο αυτο το λογιδριο ηταν μηπως στα ματια καποιων δικων σου διακρινεις καμια DeeDee :)

Καλημερα Μαρινα μου !!!

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

Ανώνυμος είπε...

Τι εφτά; Πολλές αλήθειες είπες. Άνοιξες την ψυχή σου σε μας τους "άγνωστους". Όμορφη είναι. Μέρα καλή.

υ.γ. Σ' ευχαριστώ για τη "διαφήμιση" του βιβλίου

Ανώνυμος είπε...

Εννοείται ότι θα σε σκοτώσω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




Αλλά είσαι πονηρούλα..

Την όγδοη αλήθεια γιατί δεν την είπες;;;



αλλά πριν σε σκοτώσω ίσως παίξω..


φιλί..

φιλι..


φιλί..



σ'αγαπώ..



σ'αγαπώ..


σ'αγαπώ..

σ'αγαπω..

σ'αγαπώ..

σ'αγαπώ..

σ'αγαπώ..



(7 δεν είπα;;;;)..

Ανώνυμος είπε...

Επαιξες με τον καθρέπτη...
μπαλάκι η αλήθεια κι όποιος αντέξει...

Τις αγαπώ τις αλήθειες σου.

Αγάπη, ελευθερία, προστασία, δόσιμο, έρωτας, φιλία, πίστη, ελπίδα...

Αγαπώ εσένα

φιλια

Ανώνυμος είπε...

Σ' αγαπώ από τότε...
και την πύρηνη λέλαπα την ζήσαμε για τα καλά στο πετσί μας όλοι.
Καλά να πάθουμε μας άξιζε με τα μυαλά που κουβαλούσαμε.

Τώρα είναι αλλιώς το ξέρεις και το ξέρω, βαραίνουν και αυτοί οι χειμώνες την πλάτη μας μαρινιώ μου.
Μεγάλο πράγμα οι φιλίες που διαρκούν κι ας κάνουν και τα λοξοδρομήσματα τους. Όλα είναι στο πρόγραμα.

Δε θα παίξω γιατί δε σκοπεύω ν' ανοίξω μπλοκ.
προς το παρόν. Με τους χρόνους μου αυτό μόνο θα έλειπε.
Και δε θα σε σκοτώσω.
Σε περιμένουμε με το καλό με τον γιόκα σου ναι;
Έτσι όπως τα πάμε θέλω και να το κάνουμε
καληνύχτα ομορφιά μου
καλο σου βράδυ

Ανώνυμος είπε...

θα με συγχωρέσεις αγαπητή μου, αλλά αυτό δεν ήταν παιχνίδι.

Το ποστ αυτό ήταν κατάθεση ψυχής, και χάρηκα ιδιαίτερα που σε γνώρισα από αυτήν ουσιαστικά την ανάρτηση.

Ξέρεις, μερικές φορές ο άνθρωπος φοβάται την σκιά του, αλλά πραγματικά είναι σαγηνευτικό και συναρπαστικό όταν συμφιλιώνεται με αυτήν, και αποσκοπεί στην εξέλιξη και την δημιουργία, με όφελος ψυχής.


Ελπίζω να πήρες το μαιλ μου.

Σε ευχαριστώ - Το εκτιμώ.

Ανώνυμος είπε...

Αναρωτιέμαι πόσα γράμματα έχει η λέξη άνθρωπος.
Τώρα που τα μετρώ μου βγαίνουν οκτώ.
Και πόσες ψυχές έχει ο άνθρωπος;
Η λέξη καμία, η φύση του όμως μεταφορικά, μπορεί να φθάσει και τις επτά, όπως οι γάτες.
Στην ουσία μία.

Εσύ Μαρίνα μου πόσες έζησες ζωές για να μπορείς να μιλάς έτσι.
Να μπορείς να προσφέρεις τόσο.
Να μπορείς ν’ αγαπάς έτσι;

Τρόπος πες μου αν υπάρχει να μετρηθεί το μεγεθος όλων αυτών και οι ψυχές.
Νιώθω πως όλες μαζί να τις έβαζα πάλι λειψές θα μου βγαίναν.

ΝΑ χαμογελάς καρδιά μου!!!