απο-Λογισμός

Δίψασαν οι πατούσες για νοτισμένο χώμα….
αφαιρετική ψυχή σε καρμικές προ(σ)θέσεις….

Εκ-ποιούμαι……
Ρευστοποιώ την προδοσία
Ίδιο το αντίτιμο…αργύρια τριάκοντα
Μέρες εκπτώσεων…σε έκπτωτες ήμερες

Πλο-ηγούμαι..
Πηδαλιούχος με λειωμένα δάχτυλα..
Οδηγητής σε χάλκινο σκαρί
πλεούμενο σε βαθερά πελάγη….
ξεχασμένο από λιμάνια ανθρώπους…. νοσταλγία για πόρνες αλήθειες.

Αντι-προσεύχομαι
Σε μια ιαχή (προς)ευχή εμμένω
"Θεέ απάλλαξε με ....της αχαριστίας "

Ερινύ-ομαι…
Στου Αι -Γιώργη τις φωτιές καυσόξυλα ρίχνω
ημιτελείς ερινύες….
αυτοάνοσης ζωής εφιαλτικά γεννήματα

Διψώ….διψάω…δίψασα
οι πατούσες για νοτισμένο χώμα

....ε-δ ί ψ α σ α ν

Αποταμιεύομαι...
να.... με έχω

.........................................................................................

gcast:Bregovitc,,,,

ο χορός του ξωτικού

.........................................
Αφήνομαι….
Σε όνειρα γαϊτανάκι .
Εφιάλτες στιγμές….
Όνειρα ήμερες….
Κι οι νύχτες σε μαύρο καμβά στήνουν χορό
επιούσιο…
Αφήνομαι ...
Στις πλεγμένες σου λέξεις
μαθαίνω αντοχή…

Αφήνομαι…
Κόμπος γίνομαι…(απαντέχω )
σε πλεγμένο ζεστασιάς πανωφόρι …
να σε γδύσω μ΄ ένα τράβηγμα
πεθυμιά αμέριστη

….
Γυμνός…
Στην ψευδή αλήθεια σου να εμμένεις…

Αφήνομαι
επιμένοντας στο ψεύδος μιας δοσμένης ελευθερίας
Επίπλαστα πλάστης…
Αφήνομαι
σε κύματα βοριάδες
Στο αντίξοο υπαρκτό…
Στον φαινομενικό ρεαλισμό
συν-αισθημάτων

Αφήνομαι...
στο ψέμα του ερχομού σου…

Υποκλίνομαι
στην φυγή σου

Ναι

μόνη πεπραγμένη στιγμή σου
η ζωγραφιά στη γυμνή σου πλάτη…
η απεικόνιση …
Απίστευτα πιστευτά
Η ουσία
του "δεν υπάρχω"

Δεν υπάρχεις….

Τρομάζεις;;;;;;;

Όχι…μη
Η αλήθεια σου είναι…..
Ο καθρέφτης σου είναι
παραπαίουσα καρδιά μου…
........................................................................
**τραγούδι...παραμένουν τα "ξωτικά"!
χαρισμένο πάντα κι αμέριστα κι αληθινά...
στην maya

άμυνα...ναυαγέ

Αμύνομαι….
Στο "αδιαφορώ "μιας φυγής σου…
Δάχτυλα μαχαίρια
σκίζουν σεντούκια μεστά λέξεις
δικές σου…δικές μου .
Αμύνομαι
διαιρούμενη…
Αμφιταλάντευση ψυχής…
Νυχτοκόπος σε ιδρωμένο τραίνο
που
παραπαίει πάνω σε ξύλινες ράγες
γερασμένες .
Αθήνα Θεσσαλονίκη…
δρομολόγιο ρουτινιασμένης ψύχωσης
Ήχοι νυχτερινοί σκίζουν ερημικές ερέβους μέρες
Ανήμερα συλλεκτικά τραγούδια….αγρίμια
συνεπιβάτες
Συνήθεια ταξιδιών ταξιδευτής…
Κουρασμένος στο πάντα του μέλλοντος σου…
Αμύνομαι
Παλάμες τείχη
σ εμφυτευμένους φόβους
δικούς σου….δικούς μου
που
δείλιασαν να φορεθούν
μ΄ αποτυπωθήκαν σε ειμαρμένη σάρκα
Αμύνομαι…

Μην ανιχνεύσεις
ως
οιονεί ιχνηλάτης ….

Να με (κατά)νοήσεις μην πασχίζεις….
"Δεν νοούνται οι σκιές " σου έγραφα
Κι εσύ…
απίστευσες στα σημάδια
της νοητής μας σταύρωσης
Καταχωνιάζεσαι …
Λαθρεπιβάτης στο ταξίδι της ζωής μου
Κάλπικα λαθραίος
Σε ταξίδι …
Δικό μου
Μόνο
δικό μου…

Αμύνομαι…
λαθραίων ερώτων ναυαγέ

.............................................................................

** τραγουδι 1...Μάλαμας " τα ξωτικά)
***τραγούδι 2 ….Γρανέτα Φωτίου
(ηχογραφημένο…."εν τη γεννέση" του..
όπως λέμε….πρωτόλειο