Σκοτάδι πολύ μέσα μου. Όσα είναι τα χρόνια της μνήμης μου για μένα θυμάμαι απελπισμένα να μάχομαι να μετουσιάσω το σκοτάδι σε φως. Mια στάλα φως. Αγώνας δύσκολος χωρίς ανάπαυση, πόλεμος συνεχής πονεμένος και ψυχοφάγος. Κι όταν στιγμές νικήτρια έβγαινα... "πόσες λαβωματιές είχε αυτή η ψυχή..."!
Δεν γεννήθηκα καλή…Παλεύω να κατακτήσω την Αρετή. Πάντα ανάμεσα σε μένα και το φως, ο ίσκιος της. Πορεύομαι κάτω από μια παντοτινή έκλειψη ηλίου.
Ποτέ δεν πήρε τέλος ο αγώνας αυτός. Ποτέ δεν νίκησα ολοκληρωτικά ,ποτέ δεν νικήθηκα ολοκληρωτικά…Κι αυτό είναι η ελπίδα ότι θα τα καταφέρω. Το σκοτάδι μέσα μου θα νικηθεί κι απ το φως της Αρετής θα πληρωθεί το Είναι μου..
Ποτέ δεν πήρε τέλος ο αγώνας αυτός. Ποτέ δεν νίκησα ολοκληρωτικά ,ποτέ δεν νικήθηκα ολοκληρωτικά…Κι αυτό είναι η ελπίδα ότι θα τα καταφέρω. Το σκοτάδι μέσα μου θα νικηθεί κι απ το φως της Αρετής θα πληρωθεί το Είναι μου..
Γιατί τουλάχιστον αυτή η πάλη με «έμπυρη γνώση» με μάρκαρε…
Ο θάνατος μόνο δεν νικιέται….Και στην ζωή, για τη Ζωή, αξίζει ο αγώνας τουλάχιστον , να μην την εξευτελίζουμε. Κι αυτό είναι η "έμπυρη νίκη" στα μαρμαρένια αλώνια του καθενός μας..
Στην Αμαλία .... Καλοτάξιδη ψυχή σ' όποιον παράδεισο και για όποιον παράδεισο ονειρεύονταν και ξεκίνησε να πάει..
Στην Αμαλία .... Καλοτάξιδη ψυχή σ' όποιον παράδεισο και για όποιον παράδεισο ονειρεύονταν και ξεκίνησε να πάει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου