φοβος ή αγάπη; ποιο είναι το δύσκολο;

Οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως κίνητρο στο βαθύτερο επίπεδο τους δύο μόνο συναισθήματα. Τον φόβο ή την αγάπη. Αυτά τα δυο τον καθοδηγούν ως μοναδικές σκέψεις της ψυχής. Κάθε ανθρώπινη πράξη ή σκέψη βασίζεται σε αυτά τα δυο μόνο. Όλες οι άλλες - σκέψεις ή πράξεις -είναι παραλλαγές με την ίδια όμως πάντα κυτταρική ύλη, είτε παράγωγα αυτών των δύο συναισθημάτων. Αγαπούμε γιατί φοβόμαστε, και φοβόμαστε γιατί αγαπούμε…Το πρώτο πράγμα που φοβόμαστε όταν λέμε σ΄ αγαπώ είναι αν θα μας ανταποδοθεί αυτή η αγάπη, Κι όταν μας ανταποδίδεται φοβόμαστε μήπως την χάσουμε…
Αταβιστική συμπεριφορά. Υπάρχει στο γενετικό μας υλικό. Μας δίδαξαν να ζούμε με τον φόβο. Απ΄ τον φόβο της επικράτησης του ισχυρότερου, της νίκης του δυνατότερου , έως τον φόβο του θανάτου. Δρούμε και κινούμαστε και μεγαλώνουμε με αυτόν τον φόβο. Αν διδασκόμασταν όμως , αν δρούσαμε , αν καθοδηγούμασταν απ΄ το άλλο συναίσθημα, την Αγάπη, θα παλεύαμε για κάτι περισσότερο απ την κενή επιβίωση μας, απ το να είμαστε πάντα οι νικητές και οι πετυχημένοι. Τότε ίσως βιώναμε την μεγαλύτερη δόξα του ποιο πραγματικά είμαστε .Ποιοι μπορούμε να είμαστε.
Ο Φόβος μας τυλίγει με ρούχα, ενώ η Αγάπη μας κάνει να στέκουμε γυμνοί. Ο φόβος μας κάνει να κρατάμε γερά και να προσκολλάμε σε ότι έχουμε, η Αγάπη να χαρίζουμε ότι έχουμε. Ο φόβος σφίγγει δυνατά, η αγάπη αγκαλιάζει τρυφερά, Ο φόβος φυλακίζει ,η αγάπη ελευθερώνει. Ο φόβος προκαλεί τον πόνο, η Αγάπη την ανακούφιση. Ο φόβος επιτίθεται, η Αγάπη συγχωρεί και επανορθώνει.
Ο Φόβος είναι το συναίσθημα που συστέλλει, κλείνει, μαζεύει συρρικνώνει συσσωρεύει, κρύβεται . βλάπτει, το βάζει στα πόδια ..
Η Αγάπη είναι το συναίσθημα που διαστέλλει, ανοίγει, μοιράζεται, μένει, γιατρεύει, συγχωρεί, σπρώχνει προς τα έξω…

Χαρά , αλήθεια ,αγάπη.
Το πρώτο η ύψιστη σκέψη. Το δεύτερο ο καθαρότερος λόγος. Το τρίτο το μεγαλειοδέστερο συναίσθημα. Το ένα οδηγεί το άλλο και το καθένα υποκαθιστά αρκετές φορές το άλλο.