ΣΕ ΔΥΟ ...."ΑΓΓΕΛΟΥΣ… "
Βαραίνει ο Δεκέμβρης μέσα μου…από χρόνους πολλούς…και πιότερους....άγριας ωριμότητας χρόνους...
(και τούτος πιο μαύρος απ΄τους μαύρους)
Γνωρίζετε ΣΕΙΣ αγαπημένοι…
Χαμένη για χρόνους μέσα σε ένα ΔΕΚΕΜΒΡΗ…
Με λαμπιόνια και γιορτές καταναγκαστικές…
μα....
τα πιο όμορφα πια για μένα, τα “καταναγκαστικά"γέγοναν...
Για το χαμόγελο της εναπομείνασας κι εναπομένουσας Ελπίδας μου..
Όμορφα να πορεύεστε…Σεις εκεί…κι εγώ εδώ με την ΕΛΠΙΔΑ (μας)….
............................................................................................................................................................................
Ανοιχτή επιστολή σε....
ΕΝΑΝ μπάτσο…ΚΑΙ ΕΝΑ δικηγορΙΣΚΟ
Η οποία ΕΛΠΙΔΑ μας (μου)…..
Τέρας μπάτσε… κι Αναξιόπιστε δικηγορίσκε
της φανφάρας και των σκουπιδιών ΤV, τροφή και τρόφιμε…
Αυτή η Ελπίδα μου …λοιπόν…
Ξεσηκώνει Παιδιά συμμαθητές ….σε αποχή..
Έκανε 4 κοπάνες….
Είναι μαθητής του 16…
ΓΑΥΡΟΣ εκ σπέρματος και κοιλίας ( ΜΗ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟΣ πολύ νωρίς ευτυχώς)
Αδιάβαστος Πάντα…και πάντα αρνούμενος τροφή μασημένη να τρώγει….
Για αυτό…Μπάτσε
ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ…δεν είναι στα δικά σας πλάνα….
λέω ..
Λέω ….μπάτσε…
Να τον φέρω μπροστά σου…
Να ευθυγραμμίσεις το όπλο σου…με το μηχανικό σου χέρι ( καθότι εγκέφαλος δεν υπάρχει να το καθοδηγεί) και να του μάθεις…ΘΑΝΑΤΟ….
Και μετά θα φωνάξω εσένα κύριε ( τρόπος της γραφής …το "κύριε") για να υπερασπίσεις αυτό το (ανύπαρκτου εγκεφάλου ) χέρι ,
να υπερασπίσεις….εσύ ρόμπα ( τι μου φταίει βέβαια αυτό το ευγενές οικιακό ένδυμα…
-συγνώμη του ζητώ-)
εσύ...ανθρωπίσκε δικηγόρε…
θα φωνάξω λοιπόν εσένα... να δικαιολογήσεις….
γιατί το όπλο του ανεγκέφαλου χεριού...έβαλε το ατίθασο παιδί μου…κάτω απ΄ το χώμα….
(A! κι εκείνη την σφαίρα….αυτή την εξοστρακισθείσα εξ ουρανού λέω…
Αυτή…ρίξε την στην καρδιά μου…μια και ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ νιώθω για την ΕΛΠΙΔΑ μου και ΜΗ ΦΟΒΙΣΜΕΝΗ πια… )
ΝΑΙ…ΝΑΙ…με αυτή τη σφαίρα και την τιούτη υπεράσπιση της
θα νιώσω περήφανη πολύ ….γιατί η δημοκρατία μου….λειτουργεί….
Δεν έχει σημασία που…(μπορεί στην λεκάνη της τουαλέτας μου)….μα λειτουργεί….
Τι όμορφα που είναι όλα τώρα…!!!!!!
Σε αυτή τη χώρα!!!…ε;
Δεν νιώθετε μια ευεξία;
Μια χαρά για του Χριστού την γέννηση;;
Εεεεεε;;;;;;;;;
Χρόνια σας και χρόνια μας πολλά…
Α!!!…και ….
σε σας μπάτσε, καθώς και στον συνήγορο σας ( βαρέθηκα να γράφω το όνομα του)
Σε σας εύχομαι….
Να καείτε… μα να καείτε….
κι όχι σε ανύπαρκτη κόλαση….
Σε υπαρκτή….κι επίγεια….
ΝΑ ΚΑΕΙΤΕ....και τα αποκαΐδια σας…
"Εφιάλτες" ιστορίας να γενούν …μη μπας και μάθουμε από κερκόπορτα – όλεθρο ….. ΖΩΗ…
Μεις οι απλοί… οι ΑΠΛΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΚΙ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ στα προγράμματα σας..….
εμεις…ΕΜΕΙΣ….
ΑΜΠΟΤΕ
Και τέλος…..
.........................................................................................................................................................................
Υ.Γ.
Ει…κι εσείς! ….Αλέκα και Αλέκο…
δεν σταματάτε να μάχεστε στα αστικά παράθυρα και μπαλκόνια,
ποιος είναι πιο Αριστερός απ΄ τον άλλο;
Δεν μάθατε ακόμα, ότι τα παιδιά ….ΔΕΝ ΒΕΛΑΖΟΥΝ ΠΙΑ;;;;;;;
Ει….κι εσύ!!! κουκουλοφόρε βάνδαλε…καταστροφέα
ίδιας υφής , αφής κι ανύπαρκτου εγκεφάλου με τον μπάτσο…..
βρώμικε κουκουλοφόρε, χρυσαυγήτη , λιγούρη ανεγκέφαλε….
Ο Αντιεξουσιαστής έχει πρόσωπο…καθαρό…και βλέμμα καθάριο…
δεν φοβάται να το δείξει....Ηλίθιε κουκουλοφόρε...
δεν κρύβει τη βρωμιά του πίσω από κουκούλες….
έχει ιδεολογία με ρίζες που ξεκινούν από χρόνους …πολλούς πριν..
τότε που φτιαχνόταν " δημοκρατία με δούλους" στην Ελλάδα….
από τότε…
Ει… γελοίε!!!…διάβασε και κανένα βιβλίο βάνδαλε….
πριν χρίσεις παράνομα και καταχρηστικά εαυτόν "αναρχικό"….
Βάρβαρε…κουκουλοφόρε….χρυσαυγίτη…..
Ακόμα δεν κατάλαβες ότι ξέρουμε το πρόσωπο σου;;;…
όλοι πια… ΜΑ ΟΛΟΙ…
23 σχόλια:
Άκου μπάτσε,
σε σιχαίνομαι!
Σε σιχαίνομαι από μικρό παιδάκι.
Και ξέρεις, μπάτσε, γιατί;
Γιατί τότε
βασάνισες
τον πατέρα του κολλητού μου
Μην κάνεις ότι ξεχνάς ρεμάλι.
Του κολλητού μου του Βασίλη.
Κι ήταν παιδί, ηλίθιε μπάτσε,
ο κολλητός μου
Κι εσύ ερχόσουν τα βράδια
στο φτωχόσπιτό του
και χτυπούσες μανιασμένα με το όπλο σου
(υποκατάστατο του ανδρισμού σου ηλίθιε) την πορτούλα τους
και ξυπνούσες τον κολλητό μου και τη δόλια μάνα του
και τους κολλούσες ηλίθιε μπάτσε
το όπλο σου στα κορμιά τους
Θυμάσαι εκείνο το μαραμένο κορμί
της ράφτρας μάνας
και το άλλο,
το τρομαγμένο το παιδικό; Κι έψαχνες για τον πατέρα μπάτσε. Το δεύτερο πατέρα μου.
Κι εγώ σ' έβλεπα
κρυμμένη πίσω απ' την κοινή μας μάντρα κι έκλαιγα
Θυμάσαι που με παρακολουθούσες έφηβη,
όταν έτρεχα στους δρόμους με όνειρα ν' αλλάξω τον κόσμο;
Θυμάσαι όταν με χτύπησες, μαθήτρια, με το γκλοπ σου (υποκατάστατο του γεννητικού σου οργάνου, γιατί δεν έχεις όργανο διεστραμμένη ψυχή)
Θυμάσαι μπάτσε, που τάπαιρνες απ' του εμπόρους του θανάτου και γλένταγες τα βράδια στα σκυλάδικα;
Τότε που βίαζες αλλοδοπές στο βρωμομάγαζό σου;
Άκου μπάτσε! Εσένα μιλάω, που σημάδεψες το χελιδόνι, τον Αλέξανδρο ρε!
Κοιμάται ο Αλέξανδρος κάτω απ' το χώμα. Έγινε ήρωας όμως, κι Οδηγητής!
Δε σε φοβούνται μπάτσε τα παιδιά και σε πετροβολούν! Σε γράφουν και στα γεννητικά τους όνειρα, γιατί αυτά έχουν, κι ας άλλαξες τώρα φάτσα κι έγινες ματατζής. Ίδιος είσαι! Ίδια γελοία φάτσα έχεις διαχρονική.
Σε γράφουν, που λες τα μαθητούδια στα γεννητικά τους!
Και να το ξέρεις σε γράφω κι εγώ. Πιο πολύ για το φίλο μου ρε, το Βασίλη, τον κολλητό μου που τον τρέλανες. Ύπάρχουν κι ευαίσθητες ψυχές, δεν το πήρες χαμπάρι ακόμη;
Κι όσο για το κουτσαβάκι που θα σου γράψει ύμνους τώρα...γραμμένους σας έχω και τους δυό!
Πύρινα Φιλιά
Μαρίνα μου
Άγγιγμα ψυχής!...
σ'ευχαριστώ που το έγραψες αυτο
πραγματικά σ'ευχαριστώ
τίποτα άλλο
τα είπες όλα εσύ
ποιός θα μας σώσει κούκλα μου?
ποιός?
Η ΜΝΗΜΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΝΑ ΜΕΝΕΙ.....
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΩΡΑ!!!!!!!!!
ΒΓΑΛΕ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΣΦΑΙΡΑ ΑΠ' ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
ΠΟΙΗΤΡΙΑ…..
Ο μπάτσος που με κυνηγησε
Ο μπατσος που με χτύπησε
Ο μπατσος που με ξεφτιλησε…
Ο μπάτσος που ξεφτισε την ψυχη μου…
...................................
...................................
Ο Αστυνομικος που με εκρυψε ( από τους μπατσους)
Ο Αστυνομικος που με βοήθησε (όντας πεσμενη κατω)
Ο Αστυνομικος που με εσωσε από φασιστες κουκουλοφορους….
Ο Αστυνομικος που ερχοταν κάθε μερα να με δει στο νοσοκομειο φερνοντας ένα τριαντάφυλλο- συγνώμη...
……………………………………………………………………………………
Το ιδιο Νομισμα με τις δυο πλευρες του….
και με ευλόγησε η Ζωή.. Ποιητρια μου…
Στριβοντας το στην παλαμη να μου πεσουν κι οι δυο πλευρες….
Κι εγω που ξεχασε πως προς- ευχη κάνουν…
Προς-ευχη απευθυνω στην Ζωη…
ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ να τον εχει πάντα παντα καλά….
Κι εγω που τις καταρες φοβάμαι….
εχω κραυγασει πολλες τουτες τις μερες….
για ΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ …ΜΠΑΤΣΟΥΣ…
της αλλης πλευράς του νομίσματος
φωτιας ....φιλι ΠΟΙΗΤΡΙΑ μου....
ΑΝΩΝΥΜΕ…
(παντα φοβομουν τα ανωνυμα σχολια…μεχρι να διαβασω τι γραφουν…ένα παγωμενο χερι σφιγγει την καρδια)
ΑΝΩΝΥΜΕ μου….
Αν ο ανωνυμος2 του ΤΑΚΙΖ εισαι….
εγω ΣΕ ευχαριστω…
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....
GENNA…ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ
Ποιος θα μα σωσει από ποιον καρδουλα μου;;;;
Απ τον ιδιο τον κακο μας εαυτο;;;
Απ΄την λουφαγμενη μας συνειδηση;;;
Απ΄τα μάτια τα καθαρια των παιδιων μας....
Που να κρυφτουμε…; Που;
ΑΥΤΗ Η ΣΦΑΙΡΑ ΣΦΗΝΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ….
Δεν μπορει κανεις ΚΑΝΕΙΣ να της την πάρει…και θα τις ριξουν κι άλλες κι άλλες κι άλλες….
μεχρι να κλείσει τα ματια της θα την πυροβολουν……
Να προσεχεις γλυκο γλυκό κοριτσι…
Να προσεχεις πολύ κοριτσι μου….
Να προσεχεις…
Υποκλίνομαι γιατί είσαι ακριβοδίκαιη.
Σφίξε την ελπίδα σου, την ελπίδα μας στην αγκαλιά σου κι ύστερα όταν θα ανοίξει τα φτερά του θα είναι οπλισμένος με την αγάπη σου και την δικαιοσύνη που του έμαθες και θα κρατήσει αναμένη την φλογίτσα της ελπίδας...
φιλί
δάκρυ
ελπιδα
και είμαι 18
και οργισμένος
και θλιμμένος
αυτα.
με λενε γρηγόρη
ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ...
ελπιδα μου....
η ζωη με εμαθε κι η φωτια...
για τουτο το " εμπυρη γνωση"
με εμαθε η φωτια...
και ναι.. η μονη ευχη στον Ιακωβο....ναι..
" να γινει δικαιος..." η μοναδικη μου ευχη...
και "να μην κανει...οτι δεν θελει να του κανουν"...
η μοναδικη μου παροτρυνση....
αχ ελπιδα μου...αχ....
φιλι
και
δακρυ
κι ελπιδα...
Γρηγορη...
σε ευχαριστω 18ΑΡΗ μου...
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....
ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΙΜΗ ΜΟΥ...
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...
κι ειναι το μονο συναισθημα που μπορει να νιωσεις...
το μοναδικο...τουτες τις καταμαυρες μερες...
οργη...
θλιψη...
.................................
κι ελπιδα....πολυ πολυ μακρυα να κατοικει....
ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ 18 ΧΡΟΝΩΝ....
ΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΟΥ....
ΟΡΓΗ
ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ...
μαζι σου...ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΣΥ...
ΓΡΗΓΟΡΗ....
ΜΙΑ ΠΛΕΞΟΥΔΑ ΟΝΕΙΡΑ ΑΚΟΥΜΠΩ...
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΆΛΛΟ...
ΚΙ ΑΥΤΗ...ΜΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟ....ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ
Kυρια μου!
Υποκλινομαι, τα σεβη μου!
Eτσι μπραβο!
Ε Τ Σ Ι !!!!!
(μονο το τραγουδι αυτο ..μου ειναι ανυποφορο ..γιατι εχει το ονομα μου..αλλα νομιζω πως ταιριαζει ..)
.
…και τα ‘μαθες τα νέα, καρδιά μου;
ο δικηγορίσκος/κουμπότρυπα, αύριο πρόκειται να ζητήσει την αποφυλάκιση του κατηγορούμενου για φόνο…
αυτουνού, που δε ζήτησε μία, έστω απόλυτα ψεύτικη, υποκριτική, μια όποια συγνώμη…
ναι, αυτός, ο εντεταλμένος παρά τω νόμω του αλλουνού.
Γνωρίζουμε πια καλά, πότε ξεκίνησε αυτό το καραγκιοζιλίκι του αίσχους…
Που σταματάει δε μπορώ να υπολογίσω.
Μόνο φοβάμαι.
Φοβάμαι για τα παιδιά αλλά χαίρομαι μαζί τους που αντιστέκονται.
Ανησυχώ για τους χαμηλόμισθους της δικιάς μου γενιάς, που δε θα λάβουν ποτέ σύνταξη, κι ούτε μια μέρα αξιοπρεπή περίθαλψη…
«φοβάμαι όλα αυτά
που θα γίνουν για μένα
χωρίς εμένα…»
φιλι καρδιά μου
donnaliza....!!!!!!!
ειπα να κλεισω λιγο τον υπολογιστη...
να βρεθουμε με τον Ιακωβο...
να μετρησουμε τις προηγουμενες μερες...
να τις μετρησουμε μεσα μας..
να μιλησω με φιλους...
που δεν ειχα την δυναμη να κανω τις προηγουμενες μερες...
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ΚΙ ΑΝΟΙΓΩ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ...!!!!!!!!!!!
................................
δεν ξερω τι να σου γραψω...
δεν ξερω τι θα ειναι αυτο που δεν θα φανει σαν ανταλλαγη...απειρης εκτιμησης..
ομως...θυμαμαι και θα θυμαμαι παντα...
μια ζεστη φωνη....
την πιοτερο καθαρια ματια...
κι ενα απιστευτα γνωριμο κι απιθανα γλυκο προσωπο...
(που αυθορμητα κι εντελως φυσικα φιλησα...)
και θα θυμαμαι πάντα...
παντα...
την φωνη.... το βλέμμα.... το προσωπο....
σε ευχαριστω....
σε ευχαριστω....,donna liza...
ειλικρινα...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
mila mila mojia....
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΕΛΕΝΗ...
Να σου πω για το τραγουδι;;
ειναι το πρωτο που μου ηρθε στο νου...ακουγοντας βλεποντας ζωντας αυτες τις μέρες....
ειχα παρα πολλα χρονια να το ακουσω,,,,παρα παρα πολλα...
με πονουσε και με πληγωνε πάντα....
...................................ναι!!!!!
ΕΤΣΙ...ΕΤΣΙ MILA MOJIA...
αν και το " ετσι" μετρο εχει...
εμεις , ολοι εμεις βιωσαμε
και βιωνουμε τα παντα πια ,περα απο το μετρο....
την οργη
την θλιψη
το "γαμωτο"
το "γιατι"
τον φοβο
τον φοβο...
τον φοβο....
την απιστευτη οργη....
μιλουσα σημερα με τις ωρες με τον Ιακωβο...
και καταλαβα...οτι το "γιατι" παντα θα ακολουθει
και πιοτερο;
θα προπορευεται των παιδιων μας...
στερεψα απο λεξεις...πια
μονο η οργη περισσια ειναι...
και μια απεραντη απεραντη θλιψη
mila mojia....;;;;;
σε σκεφτομαι...πολυ πολυ πολυ πολυ
καρδια μου...
Γιάννη μου....
ναι το εμαθα....
ποσο πιοτερο οργη πια;...
ποσο;
και μεις οι μεγαλοι...μαθαμε...
μας εμαθαν...να καταπινουμε
μας εμαθαν,...
τα παιδια ομως;;;
πως να δικαιολογησω στον Ιακωβο
την δικαιοσυνη που του ευχομαι;;;
πως να αιτιολογησω την ευχη μου;;;
την μονη μου απαιτηση απ΄το παιδι μου αν θελεις....πως να την ζητησω;;;
με ρωτησε σημερα....
"ποιο ειναι το δικαιο ρε μαμα;;"
ελα μου ντε;;;;
ποιο ειναι το δικαιο;;;;
το χασαμε ... σε ενα δασος με εφιαλτες...
και νεκρες συνειδησεις...
ετσι νιωθω...αδυναμη
τελειως αδυναμη να υπερασπιστω ακομα και την ευχη στο παιδι μου...
πες μου μαμα...ολο το σ/κ
πες μου...
τοτε εσυ με τον μπαμπα...
πες μου...
κι εγω φοβαμαι να του τα πω ολα...
φοβαμαι...φοβαμαι...
φοβαμαι...,,,,,
να μη μου το σκοτωσουν.....
...................................
σε αγαπαω ΦΙΛΕ
Τα είπες όλα. Και χαίρομαι που δεν άφησες απ' έξω τους δήθεν αναρχικούς. Τους εκ του ασφαλούς επαναστάτες. Μέρα καλή
πως αλλιως ΛΑΚΗ ;;;
πως αλλιως;;;;
νυχτα ομορφη...
νυχτα....φωτεινη μεσα σε τουτο το σκοτος...
Είμαι εδώ πάντα!!!
Στο θάνατο βγάζω γλώσσα
ΠΟΛΕΜΩ
Πέφτω
Κρεμιέμαι
Αντέχω,...
ΒΑΣΙΛΗ...
Βασιλη μου...
πνιγηκα στα ΔΕΝ...
Εγω...πνιγηκα
στα ΔΕΝ...
(μπηκα στο Blog σου)
διαβασα....διαβασα...
ΑΦΩΝΗ....ΚΙ ΑΚΡΑΙΑ ΘΛΙΜΜΕΝΗ...
και ξανα ΑΚΡΑΙΑ ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ....
και ντροπιασμενη πολυ...
νιωθω να πνιγομαι σε βουρκο...
κουραστηκα....
κουραστηκα....
γερασα...
ετσι ξαφνικα τυφλωθηκα
και πορευομαι στο απεραντο μαυρο...
στο μαυρο που δεν οδηγει ΠΟΥΘΕΝΑ...
ΠΟΥ- ΘΕ- ΝΑ.....
Ελπίδα...
πεθαίνει τελευταία, αλλά πριν πεθάνει, πάει τον κόσμο μπροστά.
Πολύς κόσμος ταρακουνήθηκε. Το πόσο, θα το δούμε στις επόμενες εκλογές. Αν ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ την φορά έχουμε σκηνικό παρόμοιο με τον περσινό Σεπτέμβρη, ε, θα φύγω μετανάστης, δεν μπορεί.
ΜΑΥΡΕ ΓΑΤΕ...;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
τι να σου πω!!!!
εισαι ...αιτια κι αιτιατο του "δικου μου" .... blogαρω....
φφφφφ....
πολλα κανει η ΕΛΠΙΔΑ...
κι ολοι ξερουμε τι....
" το πληθος θα ψηφισει..ε;;;
" οταν το πληθος βγαζει ...καταλληλο πρωθυπουργο....τον Κωστα"""
...ε;;;
" ζουμε σε ενα κοσμο μαγικο¨
αναμεσα σε κωστακηδες και γιωργακηδες..."
και μαι αλεκα να κινει τα ηνια της αριστερας....
κι η "ευρωπαικη "αριστερα...αλλου καγχαζει.....
εγω... φιλε μου Γατε....
ΕΤΟΙΜΑΣΑ ΒΑΛΙΤΣΕΣ....
σε ευχαριστω....
σε ευχαριστωωω,,,,
Δημοσίευση σχολίου