πυρασφάλεια.....

Μη φοβάσαι τις μέρες…
Μήτε την φωτιά που καίει τα μάτια να φοβάσαι…
Πυρασφάλεια έγινε η ελπίδα…
κι όχι της μέρας ...
της στιγμής!
Ανάσα στιγμής σε βυθό ημερών καταδύσεις…
Κι ο πόνος…
ο πόνος γίνεται χρώμα…
σε πινέλο τραχύ.
Τον ζωγραφίζεις
Παυσίπονο σκληρό ναρκωτικό
να αντέξεις στο φως της μέρας
Να παίξεις κρυφτό μαζί του στην ατέλειωτη ( θαρρείς)
νύχτα του χειμώνα
( κατέφθασε τόσο μα τόσο πρόωρα φέτος)
αλήτης χρόνος…
Κλέβει στιγμές ..
ανάλγητος γίνεται θεός
Τάματα τιμαλφή προσδοκά…
Για μιας γέλιου στιγμή….
Γιο μιας στιγμή χαμόγελου κάλπικου…
Ε !!!!!!!!!!!
Είσαι εδώ;;;;;;;;
Η μήπως εκεί παραμένεις;;;;;;;;
ή
μήπως εκεί
εμμένεις;;;;;

αλήτης χρόνος….
Σε καταπίνει….
Σε καταπίνει...
Σε καταδύσεις αλαργινές….
Πνιγμένη σε αστέρια ευχές
Μέσα από εσένα…
Μέσα από σένα….