Το τρύπιο (μου )στέρνο, χάσκει ωριαίους εφιάλτες…Κρύβομαι σε κρύπτη αειθαλούς ανθοφορίας πόνου...
Χαμογελώ πληγές, σαρκάζοντας άλγη...
Ξεφτισμένα τζιν ντύνομαι
που χάσκουν όνειρα διάτρητα από κραυγές αγοραίες…
σε παζάρι Αχέροντα ληστρικού….παραδίνομαι (αποδίδομαι)
.................................................................................................................................
"Έλεος “ σε έλος παραδεισένιας κόλασης εκλιπαρούν φευγάτοι Άγιοι….
Ντυμένοι κέρινα φτερά…π΄ αδυνατούν την ύψωση
και στην φυγή …κρυφτό παίζουν….
Καγχάζω θανατηφόρες ανάσες…ανασαίνω Αγάπες…
ΖΩ.. Ζωή…..το αποτέλεσμα…
Κι ο επίλογος …
ΖΩΗ κραυγή γράφει…
ΖΩ….ΖΩΗ!!!
Υπογραφή... .
υπογράφει...
και χορεύει....ΖΩΗ
23 σχόλια:
Το βαλς των χαμένων ονείρων(Mάνος Χατζηδάκης)
σου χαριζω
Για όσους παραμένουμε παιδιά..και για όσους χορεύουν....ΖΩΗ
χωρίς εφιάλτες…χωρις...θανατηφόρες ανάσες.....με λίγη δόση
μοναξιάς....με χαμόγελα.... ξεφτισμένα τζιν.....και ανασαίνουν όνειρα
Υπογραφή... .ενας Ξενος
Χορεύουν εντός κι εκτός μας οι θάνατοι.
Χορεύουν έχοντας τα μαχαίρια τους έξω απ’ τα θηκάρια.
Θυμάσαι πόσοι οι θάνατοι;
Θυμάσαι πόσοι οι θρήνοι;
Θυμάσαι.
Ανακαλώ απ’ τη μνήμη τα βήματα του χορού.
Και τα μαχαίρια του χορού που θα χαράξουν νύχτες και σιωπές.
Δε γνωρίζω που κρύβεται η ελπίδα, μα η αγάπη είναι πάντοτε εδώ.
Η ξεφτισμένη μονάχα ζωή μας δε θυμάται ποιο το χαμόγελο και ποια η λύπη.
Να προσέχεις αγαπημένη μου, ε!
Υποκλίνομαι..
Μαρίνα της σιωπής..
Του βουβού πόνου..
Της κρυφής αγωνίας..
Ξαναλέω..
Ξαναλέω κ ας γίνω ΒΑΡΕΤΗ...
Δεν είσαι μόνη καρδιά μου..
κανένα σεντόνι δε θα σκεπάσει..
φόβους..
δεν φοβούνται όσοι έχουν γεμάτοι την καρδιά ..
Σ'αγαπώ..
Σ'αγαπώ..
Ζω Ζωή ή Επιζώ; Αυτό είναι το θέμα. Μέρα καλή
24 γράμματα και να μη φτάνουν να σου πω αυτό που θέλω...
...
«Πότε θα κελαηδήσουν τα πουλιά;
Κι οι παπαρούνες σ’ άσπρο χαλί θέλω να γεννήσουν το χαμόγελο.
Εκεί, στο σκαλοπάτι της σιωπής, που σ’ ερωτεύτηκα ζωή, η Σαλώμη χόρεψε τον ύστατο χορό της.
Κι ύστερα, ζήτησε ν’ αφανιστεί το σύμπαν.
Κι επειδή οι θεατές της είχαν ξελογιαστεί, μαχαίρωσαν το όνειρο.
Και σα για να ξεπλύνουν τα κουρέλια τους, έχτισαν πέτρινους τάφους κι έθαψαν πλουσιοπάροχα τα σκόρπια μέλη του αέρινου ψίθυρου, το βράδυ, στο δάσος. Κι η Σαλώμη ξεψύχησε…»...
Προμηθέας....ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Στην ποιήτρια της Έμπυρης Γνώσης
ο χρόνος
φόβος-τρόμος
όταν στα μάτια ίσα τον κοιτάς
ο φόβος
τροχονόμος
της μιας και μοναδικής κι ανεπανάληπτης στιγμής
Σήμερα, Τώρα Ζήσε
Το Αύριο κανείς
Δεν το ορίζει
Ούτε το γνωρίζει
Δύναμη Και Δυνατά, Σήμερα,και Πάντα!!!
Την Καλημέρα μου κι ένα μεγάλο φιλί
φωτεινε μου ξένε...
σε ευχαριστω γΙα το λατρεμενο τρεγουδι του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙ....
Χορος λοιπον...με τα χαμενα όνειρα...
ντυμενοι με σκισμενα τζιν...ποιος νοιαζεται πια;
να χαμογελασει η μοναξια...
να χαρει η μνημη....
να ρθει το παρον άξιος συνεχιστης του παρελθοντος, καβαλιερος διστακτικος και ντροπαλος να κραυγασει...."Ζωη ειναι ...και την χορευω...."μεχρι να γυρει το γονατο....
καλη σου νυχτα Ξενε μου....
με ονειρα....μη χαμενα
Ηχε μου...αγαπημενε....
θυμάμαι...θυμάμαι
και τους θρηνους μα και τα χαμογελα θυμαμαι....
κι αν η ελπιδα κρυφτο μας παιζει....η αγαπη παντα "παρουσα" κραυγαζει....
φιλι καληνυχτας ....
αγαπη...αγαπη πολλή σου στελνω.
....moira moira...ΜΌΙΡΑ ....ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ μου...
Λατρεμενη Φίλη....
το ξερω....το ξερω ...το ξερω οτι δεν ειμαι μονη...
ομως να, ψυχη μου....ερχονται αυτες οι στιγμες που ...ο φοβος η απογνωση,
αχαριστια τον νου γεμιζει....
αχ...ποσα σε αγαπαω...
το ξερεις το ξερεις...
και ποσο ποσο αναγκη η ψυχη σε εχει
βαλσαμο μου....
σε αγαπαω...σε αγαπαω...
τοσο φτωχο ...τοσο φτωχο που ειναι αυτο το σ΄αγαπαω....μπροστα στην αληθεια που νιωθει η ψυχη και η καρδια ...
κι αυτος ο νους ο ατιθασος....
ψυχή μου....καληνυχτα
ΛΆΚΗ...
Να Ζήσω πάντα επιθυμουσα κι επιθυμώ
το επιζω...θέλω άγνωρο να μου ειναι...
καλη σου νύχτα....Λακη
φιλι...εκει στο καταπρασινο φύλλο
ΧΝΟΥΔΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!
ΧΝΟΥΔΙ ΜΟΥ....
χνου μου....
εχουμε φτιαξει τα δικα μας γραμματα πια...εδω και καιρο....
και καταλαβαινουμε γραφες δικες μας....ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΜΑΣ....
χνου;;;;;;;;;
παντα....παντα παντα....ΠΑΝΤΑ
χωρις το "για"...
ΠΑΝΤΑ......
Προμηθεα....ΔΕΣΜΩΤΗ
Yποκλινομαι....
χαμογελω ...ευχαριστια
χαμγελω...ντροπη
"εγω δεν ειμαι ποιητης...ειμαι στοιχακι"
μεγιστη η προσφωνηση και δεν μου αξιζει....
ειδικα απο εσενα καλε μου...
που , αγγιζω Ποιηση και πορευομαι νυχτα....
σε ευχαριστω....
μια καληνυχτα ακουμπω με " γνώση φωτιάς"....
ΔΕΣΜΩΤΗ...
όμορφο ξημερωμα να ερθει να σε βρει...
βασιλη μου...
απο παιδι ο τροχονομος φοβο μου προκαλουσε...οπως και καθε ενστολος...
κι αυτος ο φοβος επιμενει μέχρι τα σαραντα και...
ετσι προσωπο του εχω δωσει...και ρουχα συγκεκριμενα του φορω...
δεν του σκυβω ομως το κεφαλι...και τις προσταγες του αγνοω....
θα Ζησω ειπα...
θα χορεψω Ζωη....του κραυγαζω
και θα το κάνω....
κανεις τροχονομος δεν θα με...πατησει
φιλι....εκει...
στν πολη την μακρινή...
φιλι...νυχτας εύμορφης
θα ειμαι λιγο εκτος θεματος μα θελω να ευχηθω
ΝΑ ΤΟ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΑΚΙ ΣΟΥ!!!!!!!
xxxx
dee dee ....
Κατερινιώ μου υπεροχο....
Σε ευχαριστωωωω....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ....
Υ.Γ.....
τι ομορφα τα ....καλητεχμηματα σου......
τι ομορφα που ειναι....!!!!11
εγω που ειμαι ασχετη με βελονες και κλωστες....ζηλεψα....
και σφηνωθηκε σκεψη ....
μηπως κανω καμια προσπαθεια....;;;;;;;;
σε φιλω Κατερινιω μου....
!!!
ακόμα δεν δύναμαι για τίποτα άλλο.
καλησπέρα
Για μενα Μαρινα
εισαι συμβολο ζωης
δυναμης
και πιστης
Θα σου παρω το πιο γερι και ανθεκτικο τζην να ντυσεις το κορμι σου
να ειναι απαλιωτο
να μη ξεθωριασει ποτε
να μη ξεφτισει
να μοιαζεις κουκλα του κουτιου
να αντιφεγγιζεται η ψυχη σου...
σε φιλω
υγ το δευτερο τραγουδι Θεε μου το λατρευω
Σε παρακολουθώ-ακολουθώ
Βήμα βήμα.
Λέξη λέξη
Σε γνωρίζω σε αναγνωρίζω
Σε ξερώ
Σε αγαπώ
Σε ερωτεύομαι
Σου θυμώνω
Σου χαμογελώ
Ξέρω κάθε σου γκριμάτσα.
Γνωρίζω το χαμόγελο σου (αχ αυτό το χαμόγελο δούρειος ίππος σ΄ απόρθητα κάστρα)
Σε έμαθα μέσα από "Eσένα" κι από ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΑ "ΦΕΥΓΑΤΟΥΣ"
ΑΝΤΕΞΑ……
Άντεξα λέω γιατί,
τετελέστε των αντοχών η δύναμη!
Σε αγαπώ
σε ερωτεύομαι από χρόνους πολλούς δεν γνωρίζεις πόσους!
γνωρίζω εγώ!
Ίσως μετά σιωπή πάλι (ίσως λέω)
Μπορεί κι όχι όμως (όμως λέω)
Σε αγαπώ
Σε αγαπώ
Και με πονά
και με πονάς με τις σιωπές και τους βουβές σου καταδύσεις
Μαρίνα της σιωπής
Των άηχων πόνων Μαρίνα
των εύηχων ερώτων Μαρίνα
Μαρίνα αερικό
Μαρίνα αγέρι άπιαστο
Υ. Γ
ΣΒΗΣΤΟ! Αν έτσι θελήσεις διέγραψε το!
Άλλωστε περισσότερο για μένα ήταν αυτό το σχόλιο.
Για το τέλος της-των αντοχών μου.
Ίσως και λίγο για εκείνους που σε αγαπούν ( χωρίς να γνωρίζουν πρόσωπο)
( σου είπα…σε παρακολουθώ…σε ακολουθώ)
Κι άσε τα μαλλιά σου ήσυχα δελφίνι…
(Σου είπα γνωρίζω κάθε σου κίνηση, κάθε σου γκριμάτσα)
mila mila mila mojia...!!!!!!!
Ειδες;;;; πρωτο το εκανα για σενα... ( το χορεψαμε με τον Ιακωβουλη το βραδυ των γεννεθλιων του καμια δεκαρια φορες...το λατρευω κιεγω...¨)
..................................
mila mojia...σε ευχαριστω...
σε ευχαριστω.....
προσπαθησα να σου γραψω στην γλωσσα που μιλαμε...μα ειμαι ελλιπης ακομα :)))
δεν ειμαι δυνατη mila mojia....παλευω να ειμαι...
σε ευχαριστω...σε ευχαριστω...
το τζιν σου ντυνομαι...αυτοκολητο το κανω....
και...και...και...
αχ mila mojia ax...
ziveli ....
φιλι και σκεψη ο νοτιας σου φερνει...
.
MAT…
ΜΑΤ.....
Ειδα το πρωτο σχολιο….δεν καταλαβα…κι ευχαριστω…η προθεση γραφης ηταν….ομως…
Όμως
………………………
Μαλιστα…
Όχι δεν το διαγραφω( αν κι η πρωτη σκεψη ηταν)
Σ΄αυτό το blog….η θα είναι ελευθερα τα σχολια…η θα κατεβει το Blog..
Δεν μου αρεσουν τα σχολια επι τοσο "προσωπικων" συναισθηματων…
Νευριασμενα γραφω και το ξερεις…(αφου τοσο καλα με γνωριζεις –κατά δηλωση σου-) ε;
Επανω επανω αριστερα εχει ένα mail…αν κι όταν, οπως γραφεις η αντοχη σου τετελεστε….( αν και την αιτια δεν την καταλαβαινω) ας είναι, αν λεω….
Θα μπορουσες να γραψεις εκει….χωρις εντυπωσεις…
Αν και παλι , (αν θυμαμαι καλα)…γνωριζεις mailς μου….
Οκ!ομως….
Ευχαριστω,...για την βιτρινα της αγαπης…
Για τη βιτρινα των κολακευτικών χαρακτηρισμών…
Οκ.
Οκ….
Οκ….
Υπερβολικα είναι…
Οκ…
Να εισαι καλα εκει στην ξενιτια....παλιε μου φιλε
και mat;;;;;
να αφησουμε τους Φευγατους κι Αγαπημενους να ησυχάζουν εκει οπου αποφασισαν να δραπετευσουν;
( γνωριζεις καλυτερα απο μενα οτι αυτο επιθυμουν)
καλο σου βραδυ...εκει στην ξενιτεια
Να ανασαίνεις αγάπες, να αντέχεις...
λύγιζε στον ρυθμό του αέρα μα μην σπάσεις...
Να σε προσέχεις...
Ανάσα δάκρυ φιλί
αλεξανδρα!!!!
Ελπιδα μου.....
ποσο ποσο πολυ χαιρομαι οταν ερχεσαι...
προσεχω,,,
κι εσυ ομως ναι;;;;
ναι;;;;;;;;;;;
υποσχεση;;;;;;;;;
αγαπη...
φιλι ανασα ...
καλη σου νυχτα Αλεξανδρα....
ελπιδα μου....
Δημοσίευση σχολίου