Στοχεύω ψυχή… σε βλέμμα που αντιστέκεται στου χρόνου τις ρυτίδες
Ανακαλώ μνήμη …. ψάχνω χνάρια παρελθόντος επαναστατημένου που γεννά μέλλον ευοίωνο…
Κόκκινες μέρες αντίστασης στο σαθρό που μου επιβάλλουν...
Και χαμογελούν τα μάτια όταν ανακαλύπτουν της ελευθερίας τον αγέρα
Πνοή τα κύτταρα αποκτούν και χαμένες
μα χάσκουσες " αγάπη τε κι ελευθερία" οδούς ...
ανακαλύπτει «ξανά» η καρδιά ...
Παντιέρα υφαίνει η ψυχή …
κι ελπίζει!
Σ΄ ακολουθία Ανάτασης κι Ανάστασης Ανθρώπου...
Για τους κήπους της γης , τους καρπερούς
Διαρκούς επανάστασης "κερδοφορίας " ανθών ….
Ανθέ απρόσμενα αγαπημένε….
Λυτρωτή ελεύθερων μα πάντα «πολιορκημένων» στην απαγόρευση
της ...της ελευθεροτυπίας σκέψης …
Σύντροφε μου Ελευθερίας
Παντιέρα με στάμπα αγαπημένη "comandante "
Που "εμπρός" προστάζει σπέρμα ελευθερίας
εσύ liberté compagnon…..
ποιείς και ….πρόσταγμα εισπράττω
και…μαθαίνω να υπομένω και εκπαιδεύομαι να επι-μένω….
ξένε μου Σύντροφε
γνωστέ αγαπημένε liberte compagnon
Και ….. σ΄ αγαπάω
Κι ελπίζω…. Σε Μάνας Μαρίας ευχή –κληρονομιά
Και την παλάμη σου κρατώ….
Κι απαντέχω…..
Ανακαλώ μνήμη …. ψάχνω χνάρια παρελθόντος επαναστατημένου που γεννά μέλλον ευοίωνο…
Κόκκινες μέρες αντίστασης στο σαθρό που μου επιβάλλουν...
Και χαμογελούν τα μάτια όταν ανακαλύπτουν της ελευθερίας τον αγέρα
Πνοή τα κύτταρα αποκτούν και χαμένες
μα χάσκουσες " αγάπη τε κι ελευθερία" οδούς ...
ανακαλύπτει «ξανά» η καρδιά ...
Παντιέρα υφαίνει η ψυχή …
κι ελπίζει!
Σ΄ ακολουθία Ανάτασης κι Ανάστασης Ανθρώπου...
Για τους κήπους της γης , τους καρπερούς
Διαρκούς επανάστασης "κερδοφορίας " ανθών ….
Ανθέ απρόσμενα αγαπημένε….
Λυτρωτή ελεύθερων μα πάντα «πολιορκημένων» στην απαγόρευση
της ...της ελευθεροτυπίας σκέψης …
Σύντροφε μου Ελευθερίας
Παντιέρα με στάμπα αγαπημένη "comandante "
Που "εμπρός" προστάζει σπέρμα ελευθερίας
εσύ liberté compagnon…..
ποιείς και ….πρόσταγμα εισπράττω
και…μαθαίνω να υπομένω και εκπαιδεύομαι να επι-μένω….
ξένε μου Σύντροφε
γνωστέ αγαπημένε liberte compagnon
Και ….. σ΄ αγαπάω
Κι ελπίζω…. Σε Μάνας Μαρίας ευχή –κληρονομιά
Και την παλάμη σου κρατώ….
Κι απαντέχω…..
21 σχόλια:
Στον ΒΑΣΙΛΗ....
Αγαπημενε μου Συντροφε
Στην ΛΟΥΚΙΑ
της Δικοπης Ζωης...
Στην ΔΑΝΑΗ
την Μοναχικη Πριγκιπισσα....
ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΑΡΙΑ
Των ευμορφων Ευχων.....
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....
ΑΓΑΠΗ , ΣΚΕΨΗ
ακουμπω...
και προσμενω συναντηση
"…δεν βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό
δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα …"
ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ
...................................
Το όνειρο
Κι η μακρά Σιωπή
Κι η προσδοκία,…
Οι κόκκινες Μέρες μας
Αιώνες,
ολόκληρη η ασήμαντη ζωή μας
Κι Ήττα μας η πληρωμή
Για μια Ακοίμητη ζωή
Και μια αιώνια Ξαγρύπνια
Και να είσαι έξω από παντού!!!
Από τούτο τον κόσμο τον αισχρό
Αλλά κι από τον Άλλο,…τον μισό
ντροπή και πίκρα
και να ξέρεις ότι μπορείς
«να ρίξεις κάτω όλα τα σήμαντρα
σαν να ήταν φυλλαράκια»
φυσώντας μόνο μια φορά
μα λίγος ο αέρας πια
που ούτε να τον ανασαίνεις δεν αρκεί
Κι άλλο να τον αφουγκράζεσαι όταν υπάρχει,…
Κι άλλο με δάκρυα στα μάτια
να θες να κάψεις το λίβα
Αλλά και νιο αέρα να κεντρώσεις
με τ’ άγρια σύννεφα συνοδειά
Και τώρα να πρέπει, μοναχός σου πια να φυσάς
Αλλά με τι δύναμη;
Και τι υπομονή;
Και τι πλούτο να κεντήσεις
μεσ’ στην υποχώρηση και την υποταγή;
Και μείναμε εδώ,…
Μεσ’ στη μαύρη Μοναξιά, την Άγια…
Να μας διαφεντεύει
Μετρώντας απώλειες
Ακριβές, μικρές, προσωπικές
Μεγάλες, Ανεξίτηλες, Συμπαντικές
……………………………………….
Ακούω και σκέφτομαι…
Πως Ακόμα βαδίζουμε Ορθοί
Χέρι-χέρι
Μεσ’ τη Νυχτιά
Κι Αγέρι Ανοιξιάτικο βαθιά –βαθιά μυρίζει
Κι Αμίλητοι μάθαμε να κουβεντιάζουμε
Και Σκυμμένοι μάθαμε να πετάμε
Και πισθάγκωνα Δεμένοι μάθαμε να σχεδιάζουμε τους
Μεγάλους Σεισμούς που πρόκειται να έρθουν…
Venceremos!!!!
………………………………………………………..
Αγαπημένη Μαρίνα Σε Ευχαριστώ!!!
Και εννοείται πως θα επανέλθω,….
Και αυτό το τραγούδι,…
Δεν μπορώ,…
Η μουσική,
τα λόγια
και ο Νίκος,…
Πόσα Δάκρυα ακόμα να χυθούν
για να λουστείς Ψυχή μου;
Σε Ευχαριστώ Μαρίνα μου
Μεγάλη Αγαπημένη Συντρόφισσα Ελευθερίας
Μεγάλη Ελπίδα σου ακουμπώ
Κι υπόσχεση κρατάω,…
Αγαπημενε μου...
ΟΦΕΙΛΩ ΜΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ....
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ Σ Υ Γ Ν Ω Μ Η
ΣΤΗΝ Δ Α Φ Ν Η....
διαβαζω ΔΑΦΝΗ σκεφτομαι ΔΑΦΝΗ και γραφω Δανάη....
(αγαπημενη "κορη" η Δαναη ...ξενιτεμενη, κι ενα στο μυαλο και στο βλεμμα με την ΔΑΦΝΗ εγινε...)
νιωθω ασχημα...μα πάλι Αγάπη περιλαμβανει κι η μεταλλαξη του ονόματος της μοναχικης Πριγκιπισσας Σου-Σας...
Βασιλη Λουκια μου...
και προπαντων Σε Σενα ΔΑΦΝΗ (της Ιερης Εξεγερσης Ημερας ΓΕΝΝΕΣΗ)
Σ Υ Γ Ν Ω Μ Η!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μαρίνα των άγνωστων κι ανεξερεύνητων βράχων!
Μαρίνα των άνισων αγώνων !
Μαρίνα του ελλειπτικού και της πληρότητας!
Μαρίνα της μοναχικής πορείας!
Μαρίνα του " μόνου" και "μοναδικού"!
Μαρίνα των Ποιητών αγαπημένη!
Μαρίνα των σιωπηρών κραυγών και των μεγίστων πόνων!
Μαρίνα που έμαθε ΘΕΟ να μη φοβάται!
Μαρίνα σπουργίτι-αητέ!
Μαρίνα των Ανθρώπων αυτών των κολασμένων!
Μαρίνα του σύμπαντος σιωπή κραυγή Φωτός!
Μαρίνα της ψυχής μου ανομία!
Μαρίνα εκ-παιδευτή συνείδησης!
Μαρίνα της αγάπης της άλικης!
Μαρίνα σήμαντρο Ανάστασης!
Μ Α Ρ Ι Ν Α
Χαλασμέ του κόσμου τούτου!
ΜΑΡΙΝΑ μου!
προσκυνώ!
sebastian
Αμίλητοι γεννάνε την κραυγή
και την αντάρα πράοι
και οι αγέννητοι σταυραετοί
τη γέννα που γεννάει
και κάποτε το σήμαντρο
εκείνο το θαμμένο
σηκώνεται ξεθάβεται
χτυπιέται από το ασήμαντο
και έτσι ματωμένο
ξαναχτυπά και ακούγεται
στον κόσμο το αντρειωμένο:
«σε τούτον τον μπαξέ ντουνιά
κάθε όχι είναι ντουφεκιά...»
Υπέροχη Μαρίνα!
Δεν μπορώ να μην υποκλιθώ
Στο Μεγαλείο της Ψυχής «κάποιου που τον έλεγαν S e b a s t i a n »
Εδώ και καιρό προσυπογράφω όλα αυτά τα υπέροχα που σου γράφει και όλες τις απεγνωσμένες εκκλήσεις του!!!!
Και χαίρομαι όταν διαπιστώνω πόσο τυχερός είμαι που μου έχεις χαρίσει τη φιλία σου, Αγαπημένη μου Μαρίνα
Και σφίγγω το χέρι του μοναδικού
S e b a s t i a n!!!
Και προσκυνώ
Αυτό τα βλέμμα δεν σκοτεινιάζει από ρυτίδες
Δεν φθείρεται από ώρες που περνούν
Από υπομονές που βαστούν αιώνες
Από δάκρυα που έχουν γεμίσει θάλασσες
κι έχουν δροσίσει κάψες
Κι η Μνήμη διψασμένη
Γριά καλή με δώρα και μυρωδικά
Στο ώμο φορτωμένη
από κει ψηλά Κρυφά χαμογελάει
Κι οι κήποι όλης της γης
Είναι δίπλα μας
Και ανθούν και περιμένουν
Απαιτούν και Αναμένουν
Τρέξε Μαρίνα «των ποιητών Αγαπημένη»
Μαρίνα Όμορφη Πολιορκημένη
Μαρίνα Αμίλητη, Μαρίνα Πικραμένη
Μαρίνα χιλιο-τραγουδισμένη…
Κάθε Μέρα είναι Μοναδική
Κι Εσύ είσαι Μοναδική
Με «τόσα διαμάντια δίπλα σου να σε παρηγορήσουν»
Τρέξε Μαρίνα μου, τρέξε το Βοριά να βρείς
Τον κόσμο ανάποδα να φέρεις
Αγάπη κι οδύνη νέα να τρυγήσεις!!!
Μαρινα μου καλη σου μερα..υποκλινομαι κι απαντεχω..
"Με τι πέτρες , τι αίμα και τι σίδερο και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι,
ενώ φαινόμαστε απο σκέτο σύννεφο και μα ς λιθοβολούν και μας φωνάζουν αεροβάτες!
Το πως περνούμε τις μέρες και τις νύχτες μας, ένα ς θεός το ξέρει.
Πάμε μαζί κι ας μας λιθοβολούν
κι ας μα ς φωνάζουν αεροβάτες,φίλε μου, όσοι δνε ένιωσαν ποτέ με τ ι σίδερο, με τι πέτρες κ τι αίμα, το φωτιά, χτίζουμε , ονειρευόμαστε και τραγουδάμε!"-Ελύτης απο τον " ήλιο τον Πρώτο"..
..και ζούμε..θα προσθέσω εγώ Μαρίνα μου..
Μαρίνα , ζωντανό παράδειγμα .."non molare mai"..
Μαρίνα Συντρόφισσα..
Μαρίνα Δασκάλα..
Μαρίνα, ζωή..
ΕΣΥ..που μας μαθαίνεις την οδυνηρή ευτυχία και την απόλυτη έννοια της Ζωής..
ΕΣΥ,που στα γραφόμενα σου ανάβουν φωτιές τα ταγούδια..
ΕΣΥ..που πληρώνεις με αίμα την ακρίβεια της ΑΛΗΘΕΙΑΣ..
Εσύ, δελφινοκόριτσο μου..που το χαμόγελο σου τυφλώνει τον ήλιο..
Εσύ..Μάνα κ αδελφή..
ΕΣΥ, ποτέ μην προσκυνήσεις..
ποτέ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σ'αγαπάω...
Φιλί..
(Για τον Seb και για κανέναν άλλο).........................
Έχουν περάσει οι καιροί, που οι μονολόγοι μπορούν να θεραπεύσουν ή να αγαλλιάσουν ψυχή και σώμα ........................
Και φυσικά έχουν χαθεί εκείνες οι ευκαιρίες, που οι ψίθυροι κραυγές γίνονταν και μπορούσαν να αλλάξουν την ροή των πραγμάτων..........................
Φτάσαμε σε εποχές , που η καλύτερη θέση έιναι -η μη θέση.........................
Ας είμαστε λιγότερο δειλοί και ας μην ζητάμε καταφύγια...................
Ας είμαστε περισσότερο γενναίοι και ας μην ψάχνουμε για θύτες.......................
Ας μάθουμε να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και ας σταματήσουμε να γράφουμε για να θυμίζουμε στον άλλο αυτά που δεν μπορέσαμε να πράξουμε οι ίδιοι..............................
Ας σταματήσουμε τις φτηνές συνδιαλλαγές, που αποτελούν πρόσχημα επικοινωνίας, επιβεβαίωση αδυναμίας.........................
Τίποτα εδώ δεν χρειάζεται συμπλήρωση.όλα είναι γεμάτα.όλα είναι πλήρη.....................
Η Μαρίνα στέκεται και προσεύχεται-άθεη -γεμάτη θρησκεία.
Η Μαρίνα χωρίς φόβο επιτηρεί τον αστήριχτο...
Η Μαρίνα "εκ-παιδευτής συνείδησης" στέκεται θαραλλέα...
ενώ οι έντιμοι και υπερβέβαιοι τρέμουν...
Η Μαρίνα , που δεν τα παρατά ποτέ είναι εδώ...
φιλόξενη ακόμα και για τους καθυστερημένους διαβάτες , που επιμένουν ότι το τίποτα επιζεί.
Πες μου αλήθεια τι μπορείς να προσφέρεις , επιπροσθέτως , επιμόνως και παρανόμως , σε μια γυναίκα , που δεν μπορεί να μισήσει;σε μια καρδιά που μονάχα να αγαπά ξέρει;
Όχι προσκύνημα πάντως..........
Είναι ύβρις και ντροπή ......................
(Το πετροχελίδονο....)......
για να εξιλεωθούμε...
Και τουτο το τραγουδι τ΄αγιο Liberte compagnon Aγαπημενε
ΣΕ ΣΕΝΑ ψυχη μου ελευθερη...απροσμενε κι αναπαντεχε
ΣΕ ΣΕΝΑ ΛΟΥΚΙΑ όμορφη κι ευμορφη Γυναικα της Δικοπης Ζωης
ΣΕ ΣΕΝΑ ΔΑΦΝΗ….της ιερης Επαναστασης κόρη
ΣΕ ΣΕΝΑ ΜΑΝΑ ΜΑΡΙΑ….Μήτρα Γιων Ελευθέρων Αητών…
Μανα των ευχών
………………………………………………………………………………………….
ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ μου….Στον ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ μου…
…………………………………………………………………………………………….
ΣΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ της σιωπης "Του"
Στον ΝΙΚΟΛΑ των Ολων μου…
………………………………………………………………………………………….
ΣΤΟΝ ΗΧΟ ….τον ΙΩΑΝΝΗ Της ψυχής
τον αγαπημενο απο χρονους πριν και πιο πριν και πιο πριν
---------------------------------
ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ….την διαρκη Σταγόνα Σοφίας μοναδικης….
Την ταξιδευτρια της ψυχης μου…
Το λιμάνι μου τ΄ απάγκιο και παντοτινο
…………………………………………………………………………………………
ΣΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ….Την ειμαρμενη μου….
Τήν Μόιρα της χαρούμενης επαναστασης…. ( πάντα η επανασταση χαρουμενη είναι…(δικος της ο λογος τούτος)…)
ΣΤΗΝ ΙΩΑ ΝΝΑ μου…του ατίθασου βλέμματος…
ΣΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ μου….της ατιθασης σκέψης
ΣΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ …….ΓΥΝΑΙΚΑ μπροσταρη οδηγο….
ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ…..
ΣΤΟΝ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ…
ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ…
ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟΝΤΑ….
ΣΤΟΝ Α Ν Α Ρ Χ Ο.....
Εικοσι χρονια δακρυζες…
(όταν προσπαθουσα να το τραγουδησω…)
Στειλε μου δακρυα βροχη…να ξεπλυθει η θλιψη…
ΔΙΚΟ ΣΟΥ….ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΟΥ
αχ, μαρίνα,
μόνη κατ’ επιλογήν άλλων
που σπούδασες και σεβάστηκες
θεό κι ανθρώπους,
μαρίνα,
παραφορτωμένη με κούφια λόγια πολλών
πόσο σ’ αγαπάω…
πόσο ευτυχής, ζωή πλάι στη δική σου,
άκου την ουσία, ξέρεις πια καλά,
κι άσε τους αχυράνθρωπους να λένε… να λένε… να λένε…
κάποτε κουράζονται κι αυτοί,
γιατί η αντοχή τους είναι μικρή,
τα κότσια τους ελάχιστα…
φιλι φιλι ψυχή μου…
MANOYΛΑ, Χρόνια σου Πολλά!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Για εκείνο το «καρφί» στην καρδιά
που δε ματώνει…
δε πληγώνει…
μου αφιέρωσαν κάποτε και νιώθω πως πρέπει τώρα κι εγώ να το πω
φοβούμαι τούτο το τελευταίο μην καθρεφτίσω
που λέει ο Γιάννης
ο απ’ τα χρόνια ζυμωμένος φίλος
μα πάλι κοιτάζω ουρανό
κι όσο κοιτάζω ουρανό μου είπαν δεν αλλάζω
μη κάτω κοιτάξω φοβούμαι
κάτι που δεν έκανες
για εκείνο το «καρφί» λοιπόν στην καρδιά που δε ματώνει, δε πληγώνει
για εκείνο το «καρφί» θα ακολουθώ τα ίχνη των πλοίων στο πορθμείο
εκεί π’ ανταμώνει η ελπίδα με την υπόσχεση και την προσμονή.
Μαρίνα αγαπημένη μου μεγάλα τα που νιώθω για να εκφραστούν μ’ ένα μικρούλι σ’ αγαπώ.
Μου ήρθε ένα μήνυμα από μακριά από έναν Σύντροφο που δεν γνώρισα, και μου’ πε να σου το φέρω,… κι αγνοώντας επιφυλάξεις, δίκαιες και σεβαστές, νομίζω ότι προέχει η επιθυμία του, για τα όλα τ’ άλλα λέω «θα,… δούμε…»
…………………………………………………………………………………..
«ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Θα’ ναι φορές που θα έρχομαι
στον ύπνο σου
Σαν επισκέπτης μακρινός,
που δεν τον καρτερείς!
Για αυτό την πόρτα μας
μην μανταλώνεις!!
και έξω στο δρόμο,
μη μ’ αφήνεις να χαρείς!!
Θα μπαίνω αθόρυβα,
θα κάθομαι αντικρύ σου,
στο σκότος, θα καρφώνω
τα μάτια στη μορφή σου,
Κι όταν κοιτώντας σε,
το βλέμμα μου χορτάσει,
θα σε φιλώ,
θα φεύγω,
το φως μη με προφτάσει!!
ΝΙΚΟΛΑΪ ΒΑΤΣΠΑΡΟΦ 1949
Να σε χαίρεται ο γιός σου, ο άγγελος επί γης:
Χρόνια σου Καλά!
Ο άλλος άγγελος από κει ψηλά να σε προστατεύει απ΄της μοναξιάς τις σιωπές...
Αξια μάνα
Μαρίνα μας
να προσέχεις!
ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΑΝΤΟΥ΄
Κι αν έρθει η στιγμή να χωριστούμε
αγάπη μου, μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι νάχει καρδιά.
Μα πιο μεγάλη ακόμα όταν χρειάζεται να παραμερίζει την καρδιά του.
Την αγάπη μας θα την διαβάζουν αύριο τα παιδιά στα σχολικά βιβλία,
πλάι στα ονόματα των άστρων και στα καθήκοντα των συντρόφων...
Μη χάσεις το θάρρος σου.Εμείς πάντα το ξέραμε πως δε χωράει μέσα στους τέσσερις τοίχους το μεγάλο μας όνειρο....
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Είναι αφιερωμένο στη Μαρίνα και στο Χαραλάμπη,"σύντροφο που δε γνώρισα, μα ίσως χάρη και σ' αυτόν να δροσίζομαι στα νάματα της έμπυρης "Δια πυρός και σιδήρου" γνώσης-της Μαρίνας.
Είναι αφιερωμένο σε όλους τους ανθρώπους που πολύ αγαπήθηκαν μέσα στο "επαναστατικό γίγνεσθαι" με μια Αγάπη-Επανάσταση, γροθιά στο κατεστημένο.Κι αν τώρα έχουν υποσταλεί οι σημαίες μας, πάντα από τη γωνία μας γνέφει του "ΟΥΛΙΑΝΩΦ" το χαμόγελο, του ΤΣΕ η "άσβεστη φλόγα" της Σάντα Κλάρα, του "άλλου Βλαδίμηρου" η κληρονομιά του "Φλέγομαι".
Σ' ευχαριστώ Μαρίνα μου γιατί με γύρισες σε δρόμους παλιούς κι αγαπημένους, πικρούς και γι αυτό σε βάθος θαμμένους, τότε που νήστευα στη Δίκοπη Ζωή. Θα επανέλθω. Φιλί.
Η Λουκία της Δίκοπης Ζωής
ALMA LIBRE
Τελικά είμαστε πάρα πολλοί!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αφού είμαστε τουλάχιστον τρεις..
Συντρόφισσα, επιτέλους!!!!!!!!!!!!!!
Καιρός να αρχίσουμε την επανάσταση..
της χαράς..
φιλί , φιλί, φιλί..
μην ξεχνάς......
ακόμη έκει στο διπλό παγκάκι
διπλώνονται και ξεδιπλώνονταιοι ψυχές
καρτερούν και αναμένουν
άγραφες και νέες νότες
να ψάλλουν ακόμη και στο φάλτσο
της ζωής
στο κόντρα του ανέμου...
είναι διπλό τούτο το μαζί
σ' ένα κορμί σφιχτό
να μην τ' αγγίζει το μαχαίρι
να μην το διαπερνά
η ριτίδα του φθαρτού χρόνου
κι αγέρωχα μαζί στο έλα όλων των στεναγμών
μα της επομένης ηλιοφανής μέρας
αγγίζω εσένα!
στην λεύτερη σκέψη
στους ανθούς των μέλοντων καρπών
και επι- μένω....
φιλί κι αγάπη
ο άλλος εαυτός
Δημοσίευση σχολίου