sloboda....η κραυγή σου

Διαβαίνω μέρες Απρίλη …σέρνει το πέλμα…
αρνιεται ο νους…
Να εξαλείψω θέλω μέρες…να θυμάμαι στιγμές ποθώ…
Μέρες Απρίλη … κι ενδύεσαι ένδυμα λευκό φυγής….
"εν λευκώ η ίεση " σιωπηρά κραυγάζεις …
τα ώτα κλείνω… και την κραυγή σου στραγγαλίζω…

Μέρες Απρίλη …κι η κραυγή κρεούργησε χορδές
την χροιά μετάλλαξε…
Μέρες Απρίλη ….κι η θάλασσα συνάντησε
τον των ανθρώπων θυμό…
Μέρες Απρίλη … κι η παράκληση κενό αντίκρισε….

Μη φεύγεις…μείνε… ακούς;
Σειρήνες Αχερουσίας άσμα ασμάτων για σένα μόνο
ψαλμωδία καινή…για Σε μόνο…
Και σε παρασύρουν….

Μη φεύγεις… ακούς;…..
το δάκρυ κλίνει γόνυ και ματώνει

Μέρες Απρίλη… κι αρχίζει να κυλά η παλάμη στην παλάμη
Να γλιστρά … αιμάτινα σοκάκια ζωγραφίζει….
Τους ώμους σου ταρακουνώ….
μείνε…μείνε…
μ’ ακούς; ακούς;
Μια πόρτα στον τοίχο ζωγράφισες….Μ΄ ακούς;
Μη την ανοίγεις…..ακούς;
Μείνε….μείνε….απενδύσου το ένδυμα …μ΄ ακούς;

Να ζήσω αυτή την άνοιξη θέλω …
είπες…
Τα ώτα κλείνω….
Μείνε…μείνε…ακούς;
Να ζήσω…. είπες….
Τα ώτα κλείνω….
Και σωπαίνω….
ακούς;
την σιωπή μου ακούς;
....................................................................................................
Απρίλη ψεύτη πίστεψες…
Απρίλη ψεύτη πορεύομαι….
SLOBODA ….είπες
SLOBODA….κατέκτησες
Και πια δεν μ΄ ακούς!...