" Tο ταξίδι τουτο ...."

Το ταξίδι της ζωής μας
Όνειρο νύχτας που αλέστα ανατολή αντίκρισε…
Στιγμές ζώσες….μέρες θανούσες
Όνειρο ήσουν… παιδί γέννας πρωτότοκης και πρωτόπλαστης
Ιησούς εσύ…κι η μάνα, μαθήτρια σου «γέγονε»
Σύντροφος εσύ σε παραδείσου ζωής πρόσταγμα…πλευρό που αποκολλήθηκε

πρωτόπλαστης ευχής λιποτάκτης «γέγονες»...

Το ταξίδι της ζωής μας περπατώ ...
Πέρα από βλέμματα, πίσω από χαμόγελα
Πέταγμα σε κορυφογραμμών αντήλιο
Σε σκιές βοσκοτόπων
Σε ποταμούς που κυλούσαν πέτρες και τον νερόμυλο της ζωής μας αινούσαν…
Πατέρας εσύ σύντροφος και συναγωνιστής σ’ αγώνα ζωοδότη ….
Γιος εσύ …Πρώτος και Πρωτότοκος…
Σε λιβάδια εύμορφα κυλιέστε!
Ήλιοι κοινοί και ξένοι σας ζεσταίνουν
κι εγώ… σ΄ όνειρο παρελθόντος σύμπαντος σας ψάχνω
βαγόνι τρένου ερημικό και μόνο σε συρμό μνήμης οδηγώ
με φορά πίσω και πίσω και πίσω…κι όλο πιο πίσω…
στην αφετηρία ζητά να φτάσει….και τον μίτο απ΄ την αρχή να ακολουθήσει,,,,
πίσω πίσω.. όλο και πιο πίσω…
πλοίο γραμμής άγονης περπατησιάς μα γόνιμης ανάμνησης ρότα επιθυμιάς ταξίδι
κάμνει
μα ο απόπλους ποτέ δεν αρχινά…
σε κάβο στέρεο έδεσε…σε αραξοβόλι απόμακρο απόκρημνο προσάραξε

που τα μλόκια του χαλάσματα η θύμηση έκαμε…
ναυαγός ύστατος και υστερνός εγώ...

κι εσείς….εσείς;….
Πατέρα- σύντροφε Γιε πρωτότοκε και πρωτόπλαστε ….
Στην αιώνια ανάμνηση πορεύεστε με τρένο αστρικό ….
Με του ουρανού το πλοίο αποπνεύσατε κι αποπλεύσατε σε θάλασσες συμπαντικές

κι νηνεμιάς αιώνιας
Και το ταξίδι της ζωής μας συνεχίζεται πέρα απ την μέρα…..
Μέσα στην νύχτα….και σε μυριάδων αηδονιού αυγές
Πάνω από αετοφωλιές ….Υπόγεια, σε ωκεάνια αβαθή, τα βάθη συνεχίζεται….
και συνεχίζεται….και συνεχίζεται….