Τη μοναξιά φοβάσαι…Πάντα το περίσσευμα σε τρόμαζε.
Το καπνό του τσιγάρου σου ακολουθείς
και νομίζεις πως ταξίδια κάνεις.
Τη φλόγα της καύτρας σου γεύεσαι
και θαρρείς πως ,αυτή του πόθου η γεύση είναι.
Ασπρόμαυρες οι σκέψεις σου
ανίκανη νιώθεις χρώμα να τους βάλεις.
Δεν έμαθες ποτέ.. ποτέ…
Το τέρας μέσα σου, σε κάθε μάχη
νικητή κάνεις...κι αφήνεσαι….
Ξυπνάς άρρωστη….;
Μα άρρωστη παραμένεις
ακόμα και στα όνειρα…..
Σσσσσσσσσ....σιωπή!
εντός σου η μόνη φωνή που ακούς.
Η μόνη κραυγή που αρθρώνεις
ΣΙΩΠΗ.....
Διάτρητα όνειρα…
Οπές που χάσκουν μνήμες
αλυχτούν αμόλευτες κι αμφίθυμες πορεύονται
σ ε λασπωμένου χρόνου τα σοκάκια…
Σιωπή …κραυγάζουν σε ώτα μη ακουοντα
Σιωπή ….σιωπή…σιωπή….
κραυγή αγγέλων επίγειων... αφανών
43 σχόλια:
Καλή σου μέρα γλυκιά μου. Πάντα μου άρεσε αυτό το ζωάκι πιο πάνω. Κάπου το έχω ζωγραφίσει και μου το θύμισες, αλλά δεν το βρίσκω τώρα...
Δεν έχω λάβει το μέηλ σου!
Θα'ρθω στην θαλασσά σου και θα την κάνουμε χίλια κομμάτια την σιωπή Μαρινάκι μου. Θα την πετροβολήσουμε έστω για λίγα λεπτά και μετά θα της βάλουμε τσιρότα πάνω στην πληγή που εμείς θα της ανοίξουμε. ΄
Κι επιτέλους θα γίνουμε φίλες καλές.
Σε αγαπάω, στο είπα σήμερα;
Μαρίνα μου..
τι όμορφο που έγινε πάλι το σπίτι σου..
όμορφο, απο τη ομορφιά , που ο πονος βγάζει..
την αιώνια..
σ'αγαπώ ..το ξέρεις..
μήνυμα ελήφθη κ θα απαντηθεί..
"κ ας είναι η μόνη κραυγή που αρθρωνω η ΣΙΩΠΗ.."..
Η μοναξιά, φοβάται τους μοναχικούς σαν ανταμώνουνε. Με τον ίδιο τρόπο που η αγάπη αγαπάει αυτούς που αγαπάνε... Αυτό που με φόβισε είναι η σιωπή. Μη τυχόν και αποδοχή γίνει.
Πολύ δυνατή η γραφή σου... πονάει. Την καλημέρα μου!
..μια σιωπή που ακούγεται μεχρι εδώ..μια σιωπή που λέει πιο πολλά από λόγια ψεύτικα ελπίδας..
Να προσέχεις Μαρίνα..να είσαι καλά..ευχή για όμορφο βραδύ.
Πιστεύεις πως υπάρχουν νύχτες που έρχεται ένα χάδι λυτρωτικό και σ’ αγκαλιάζει;
Πιστεύεις πως τότε ένα κύμα σου γεμίζει το στήθος με ζωή πολύ, και όμορφή;
Η σιωπή είναι το πέρασμα μας από τούτο τον κόσμο, παρά το δάκρυ, παρά τις κραυγές μας.
Φέρνω καμιά φορά τα δάχτυλα στα χείλη και ψηλαφώ τις λέξεις πριν εκείνες κατηφορίσουν απ’ τα χείλη έξω και γεννηθούν.
Ελάχιστες έχουν αξία.
Κι από εκείνες μονάχα μία απομένει.
Το σ’ αγαπώ.
Τα μέσα μας τέρατα φωνάζουν τα ονόματα τους καθώς καίγονται απ’ τη μνήμη.
Τα πιο ασπρόμαυρα όνειρα μας καθρεφτίζονται στο γαλάζιο των δακρύων καθώς σμίγουν μ’ εκείνο της θαλάσσης.
Σ’ ακρογιάλι που το κύμα δε σβήνει τις λέξεις γράφω σ’ αγαπώ.
Και σ’ αγαπώ για την ειλικρίνεια της ψυχής, για την αγάπη την αληθινή σου, για την ελπίδα, για τον πόνο, για την υπόσχεση του ξημερώματος της επόμενης μέρας.
Για την Φαίδρα, για την Μαρίνα…
Να χαμογελάς όπως πάντα αληθινά και να προσέχεις μάτια μου.
...όνειρα...
πόσα απ΄αυτά αλήθεια γίνονται ζωή;
χάνονται στης σιωπής τα σοκάκια και φοβισμένα ακουμπούν την πλάτη τους στον τοίχο...
"Μην ξυπνήσεις" παρακαλούν...
Ομορφα ανανέωσες το blogοσπιτό σου!
Είσαι στην σκέψη μου
Φιλιά
Σαν από βράχο απάτητο που τρέχει και στάζει το νερό του χρόνου ετούτη η χάρη της σιωπής πολύπαθη να σέρνει τη ζωή σαν τα όνειρα που στις σιωπές κραυγάζουν...
Καλησπέρα...
Πάντα θα χαίρομαι να μαθαίνω τα καλά σου νέα...σε φιλώ πολύ γλυκά Μαρινάκι!
Σσσσσσσσσσσσ...........
να φθάσει ως εκεί στην άκρη των δακτύλων, με το "η" σκέπη σου και το "ω" απέραντη αγκαλιά.......
να διώξει τις σκιές, και το "π" άμετρο πάθος ζωής πέραν ορίων φθαρτών να σ' αγγίξει Γνώση μου
κι είναι υλακή ψυχή που σου φωνάζει....
δίπλα στο παγκάκι!!
φιλιά όμορφης νύχτας στο προσκέφαλο σου!!!
Το καπνό του τσιγάρου σου ακολουθείς
και νομίζεις πως ταξίδια κάνεις.
Τη φλόγα της καύτρας σου γεύεσαι
και θαρρείς πως ,αυτή του πόθου η γεύση είναι.
καπως ετσι η ετσι ακριβως πορευομαι..ομορφη η γειτονεια σου,σαν τα σπιτια στα νησια που αλλαζουν οψη πριν το πασχα..σε πεθυμησα..καλημερα.
τον καπνό του αναμμένου μου τσιγάρου ακολουθώ χρόνια πολλά, κάνοντας ταξίδια με το νου, μόνο με το νου, ποιον νου ακριβώς;
Διάτρητα στ’ αλήθεια όνειρα, παράξενα κατά τα πως τα αποκαλούν οι εκτός ταλαιπωρούν νύχτες και μέρες…
Κι η μοναξιά; θελημένη ή αθέλητη από έλλειψη δύναμης ή φόβο για τον μικρό εαυτό;
Πόσο φοβάμαι πως σε καταλαβαίνω…
φιλι φιλι μάτια μου
ΚΑΛΑ ΚΟΥΛΟΥΜΑ!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Σ'αγαπώ..
δεν στο είπα σήμερα..
σ'αγαπώ..
Μαρινάκι μου
πάντα σε σκεφτομαι...δυστυχώς ο χρόνος δε μου βγαίνει...
υπομονη γλυκιά μου,εχει κι η σιωπη τους ήχους της και πάντα ακολουθεί ματά απο αυτήν το αντίστροφο της...
οπου υπερ-περισσευσε ο πόνος υπερ-περίσσευσε και η χαρις...
φιλιά γλυκά
Σήμερα άκουσα το πρώτο κελάηδημα χελιδονιού
κι ένιωσα ότι ήρθε η άνοιξη.
Μαρίνα, σου στέλνω μια ανοιξιάτικη καλημέρα από το όμορφο Αίγιο.
Φιλάκια.
Πρωινό πέρασμα από τόπους ιερούς.
Μόνο εκεί νιώθεις την αξία της σιωπής, το λίγο της φωνής, το πιο λίγο της ύπαρξης. Θες να τρέξεις να ξεφύγεις απ’ την πλάνη, ν’ άνοιγε η γη κι όλη μέσα, να σ’ αγκαλιάσει, έστω για λίγο, δώρο εξιλέωσης της βλαστήμιας. Τα χείλη ποθούν να σφραγίσουν, τα μάτια να κλείσουν κι ύστερα ανάστροφη πορεία προς τον ήλιο, να δεις από ψηλά τα εγκόσμια και να γελάσεις με τις φαντασιώσεις.
Τελικά η μοναξιά εξαγνίζει και άγιοι όσοι την αντέχουν.
Ξανά και πάλι τη σπάω, κρύσταλλο ακριβό, λυπάμαι, χάνομαι κι επιστρέφω κατάδικος ώσπου αποσυρθώ…
Ανακύκλωση…
Αυτη την αρρωστια στα ονειρα φοβαμαι πολυ Μαρινα μου, πολυ πολυ!
Τη σιωπη την αγαπαω γιατι εχω την τυχη-ατυχια να την εχω σπανια.
Καλο βραδακι Μαρινα μου!
Betty...του συμπαντος!
Επιτελους ξανα στην κοινωνια –επικοινωνια την διαδυκτιακη…
Μου ελειψες…
στις επομενες μερες ότι εχω υποσχεθει θα γινει….
Αργησα…μα δεν ξεχασα ναι;
Σε φιλω αγαπημενη…
Υ.Γ όσο για το ζωακι…αγρίμι ο Χαραλαμπος με βάφτισε….
και μου εμεινε :)….
Mελι μου….
Σσσσσσσσσσσσσσς……..μαθαμε τις σιωπες να αναγνωριζουμε…
Σε περιμενω …το ξερεις…
Την θαλασσα σου και την θαλασσα μου χιλια κομματια
και στον κοινο ουρανο μ΄αυτά παζλ ζωης θα απεικονισουμε…
Και τα ματια πλεξουδα κοριτσιστικη θα φτιαξουν…
Και θα είναι για παντα…
Σε αγαπαω…
Μου λειπεις…μα ξερω
Ξερω χνουδι μου…
ΙΩΑΝΝΑ μου;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Ποσα οι φλύαρες σιωπες ειπαν..
Ποσα ακομα θα πουν…
Αχ,,,ένα μικρουλι αχ…και το «δεν μου έφτασε»
θέλω κι άλλο απ αυτή την σιωπη- φωνη…
Κάθε φορα και πιοτερο…και πιοτερο…
Δεν γεμιζει θαρρεις ποτε η ψυχη από φωνη αγαπημενη, ποτε…
Ειιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσ΄άγαπαω
Νικόλαε…
Φοβαται η μοναξια ναι…
Κι η αγαπη καλε μου…κι αυτή φοβαται…και φοβαται πολύ…
Κι αν η σιωπη αποδοχη γινει….πάλι κραυγη θα είναι…
Παλι…
Καλο σου βραδυ…
Νικολα;…η δικη σου γραφη πιοτερο «ποναει» γιατι σκαπανεας είναι…
Και ξεθαβει …..
Φιλω…φιλω
Τρυφερε μου…
Μου ελλειψες…
ακουγονται οι σιωπες Ηλια μου…
όσο κι αν θελουμε καποιες φορες να σιγασουν καθως τους πρεπει…
μα παντα θα ακουγονται…
Να μου προσεχεις καλε μου ναι;
Να προσεχεις πολύ….
Φιλι σου στελνω μακρινε τρυφερε…
Αλεξανδρα…
Ελπιδα μου…
Επεστρεψα ( ελπιζω)…
Κι εσυ εισαι σκεψη…το ξερεις κι ας μην….
Φιλι φιλι
Χαδι το χαδι…
Εδώ…παντα εδώ ναι;
Ψυχή μου… ΗΧΕ χρονων μακρινων μου
Με έστειλες καποιο δειλινο καλοκαιριου να γραψω στην αμμο…
«Τουτη η δυναμη σου σου εγραψα» μετα…
Σ΄αγαπαω φιλε μοναδικε…
Σε αγαπαω….
Ανεξίτηλα στην άμμο γραμμένο είναι…και περασαν οι εποχες όλες…
Κι ο κύκλος τους κλείνει…
Μα αυτό παραμένει γραμμένο…εκει…
σε εκεινη την αμμο….
Τουτη η δυναμη σου!
Ψυχη μου….ομορφη να είναι η νυχτα που διαβαινεις…
Δημητρη…
«με το ιδιο χρωμα η νυχτα κι η σιωπη»…το ιδιο ένδυμα ενδύονται και σε ακροβραχα τις νυχτες τους περιδιαβαινουν
Το ξερεις πολύ καλα αυτό εσυ
Ειδικα εσυ ….φιλε αγαπημενε
Καλη σου νυχτα Δημητρη
Βεττυ μου…
κι εγω για σενα …και το ξερεις…
φιλι φιλι
Σταγονα μου…
Και τι να πω!
…φραγμα ο νους και τις λεξεις φυλακίζει…
Να φυγουν καποια στιγμη ποθουν ……
Και χειμαρος να γινουν…
λεξεις αγγιγματα και βλεματα να παρασυρουν...
Εκει σε εκεινο το παγκακι σκια ομιχλης εσυ…
αγαπημενη πολύ πολύ πολύ
...Και προσμονης χιτωνα για παντα η φορεσια…
Σε αγαπαω σταγονα μου….
Σε αγαπαω
ΚΑΤΕΡΙΝΑ;;;…
Υπαρχει ομορφο ναυαγιο;
Κι όμως υπαρχει….
Εσυ…
Σε ευχαριστω που ηρθες παλι…
Σε πεθυμησα κι εγω,,,
Μου ελλειψες…
Θα προσεχεις Κατερινα μου;
Σε φιλω….
Θα ερχομαι κι εγω πια ξανα…..
Ηχω μου….
Είναι δυνατον να μη με καταλαβαινεις.;;
Είναι χιλιαδες οι ωρες…της κοινης σκεψης..των κοινων αχ!….
Αχ ποσο σε αγαπαω μοναδικε των μοναδικων φιλε μου
Φιλι φιλι φιλι φιλι
Γλαρενια μου;
Να εισαι καλα…καλα καλα καλα και ομορφα καρδια μου
Αγκαλια …γνωσης και φιλι ομορφια μου
Μ ό ι ρ α….
Της καρδιας τε και της ψυχης Ιωαννα….
Σε αγαπαω…ποτε στο ειπα ; πριν λιγο;
Μπααααααααα…εχει περασει ωρα πολλη
Κοριτσακι ;;;;….
Σε αγαπαω
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ::::::::::::::::::;
ΠΡΩΤΟΦΙΛΗ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ…..
Χαθηκα κι εγω…μετακομιση …Δίκτυο εκτός…
Αρκετα…αρκετα… χασίματα εντος μα παλι εδώ
Κι είναι η χαρα μου τοσο μεγαλη απ΄όταν σε ειδα…
Εχεις δικιο…οπου η σιωπη…
οπου ο πονος…
Σε φιλω ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΙ ΜΟΥ…..
ΣΕ ΦΙΛΩ ΣΕ ΦΙΛΩ….χαρα μου
Ελενη ….
Καλως το μου…
Είναι ομορφη η Ανοιξη….παντα θα είναι…
Παντα…αυτή κι η μοναδικη ομορφια της ε;
Καλως ηρθες και παλι ελενη…
Χαρηκα παρα πολύ
Φιλι…..
DEE DEE μου…
Καλως το Κατερινιω μου….
Καλως το μου…
Η αρρωστια στα ονειρα ε;
Κι αυτή η σιωπη!….την εχεις Κατερινα….κι ας μη το παραδεχεσαι…
Σε φιλω και μου ελλειψες…
μου ελλειψες…
Τωρα όμως ελπιζω πως….
Ελπιζω όλα ξανα να γινουν όπως πριν
Καλη σου νυχτα Κατερινακι….
Καλη νυχτα ομορφο ….
ΜΑΡΑΚΙ ΜΑΡΑΚΙ ΜΑΡΑΚΙ….
Αγαπημενο μου….
Η μοναξια…καταδικη κι αναταση μαζι…
Δημιουργια και θανη μαζι…
Όλα είναι η μοναξια…
Κι η ερωμένη η ζητουμενη ενιοτε από ψυχες που με τη σιωπη φλερταρουν….
Σε πεθυμησα πολύ…
Φιλι φιλι φιλι….
Κοιμησου τωρα..Φιλι..σ'αγαπαω..
σε α-γα-πα-ω.....
Μαρινα μου
τιποτα δεν θα ειναι οπως πριν, σου υποσχομαι ενα υπεροχο καινουριο αυριο ομως :)
Την σιωπη την ειχα απλοχερα πριν λιγα χρονια, τωρα δεν τη βρισκω ευκολα γι' αυτο μου λειπει....την ξερω ομως, θα την αναγνωρισω αν ερθει, εχουμε γνωριστει :)
Καλη σου μερα Μαρινα μου!
DEE DEE ;;;
Ανταλλάξαμε επισκεψεις ταυτοχρονα Κατερινακι....
να εχεις όμορφη μερα....
ανοιξιατικη ....
ονειρεμενη ομορφια μου
σ ευχαριστώ. μόνο αυτό τελικά μπόρεσα μετά από τις τόσες φορές που μπήκα και το διάβασα να σου πω.
σ ευχαριστώ. μόνο αυτό τελικά μπόρεσα μετά από τις τόσες φορές που μπήκα και το διάβασα να σου πω.
χαρα....καλως ορισες....
ευχαριστω εγω,,,,
μπηκα στο blog....
και θαυμασα γραφη....!!!!!!!!!!
καλως ηρθες,,,
και παλι....
Δημοσίευση σχολίου