Φτιασίδωμα ψυχής, μοναξιάς ξημέρωμα
Όρκοι που εύκολα δίνονται , μα
επίορκος ποτέ δεν ήθελες να γίνεις
Νευριάζει η ψυχή
Χάσκει το βλέμμα της σε μια ζήση άπνοης κραυγής
Φωνάζει "θέλω" και σιωπά..
Κραυγάζει "είμαι" και πεθaίνει…
Μονόπρακτο έργο στη σκηνή υποδύεται,
Όρκοι που εύκολα δίνονται , μα
επίορκος ποτέ δεν ήθελες να γίνεις
Νευριάζει η ψυχή
Χάσκει το βλέμμα της σε μια ζήση άπνοης κραυγής
Φωνάζει "θέλω" και σιωπά..
Κραυγάζει "είμαι" και πεθaίνει…
Μονόπρακτο έργο στη σκηνή υποδύεται,
κι αυτή ο μοναδικός θεατρίνος
Κι εσύ αόρατος θεατής, το τέλος της παράστασης προσμένεις
Ευχαριστημένος γιατί προφήτης υπήρξες της ελθούσας μοναξιάς
Κι εσύ θεατής αόρατος και μόνος
Μα που είσαι; που;
Κι εσύ αόρατος θεατής, το τέλος της παράστασης προσμένεις
Ευχαριστημένος γιατί προφήτης υπήρξες της ελθούσας μοναξιάς
Κι εσύ θεατής αόρατος και μόνος
Μα που είσαι; που;
το χειροκρότημα προσμένω ...
Τροφή του καλλιτέχνη δεν λεν πως είναι;
Αλλά ξέχασα…νευρική ανορεξία η κυρία κι ήρθε
Οπότε.. τα χέρια στις τσέπες ..
Τροφή του καλλιτέχνη δεν λεν πως είναι;
Αλλά ξέχασα…νευρική ανορεξία η κυρία κι ήρθε
Οπότε.. τα χέρια στις τσέπες ..
κι αποχωρείς θεατή…κλέφτη
26 σχόλια:
Moυ έδωσες εικονες απο το Dantes Theater. Moναδικες εικονες μοναξιάς οργής και αιματος..
Καλημερα Μαρίνα μου να σαι καλα
αυτο το καιρο ..με απασχολει τι γινεται με τον υπνο πως τον μοιραζεσαι με ποιον και για ποσο πως παλι τον μοιραζεσαι διεκδικω την κλωστη μεταξωτη μαλλινη η υφασματινη αλλα τον υπνο δεν ξερω ξεμαθα η μηπως δεν εμαθα ποτε Πως αληθεια ξεκουραζεσαι οταν κοιμασαι με καποιον αγκαλια μα και οτι ορκους να δωσεις κοιμασαι;
αυτο το καιρο ..με απασχολει τι γινεται με τον υπνο πως τον μοιραζεσαι με ποιον και για ποσο πως παλι τον μοιραζεσαι διεκδικω την κλωστη μεταξωτη μαλλινη η υφασματινη αλλα τον υπνο δεν ξερω ξεμαθα η μηπως δεν εμαθα ποτε Πως αληθεια ξεκουραζεσαι οταν κοιμασαι με καποιον αγκαλια μα και οτι ορκους να δωσεις κοιμασαι;
κάποιες υποσχέσεις εύκολα δίνονται, δύσκολα τηρούνται..
..και πως να συνεχίσουμε χωρίς χειροκρότημα...πού να βρεθεί κουράγιο, χωρις ενθάρρυνση..
Να είσαι καλά Μαρίνα!
Να προσέχεις
Καλή βδομαδα!
φιλί βιαστικό
πέρασα και σε εσένα
να αφήσω
Μαρίνα μου.
μόλις περάσει η μπόρα
που με πνίγει αυτές τις μέρες
θα τα πούμε καλύτερα.
μέχρι τ'οτε γλυκιά μου
να προσέχεις
να μου είσαι καλά
έστω και σιωπηρή όταν το επιθυμείς
ή κι όταν μας χαρίζεις ομορφιές σαν αυτή εδώ.
σε φιλώ
καλό βράδυ
Κι είμαι εκεί σε μιαν άκρη, κάπου ανάμεσα στην ομίχλη, και στην κουίντα της σκηνής, στο κλείσιμο της αυλαίας δίχως φτιασίδια.
Δεν χρειάζονται όταν τα σκοινιά ανοιγοκλείεις.
Το χειροκρότημα έχει τελειώσει, κι η ελθούσα μοναξιά στις θέσεις πρώτη... κι αναμένει... ματαίως κι αυτή)))
αγκαλιά ζεστή στην νύχτα σου
Συμπαθής κλέφτης όμως...
και αναντικάστατος...
MAΡΙΑ μου...
Αγουστο 2007 γρααφτηκε...
πλλα τοτε...πολλα
να εισαι καλα Ηλιαχτιδα μου
να εισαι καλα
piece de resistance....
διαζυγιο με τον υπνο χρονια πριν εχω παρει....
μα τι να λεμε ε; γνωριζεις
σε ευχαριστω για το χναρι σου
ΤΡΥΦΕΡΕ μου...
ΗΛΙΑ ΜΟΥ ΌΜΟΡΦΕ...
Να μου προσεχεις καρδουλα...
να μου προσεχεις...
σ΄αγκαλιαζω...και παω
να μου προσεχεις
ομορφε μου...
Κωνσταντινε μου...
γρηγορα η μπρα να περασει....
και εδω σε περμενω...
να πουμε..
να πουμε
ομορφε μου...
σε ευχαριστω....
μα ποσο σε ευχαριστω να ηξερες ομορφε μου
ΣΤΑΓΟΝΑ μου....
ποσα αποτυπωμτα στη σκια....
ποσο αγνωστα γνωριμα...
ΟΜΙΧΛΗ μου...
ΣΚΙΑ μου προσμενουσα....
φιλι...εκει ειμαι και περιμενω
φιλι...δεν εχω αλλα δακρυα
φιλι....μισω πολλες φορες το γραψιμο
φιλι...ομως εδω ειμαι και σε περιμενω
φιλι ΣΤΑΓΟΝΑ μου
the navigator
Ταξιδευτη μου...
Συ τα ταξιδια γνωριζεις...
Συ σε οδους γνωση απεκτησες...
αρα...κατι ξερεις πιοτερο απο εμε
ξημερωνει σε λιγο...
ομορφα αυτο το ημερωμα να σε βρει Ταξιδευτη μου...
:)
εγω καλη μου φλερταρω ακομη με τον υπνο γιατι εκει με επισκεπτονται κατι ιστοριες που τις λενε ονειρα και κατι μελωδιες που αλλλου δνε ακουσα παρα μονο στον υπνο για αυτο τον διεκδικω οσο και να μου ξεφευγει .και το δικο σου ιχνος τοσο πολυτιο παντα ευχαριστω
κομιζω με το νεο σημερινο μου ποστ μια περιεργη πληροφορια που εσυ νομιζω θα εκτιμησεις.. υπαρχει λοιπον πετρωμα αφιερωμενο στον Γκαιτε με το ονομα Γκαιτιτης ! και αλλα διαφορα που ανακαλυψα καθως ο ποιητης ως συλλεκτης πετρωματων παιζει με μεταφορες στα ποιηματα του ενα δυο απο τα οποία ποσταρισα με σχετικα αποσπασματα..
Να μη σκέφτεσαι ποτέ τους θεατές.
Στο έργο αυτό, παίζουμε για τον εαυτό μας. Πονάμε, κλαίμε, χαιρόμαστε, γελάμε, αγαπάμε, αγαπάμε πολύ, ταυτιζόμαστε με τη ζωή -ρόλο δύσκολο αλήθεια, αλλά υπέροχο- και οδηγούμε τα βήματά μας σε μια παράσταση για εμάς και μόνο. Βγάζουμε τα εσώψυχά μας, διαλύουμε τα πάθη μας, νεκρώνουμε τις αισθήσεις μας, πιάνουμε πάτο σχεδόν, για να σηκωθούμε, ανανεωμένοι κι ελεύθεροι. ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Στο έργο αυτό, είμαστε μόνοι μας. Απογειώνουμε την ψυχή μας και στο τέλος (έκπληξη;) ακούμε τα χειροκροτήματα από μια γεμάτη αίθουσα.
Είναι η καρδιά μας που τράβηξε τόσο κόσμο, κι όλοι οι φίλοι μας είναι εκεί μαζεμένοι και δακρυσμένοι, όρθιοι να χειροκροτούν.
;)
Τι υπέροχη ηχητική υποδοχή. Καλή μου τύχη που σε συνάντησα.
(Αρχικά έγραψα τα λόγια αυτά για το άλλο σου μπλογκ αλλά μιας και δε μπόρεσα να αφήσω εκεί το σχόλιο το αφήνω εδώ που ταιριάζει επίσης απόλυτα).
Μαρίνα μου,
Θα ήθελα να πιστεύω ότι το χειροκρότημα είναι μόνο το γλυκάκι μετά το φαγητό του πραγματικού καλλιτέχνη.
Σαν κυρίως πιάτο επιθυμώ να βλέπω τη γνώση που αναζητά να παίρνει, να την επεξεργάζεται και μετά με φροντίδα και αγάπη, μεγάλη αγάπη να την αποδίδει στους γύρω…κι ίσως κι αυτό το γλυκάκι χειροκρότημα να μην είναι απαραίτητο…Θέατρο η ζωή…πότε ανεβάζει κωμωδίες και πότε τραγωδίες, μα εμείς σαν καλοί θεατρίνοι πρέπει ν’ ανταποκριθούμε όσο κι αν και τα δύο πάρα πολλές φορές πληγώνουν…
Καλημέρα Μαρίνα μου!
Κι εγώ για μια κλεφτή ματιά μπήκα! Φιλιά στη Μαρίνα μας.
χαμογερλο μου;;;;;;;
να εισαι καλα αισιοδοξε μου...
να εισαι παντα καλα...
φιλι...ολοδικο σου χαμογελο
piece de resistance ...
για τον υπνο τι να γραψω;
ποτε δν ειχαμε την ιδανικη σχεση...
για τον Γκαιτε ;
του αξιζει κατοι περισσότερο απ την ονομασια σε ενα πετραδι(;)...
νομιζω..χωρις να ειμαι ιδιαιτερα γνώστης...
καλο σου βραδυ...κοκκινο
AΓΓΕΛΕ μου..
τι χαρα..τι χαρα που σε ξαναειδα...
ποσο δικιο εχεις καλε μου...
ο αγωνας μας, η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας...
κι οι φιλοι στο τελος η μονη μας περιουσια...
η ουσιαστικοτερη περιουσια μας...
αγκαλια χαρας μεγαλη που ηρθες Αγγελε μου...για σενα
καλο σου βραδυ καλε μου...
καλο σου βραδυ
helorus...
καλως ηρθες...
σε ευχαριστω για το σχολιο σου...
σε ευχαριστω πολυ...
στο άλλο blog καποιο λα΄θος ειχα κανει με τα σχολια...
τωρα ειναι ανοιχτο για όλους...
και παλι σε ευχαριστω και καλως ηρθες...
MΑΡΙΑ μου...
Μαρακι ομορφο..
ολσα αυτα η ζωη... μα κατα πως λεει κι ο ΑΓΓΕΛΟΣ αυτη κι η ομορφια της...
σε φιλω φωνη αγαπημενη...
καλη σου νυχτα καρδια μου
ΒΕΤΤΥ μου...του συμπαντος κοσμου
καλη σου νυχτα φιλη αγαπημενη
καλη σου νυχτα και φιλι...
φιλι...φιλι....
Δημοσίευση σχολίου