αλήτης ο χρόνος.....

Αλάργεψε ο χρόνος σε μνήμη πριν ή μήπως στο μετά ανάμνηση αλητεύει;
Αλάργεψε η μνήμη σε χρόνους πριν ή μήπως χρόνους στο μετά ,γητεύει;

“Είθε”, “μακάρι” και “μα πως; “ λέξεις πλέκει ,ζωής πουλόβερ
μα μάταια θαρρεί ότι ζωή υφαίνει….


Θεμέλιο το πριν, σκαλέτα το παρόν με καταφύγιο το όνειρο
αλάργεψε η Μνήμη , τρελά ταξίδια κάνει…

Αλήτεψε τη μνήμη ο χρόνος
και με σκισμένη φορεσιά την περιφέρει .
Στο χθες και στ’ αύριο , ταξιδιών προαγωγός
σε πόρνη τη μνήμη κατατάσσει
μα το παρόν της αθωότητας της
αυτήκοος μάρτυρας στα όνειρα της στέκει.

Αλήτισσα η μνήμη. Ενδύεται και περιφέρεται
μ΄ ένα σκισμένο τζην που χάσκει όνειρα
κι ένα μπλουζάκι, που γράφει πάνω του μια επανάσταση θεωρημένη
Στάμπα ο ΤΣΕ και “εμπρός” φωνάζει …

Αλήτισσα μνήμη , πόρνη φτηνή
μ΄ όνειρα ανεκπλήρωτα σε δρόμους έρημους
αγάπη αγοράζει…..

Μα πάλι ,πες μου φως μου….
Ποιος χρόνος Αλήτης στα όνειρα πιστεύει;