Tρέχει η άσφαλτος… ή τρέχω στην άσφαλτο;Η παράλληλη άσπρη διαχωριστική γραμμή,
τη γραμμή του τέλους στο monitor της εντατικής στο νου φέρνει…
δεν ήθελα ποτέ τον προορισμό και το τέλος του ταξιδιού γνώση να έχω….
Τον προορισμό αυτή τη φορά τον ξέρω….
Πληγή λέγεται ...
Σε καθιστώ συνοδηγό… Σου μιλώ…
Σου μιλάω….σου φωνάζω κυλώντας στην άσφαλτο
- Έμαθα μόνη να ταξιδεύω….
- ……..
- Βρέχει και δυσκολεύομαι
- ………….
- Πόσο εύκολα το « Σ ΄ αγαπάω» λέμε, ε;
- ………….
- Μη μου ξαναπείς ότι μ’ αγαπάς,,, χάρη στο ζητώ
- ……………..
- Βρέχει…..
- ……………..
- “Βρέχει στην εθνική οδό”….ωραίος τίτλος τραγουδιού ε; αγάπη;
- ………………….
- Μα μίλα μου….είναι δύσκολο αυτό το ταξίδι…..
- …………….
- Μίλα μου σε παρακαλώ….
- ……………………
Δίκιο έχεις ….μιλάνε οι σκιές ;
Μα ερώτηση μόνο ακόμα…
.
Όσο τα χιλιόμετρα τρέχω και στην πληγή φτάνω….
Που χάθηκαν;….που χαθήκατε;
Πότε σκιές γίνατε γαμώτο;
Χιλιόμετρα ασφάλτου γίνατε….
Στο 456ο χιλ….Προσκλητήριο μνήμης κάνω,…….
…………………………………………………………………..
ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΤΕ ΓΑΜΩΤΟ;;;;;;;;;;;;;;;;;
34 σχόλια:
Τίποτα δεν χάνεται, τίποτα...
Ολα είναι εδω, ψάξε στο σεντούκι με τους θησαυρούς της καρδιάς. Ολα εδω είναι...
Κι ας λείπουν όταν παίρνουμε παρουσίες...
σκαστή κοπάνα έκαναν και εμείς πρέπει να τους καλύψουμε...
Εχουμε ακόμα πολλά χιλιόμετρα να γράψουμε καρδιά μου
μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας, και κάτι μου λέει πως θα τους ξανασυναντήσουμε εκεί στον προορισμό μας...
Μαζί όλοι. Είναι μεγάλο το λεωφορείο της γραμμής και μας χωράει
Μαρίνα της καρδιάς μου
όλα εδω είναι...
Γεια σου ΚΑΘΑΡΜΑ.
Τα ταξίδια πάντα μόνοι μας τα κάνουμε.
Ακόμη κι αν κάποιος αγαπημένος σου να ήταν στο πλαινό κάθισμα,
ακόμη κι ένα λεοφωφρείο κόσμο να είχες μαζί σου.
Εσύ, τουλάχιστον ΕΣΥ αγέρι θα ήσουνα, πληγή, και όνειρο.
Ωστόσο, δεν είσαι μόνη και το ξέρεις... Θα έρθουν μέρες πιο ουσιαστικές.
Κάποιος ουρανός θ' ανοίξει.
Ποτέ δεν τελειώνει κάτι...
Καλημέρα
Καλημέρα
Καλημέρα
Η σχετικότητα της κίνησης παιχνίδισμα του νου φαντάζει. Παιχνίδισμα και κάθε τέλος. Κι ο δρόμος της καρδιάς το Φως, εκεί και στο μαζί κάποτε μόνος, αλλά φωτεινός. Κι αυτό το Φως σιωπή αγάπης ψυχές γεμίζει. Είναι εδώ κι ας σιωπούν. Κι η σιωπή χαμός δε νοείται. Φως ψυχής μου, Εσύ, πέρα από τα χρόνια...
Τρέχα καλή μου,μα πάντα οδηγό το γέλιο σου να έχεις...
Καλημέρα Μαρίνα!
Γωγώ...
Καλησπέρα. Μου θύμισες εκείνη την κραυγή της Κατερίνας Γώγου:
Πού είσαστε;
Πού πήγατε;
Κανείς δε με θυμάται...
Έτσι έκλεινε κάποιο από τα ποιήματά της στο Ξύλινο Παλτό.
Καλή δύναμη
καλή συνέχεια
«Τρέχει η άσφαλτος… ή τρέχω στην άσφαλτο;» Βασανιστικό ενδόμυχο ερώτημα που με τυραννάει χρόνια στα ταξίδια μου…
Κι οι γραμμές στα μόνιτορ, συνήθειά μου γίνανε πια, φορά τη φορά, αναστάτωση στην αναστάτωση, τώρα τις αντιμετωπίζω –εγώ- σαν αναπόφευκτη κατάσταση.
Η πληγή όμως είναι πάντα πληγή. Ακόμα κι όταν γιατρεύει. Ακόμα κι όταν ελαφρώνει το κορμί…
Κι ο μονόλογος γύρω σου, βασανιστικός μονόλογος που ονειρευόταν να μπορούσε να αποκτήσει τη δεύτερη φωνή, άντ’ αυτής όμως εισπράττει τη σιωπή… τη σκιά…
Πόσο καταλαβαίνω…
“Βρέχει στην εθνική οδό”….ωραίος τίτλος τραγουδιού… και βιβλίου κι ό,τι άλλο…
αλλά η σιωπή ματώνει το δέρμα,
ματώνει την ψυχή…
Πόσο καταλαβαίνω…
μαρίνα μου, καρδιά μου….
Οι σκιές δεν απαντάνε
γιατί δεν έχουνε φωνή,
Ζόρι έχουν και τραβάνε
μοναχά οι ζωντανοί...
Κοντολογίς, μαρίνα μου, όλοι μας, όσοι έχουμε μείνει πίσω..
"Ας ενωθούμε, ας πιαστούμε σφιχτά, ας σμίξουμε τις καρδιές μας, ας δημιουργήσουμε εμείς....ας δώσουμε ένα νόημα ανθρώπινο στον υπερανθρώπινον αγώνα"
Ν. Καζαντζάκης
Εδώ είμαστε ΟΛΟΙ, για ό,σο, να το θυμάσαι
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Μαρίνα
ίσως έχουν το λόγο τους, Μαρίνα, που δεν μιλούν οι σκιές
ίσως για να μη συνηθίσουμε την απουσία τους
Οι υπόλοιποι εδώ, για όσο μπορούμε διανύουμε χιλιόμετρα, πληγωνόμαστε κι αντέχουμε
φιλί βραδινού χαιρετισμού
αγκαλιά καληνύχτας
φιλί νέας βδομαδας
υπόσχεση δική μου
ευχή για σένα
..κι απο μενα φιλι..τα αλλα στα γραφω!
ο μονολογος ..σπαραχτικος!
Καληνυχτα Μαρινα μου
(χανονται οσοι αφηνουμε να χαθουν).
Οι ωραίοι ως άγγελοι σιωπούν...
Και στην ουσία τα μόνα που τρέχουν είναι τα ερωτήματά μας...
Δηλώνω παρούσσα!
Και σ΄αγαπώ βαθιά... Μαρίνα της καρδιά μου...
Καληνύχτα...
Καλημερουδια. Που ειναι η φωτο??? ε ε ε ????
Eδω ηταν αλλα που να την δω μετα απο τοση ντεκαπαζ!!! χε
Έτρεχες στην άσφαλτο, μήπως κάποια στιγμή τους προσπέρασες όλους χωρίς να το καταλάβεις; Έφτασες στον προορισμό που γνώριζες, αλλά μήπως ξέχασες να ευχαριστηθείς την διαδρομή;
Εδώ σιμά, χέρι με χέρι, ανάσα την ανάσα.
Μην το ξεχάσεις.
Με καθήλωσες.
Αγκαλιά και γλυκό φιλί για τη νύχτα σου...
δεν είσαι μόνη μ' ακούς;;;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ μου....
στην αναφορα για τις παρουσιες οι αποντες εγιναν πολλοι...
το απουσιολογιο γεμισε...
και τα βήματα αρνουνται να πανε καινουργιο να αγορασουν.....
φιλι φιλω εσενα " Ελπιδα " μου ....
την καρδια μου
ΔΗΜΗΤΡΗ αγαπημενε πολυ....
ο ουρανος " θα " ανοιξει ε;....
κατι σαν προεκλογικη υποσχεση ακουγεται...
καλησπερα
καλησπερα
καλησπερα
ΒΙΚΥ....φως εκ του φωτος εσυ
ενιοτε η σιωπη.....παρουσια ειναι
πιοτερο ομως η σιωπη ....απουσια δηλωνει ...
απουσια διαρκειας ....που πονα
φιλι....ΒΙΚΥ φως απο χρονους άλλους
φωτεινη νυχτα να εχεις φως μου
ΓΩΓΩ....των ψυθιρων της καρδιας
το γελιο σφαζεται καποτε....
στο σφαζουν....
αλλοτε πάλι απο μονο του ....
αυτοζειρας γινεται....
φορω τη μασκα και τρεχω....
σοφος όποιος την κατασκευασε
φιλι....αναμονης κα λαχταρας
φιλι....αντε να ειδωθουν τα βλεμματα επιτελους
f... καλοσωρισες....
η ΓΩΓΟΥ...ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ
ΣΕ ευχαριστω για τις ευχες σου....
ομορφη νυχτα να εχεις f.....
λαμπρη αυγη ....τα ονειρα να φερουν
ΗΧΩ μου...
ματωνει τη ψυχη η σιωπη.....
το ξερεις...
το εισπρατεις....
ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ....
ΓΛΑΡΕΝΙΑ μου....
σοφος ο Καζατζακης....
κι απ τη σοφια του εχεις πάρει....
Γλαρενια μου....
ερχονται στιγμες που....
να εισαι καλα ψυχη μου....
στα φτερα του παντα παντα μεσα....
και να του χαμογελας....ομορφια μου
φιλι....γνωσης αγνωρης γνωστης
ΤΡΥΦΕΡΕ μου....
αγκαλια ,
φιλι καληνυχτας
υποσχεση εχεις δωσει
την ευχη σου πραξει θα κανω
φιλι....υποσχεση δικη σου
φιλι...η ευχη σου πραξη δικη μου
τρυφερε μου....
τα όνειρα σου απ το χερι...
σ΄ομορφη αυγη να σε οδηγησουν
mojia ....
mili mojia....
καλη σου νυχτα ομορφια μου....
μας αφηνουν καποτε κι οσοι σπαραχτικα τους αγαπαμε....
κατι περισσοτερο θα ξερουν η ηξεραν
mila mojia μου....
φιλι σου στελνω.....
νοτισμενο νοτια παρακαλω να στο φερει
ΑΔΕΛΦΗ....ομορφη σαν αγγελος
αγγελε μου....το παρουσα σου ειναι συνεχεια στα αυτια μου...
μα τ κυριοτερο η ψυχη μου το εισπραττει...
βαλσαμο μου....
σε αγαπαω αδελφουλα
ΗΛΑΙΧΤΙΔΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ......
ποια ντεκαπαζ κοριτσι μου;;;;;;;;;;;;;
εσυ ντεκαπαζ;;;
αν όλες οι ξανθες ηταν σαν εσενα ομορφια μου....
το αλμπουμ με τα ανεκδοτα θα ειχε πολλες σελιδες λευκες.....
ηλιαχτιδα μου::.....
το ξερεις ε;;;;;;;;;
ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ μωρε πολυ.............
ηλιαχτιδα μου...
ενατξει με τη φωτο ετσι;;;
θα μου ξαναμιλησεις;;;;;;;;;
Ηλιας...just me
καλως τον....
ισως Ηλια...
τι να πω!....
εβρεχε κι όλας πολυ εκεινη τη μερα που έτρεχα στην εθνικη οδο...
καλωσορισες Ηλια....
ΣΤΑΓΟΝΑ μου.....
σταγονα μου. ζεστα βοτανα, αχνιστος καφες κι η θεση σου στο παγκακι σε περιμενει....
ανασα ανασα....
αγγιγμα αγγιγμα....
εκει....στο παγκακι
φιλι....σε περιμενω ΣΤΑΓΟΝΑ μου
Τα λόγια εξατμίζονται…
Δεν στέκονται ικανή απάντηση σ’ αυτό το προσκλητήριο
Σ’ εκείνο το χιλιόμετρο χαράχτηκε η ψυχούλα σου καρδιά μου;
Φτωχό φιλί σου αφήνω απόψε
Πολύ φτωχό την πίκρα να γιατρέψει…
χιλιομετρα η ζωη μας..το κοντερ να γραφει..κι αυτα που θελουμε κ ψαχνουμε ειναι αλλου,στα χιλιοστα που δεν διαβηκαμε..αυτοκινητο,μουσικη,νυχτα,δρομος, εσυ συνοδηγος,σκεπασμενη με κουβερτα εξοχης να κοιμασαι κι εγω να κυνηγαω τα χιλιομετρα μηπως κ σε συναντησω..κοιμησου,σε λιγο φτανουμε..θα φτασουμε μαζι αραγε?
καλησπερα..
καλα θα σου ξαναμιλήσω αλλα θα λεω τα μισα γιατι τη φωτο απο εγχρωμη την εκανες ασπρόμαυρη! χαχα
poetic μου....
Μαρια....ολα ικανα ειναι
μα κι ολα επιπλαστα καρδια μου
φιλι...Μαρια
ισως καποτε το σεντουκι ανοιξουμε.....
Κατερινα μου....
ισως φτασουμε Κατερινα...
ισως...
η κουβερτα κι η ζεστασια της Κατερινα μου...ειναι ζωης πριν βιωμα....
σε φιλω Κατερινα
σε φιλω
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΜΟΥ....
εγχρωμη εγινε πάλι...και μεγαλη
αρα;;;;;;;;;;;;;;
δεν θα μου λες τα μισα.,,,,
ηλιαχτιδα μου....ξερεις πια
Δημοσίευση σχολίου