καράβια μοιάζουν οι ψυχές, κι ανέμους να ζητήσειςταξιδευτες στα αμπαρια τους σαν πάρουν οι αναμνήσεις…..
στίχοι -μουσική Δ.Υφαντης
( Τρίφωνο)
Κλεινω τα μάτια…παει να πει ... ταξιδευω
Κλεινω τα μάτια….παει να πει... χανομαι
Κλεινω τα μάτια….παει να πει... χανομαι
Κλείνω τα μάτια ....πάει να πει ... φοβάμαι
Κλεινω τα μάτια ....παει να πει…. επιμένω
Κλεινω τα μάτια ....πάει να πει ….ξεχνάω
Κλεινω τα μάτια ....παει να πει … θυμάμαι
Κλεινω τα μάτια ....πάει να πει… σε αγαπαω
Κλεινω τα μάτια ....παει να πει…. Αχ να κοιμηθω να σ΄ονειρευτω που με ξέχασες και λιώνω………..
Κλεινω τα μάτια ....παει να πει…. επιμένω
Κλεινω τα μάτια ....πάει να πει ….ξεχνάω
Κλεινω τα μάτια ....παει να πει … θυμάμαι
Κλεινω τα μάτια ....πάει να πει… σε αγαπαω
Κλεινω τα μάτια ....παει να πει…. Αχ να κοιμηθω να σ΄ονειρευτω που με ξέχασες και λιώνω………..
Εμπνευσμένο απ το κείμενο του Ηχου
Απ την κατάθεση της ψυχής του
.............................................................................................................
.................
Γράφει σ΄ ένα βιβλίο του ο Δημητρης
................."Τις μεγάλες στιγμές της ζωής μας δεν τις βλέπουμε με τα μάτια
τις νιώθουμε με τη καρδιά, γιατί η ένταση τους μας τα κρατά πάντα κλειστά. "*
Κλείνω τα μάτια πάει να πει….ζω τις μεγάλες μου στιγμές….
Ηχε μου.... Να είσαι καλά
Αχ εσεις οι Ποιητες…………………………………
* Απ το βιβλίο του Δ.Βαραρήγου
" με το ιδο χρώμα η νύχτα και η σιωπη"...
14 σχόλια:
Ψάχνω να βρω καποιον να το πω... να σε αποφορτίσω...
Δεν έπρεπε...
Άνθρωποι, οι ανάγκες των αισθήσεων τους μεγάλες...
Καμιά απ' τις Κήρες ακόμα δεν θα μπορέσει...
Ποιες νύχτες να βρίσεις;
Αγάπα τες όλες κι
Όνειρέψου...
Δημητρη μου?
Παντα ενα "δεν επρεπε" κυριαρχει στο μυαλό μου...
Πάντα οι αναγκες των αισθήσεων μου είναι μεγάλες...Ιδίως της αφής.Ειναι πιοτερο απαιτητικη απ τις άλλες....(όπως στους τυφλους)
θέλω ν΄αγγιζω, για να νιώθω οτι υπάρχει...
Καμιά απ τις Κήρες δεν θα μπορέσει;
Είθε...
Mακάρι....
Αλλά....
Πολλες νύχτες βρίζω,
λίγες αγαπω....
και μόνο ονειρεύομαι...
Αγαπη για σενα
φιλία για σενα
κι ευχη-προσευχη
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ
φιλω σε
Απέμεινα μ' ένα φθαρμένο όνειρο στην άκρη της πόλης καθώς βγήκα απο μέσα της.
Ρώτησα τ' όνομά της, μου το 'πε, δε την ξανάδα.
Έκλεισα τα μάτια κι άφησα να περάσει απο μέσα τους η ζωή.
Σινεμασκόπ.
Τώρα πια γνωρίζω πως είναι κρατάς τα μάτια κλειστά στον άνεμο, πως είναι οι σκύλες του Άδη να σ' αγγίζουν.
Βαδίζω αργά πια, ακόμα και μέσα στην πόλη, ν' αφήνω τον αγέρα να διαπερνά το κορμί μου, να διαπερνά τα όνειρά μου.
Αν κλείσω τα μάτια θα είναι για να ονειρευθώ.
Ελπίζω....
Με κλειστά μάτια ζω. Αν τ΄ ανοίξω, θα δειλιάσω μπροστά στην επίθεση του αληθινού. Άλλοι το λεν υπεκφυγή... εγώ το λέω αλήθεια, δική μας αλήθεια που συναντάμε στο άγγιγμα τ΄ αληθινό, εκεί που οι λοιπές αισθήσεις συμπληρώνουν μόνο, αλλά δεν αναπληρώνουν... Μόνη διαφορά: τα δικά μου δάκρυα δεν κρύβονται, μόνο τραγουδάν που και που, για να ξορκίσουν το φόβο τους... καμιά φορά πνίγουν τα τραγούδια, αυτά που τους απειλούν... εμένα ποτέ... ξέρουν πως δεν έχουν να φοβηθούν από μένα και μου συμπεριφέρονται με ευγένεια...
Αφήνω ένα φιλί στον αέρα. Αν ανοίξεις τα μάτια, και το δεις, πιάστο, είναι για σένα.
Μαρίνα, σου χαρίζω ένα ποίημα μου που το έγραψα στο μπλογκ μου στις 31/5/07 και που μου το θύμισε το γραπτό σου.
Ποτέ δε θα μάθεις
Κλείνω τα μάτια
σ' ονειρεύομαι
διαβάζω τα γράμματά σου
μαθαίνω τα μυστικά σου
μα εσύ ποτέ δε θα μάθεις
πόσο σ' αγαπάω
δε θα καταλάβεις
πόσο πονάω
κοίτα μόνο για σένα τι γράφω
κοίτα μόνο για σένα τι κάνω
αν δεις κατάματα την καρδιά μου
θα δεις πως είναι δικιά σου
μην τρομάξεις
ξέχασα τον εαυτό μου σε σένα
ζω μόνο για σένα
ποτέ δε θα μάθεις
αυτά που νιώθω δεν είναι ψέμα
δε θα καταλάβεις
δεν είναι άπιαστο όνειρο
μιας νύχτας το βλέμμα
την αγάπη μη φοβάσαι
μόνος πια δε θα 'σαι
ο χρόνος θα σου μάθει
της αλήθειας τ' αγκάθι
είσαι για μένα η ζωή
κι ο θάνατος μαζί
για σένα αναπνέω
για σένα πεθαίνω
ποτέ δε θα μάθεις
δε θα καταλάβεις
πόσο σε θέλω.
26/4/07
HXE μου....Διαβαζω και ξαναδιαβαζω ολα όσα γραφεις...Γυρνω και ξαναγυρνω και ξαναγυρνω....
Βουρκώνω...κλεινω τα ματια για να σταματήσω τα δάκρυα...
αναλογίζομαι τις μνημες "μας"...
αναρωτιεμαι...
Διαφορετικές, μα αφήνουν τοσο κοινες πληγες...
" γνωρισα πως ειναι οι σκύλες του Αδη να σε αγγίζουν..."
Ηχε μου....κλεινω τα μάτια και μηρυκάζω τα γραφόμενα σου, όπως κανω με τα λόγια των αγαπημένων μου,όσων ειναι εδω κι όσων έχουν φύγει...
εκλεισα καποτε τα μάτια,τρομοκρατημένη,φοβισμένη, έβλεπα την ζωη μου σινεμασκοπ σε χρωμα ασπρομαυρο,20 χρονια περασαν σε δευτερόλεπτα ταινίας μικρου μήκους απ τα κλειστα μάτια ...
και μετα σκοτάδι, και μόνο τις ανασες των σκυλιών του Αδη να με κυνηγουν,να με παγώνουν...
Μνήμη...κοινή; οχι! μα σίγουρα κοινη η πληγη....
Κλεισε τα μάτια κι ονειρέψου
Ηχε μου...
Ανοιξε τα και δες χαμόγελα αληθειας να σε κοιτουν...
ομορφο βραδυ....
ομορφότερη νύχτα....
λαμπερη αυγη.....
Για Σένα Ηχε μου.....
Μακάρι να μπορούσα
μια αγκαλιά όλη δική σου
Μαρίνα μου να σου προσφέρω...
Αλλά είμαι μακριά σου...
Η σκέψη μου πάντοτε μαζί σου...
Αλλά είμαι μακριά σου...
Ο σιωπηλός νικόλας σου
elena72...
καλωε όρισες...
όμορφη κι ευχάριστη επισκεψη...
Το φιλι σου είχα τα μάτια ανοιχτα, το είδα το έπιασα και το φυλάω...για να το έχω.:)
Το έμπυρη γνώση Ελενα...
ουτε φλεγόμενη ουτε φλέγουσα είναι...
ειναι η γνωση που απεκτησα μεσα απο φωτια...
Σημάδια που αφου σε καινε για καιρο πολυ,ανεξίτηλα μένουν
κι εμπυρη γνωση απέκτησε έτσι η ψυχη,και το κορμί ίσως...
Το μυαλο ακολουθει τα άλλα δυο...
Παλευει να απαλυνει σημάδια, αλλα καθώς αυτοφωτο δεν ειναι στην γνώση,ηττημένο είναι πάντα...
φιλι Ελενα
φιλι....
καλο βράδυ να έχεις...
@elenitheof...
καλως την...
Σε ευχαριστω για το δώρο σου Ελένη...
Το ειχα διαβάσει όταν μπηκα στο στολόγιο σου, και μου άρεσε πολύ...
σου αφησα μήνυμα και στο δικό σου..
Να είσαι καλά...
Ν εχεις μια όμορφη νύχτα....
Αφήνω εδώ στην άκρη και λίγο βάλσαμο... ίσως το χρειαστείς...
Αν χρειαστείς κάτι άλλο, μη διστάσεις...
Καλό βράδυ Μαρίνα μου...καλό βράδυ να΄χουμε
Είναι διάφανα τα μάτια... τα μάτια της ψυχής...
κάνουν πως δε βλέπουν.... μα όλα τα είδαν!!
και εμείς να αναρωτιόμαστε...
ακόμα....
ένα χάδι ίσως τα κάνει να κρατήσουν τα βλέφαρα ανοιχτά για όσο κρατήσει...
Μια γλυκιά και ήρεμη νύχτα...
και αύριο όλα θα είναι καλύτερα...
:))
Νικόλα μου...
σιωπηλέ μου Νικόλα...
Η αγκαλια σου, νυχτερινος αναπαμος είναι για μενα, κι ας εισαι μακρυα...
Στην σκεψη σου ακουμπω, αραξοβολι ειναι,να μονιασουν να ξεκουραστουν,οι δικες μου....
ΣΕ αγαπαω Νικόλα μου...
elena72...
το βάλσαμο το πήρα...
το αποθήκευσα...
σε ευχαριστω.....
φιλι πετω για σενα....
Σεμέλη μου....το πιοτερο διαισθητικο βλέμμα το εχουν τα μάτια της ψυχής...
Το γνώρισα εδω μέσα...
Με Εσας....
Κι ειναι επ΄της ομορφότερες γνώσεις αυτη η γνωση...
και δεν ειναι έμπυρη....
ειναι γνώση Αγγελων αγαπης...
Σεμελη μου?
Ναι μας ακουει....
φιλω φιλω φιλω φιλω...........................................................
Δημοσίευση σχολίου