στον παραδεισο εχω σημαδέψει ενα νησι.....Απαραλλαχτο Εσυ.

Το μονογραμμα.....

θα΄ρθει μέρα

μ' ακούς
Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα,

μ' ακούς

Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά,

μ' ακούς

Των ανθρώπων

Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει

Στα νερά ένα ένα,

μ' ακούς

Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ,

μ' ακούς
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία,

μ' ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες

Των Αγίων

Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούς

Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω

Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά

και νεκρώσιμους ψαλμούς

Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς

Της αγάπης

Μια για πάντα το κόψαμε

Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς

Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς

Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας

Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούς

Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς

Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς

ΣΕ ΕΣΕΝΑ....ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΤΟ.... ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΑ ΜΕΤΑ (ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ)... ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ..
2 ΜΑΗ 2004................................................

ΑΓΑΠΗ (Μεγάλος θυμός)

Πόσο πολύ σ αγάπησα
ποτέ δεν θα το μάθεις
απ την ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες και χάθεις
καθώς τα διαβατάρικα
κι αγύριστα πουλιά

πόσο πολύ σ αγάπησα
ποτέ δεν θα το μάθεις


κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι εγώ πως θα ξανάρθεις
εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή
αιώνια θα το τραγουδώ
και συ δεν θα το μάθεις
πως οι στιγμές που μου δώσες
αξίζουν μια ζωή…..

πόσο πολύ σ αγάπησα
ποτέ δεν θα το μάθεις

Σ΄ Εσενα εκει....ΑΓΓΕΛΕ μου.

Aποσμασμα απ το Μονόγραμμα του Ο.ΕΛΥΤΗ

αποσπασμα απτο ποιημα Αγαπη Κ.ΠΑΙΖΗ