Τι έχεις?Τίποτα…
Γιατί τόση θλίψη?
Για το τίποτα..
Γιατί τόσος θυμός?
Για το τίποτα.
Γιατί τόσο δάκρυ?
Για το τίποτα…
Γιατί το δυνατό σαρκαστικό γέλιο ?
Για το τίποτα…
Γιατί τόσο σπαρταριστό κλάμα
Για το τίποτα
Τι ζητάς επιτέλους?
Τίποτα...
Τι φοβάσαι?
Δεν θα προλάβω…
Δεν θα προλάβω…
Τι δεν θα προλάβεις?
Το ….τίποτα
Τι θέλεις επιτέλους?
Το ….τίποτα
Τι θέλεις επιτέλους?
Τον θεό ή τον δαίμονα μέσα μου που με βασανίζει θέλω να βρω. Να τον καβαλήσω, να τον σπιρουνιάσω και να με πάει όπου θέλω…Να ταξιδέψω μαζί του, μαζί του όμως , ακούς? πάνω από βουνά ποταμούς ορμητικούς κι αγριεμένες θάλασσες…Να συναντήσω γέρους σοφούς, έφηβους χαρούμενους χωρίς τρελαμένο βλέμμα, παιδιά ευτυχισμένα χωρίς ρυτίδες γεροντικές στα νιογέννητα πρόσωπα τους από αιώνων βάσανα ζωγραφισμένες ,έρωτες όμορφους ανέγγιχτους από σκέψεις ύπουλες «κοινού συμφέροντος ».
Να φύγω θέλω μαζί του να εξαφανιστώ…Εδώ ν΄ αφήσω όλο τον παλιό μου εαυτό. Με ψυχή και μυαλό νιογέννητου μωρού να ξεχυθώ σ΄ αυτό το ταξίδι…Και αφού τιθασευμένο θα έχω, τον θεό ή δαίμονα μου, εαυτόν ίδιο δεν θα αποκτήσω ξανά…
Θα πάψω ν΄ αγαπάω για πάντα, θα πάψω να μισώ για πάντα. θα πάψω να κλαίω με λυγμούς, θα πάψω να γελάω δυνατά όταν πονάω...Θα πάψει ο πόνος θαλάμι να χει κάνει την ψυχή μου. Θα πάψω την χαρά μου με λυγμούς να εκφράζω...
Αυτό ζητάς τελικά;
Αυτό ζητάς τελικά;
Ναι … έναν άλλον εαυτό. Θα είναι καλύτερα για τους άλλους και για μένα…Δεν σε θέλω πια…
Με κούρασες…
7 σχόλια:
Σε θέλω..
Σε αγαπώ...
Θα σε γιατρέψω...
(δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από τον εαυτό του τελικά...)
:-0)
cook the book...Αναστασια μου...καλο μηνα.Μπορουμε ομως να αποβαλουμε και να ξεφυγουμε απ αυτον τον εαυτο που μας παιδευει ή μας αρρωσταινει...ετσι δεν ειναι? πολλα πολλα γλυκα φιλια για Σενα...Κι άλλα τοσα στην betty...
ναι Μαρινάκι μπορούμε...αν δεν υπήρχε κι αυτή η ελπίδα....ήδη με το να έχεις αυτή την πίστη όλα είναι πιο εύκολα....η πίστη κινεί βουνά....2-3 σκουπιδάκια που μας περισσεύουν θ'αφήσουμε;....ε;;
φιλιά σε σενα και τον γιοκα σου
Οι σκοτεινές Κήρες που μαζεύονται από τις μάχες των συναισθημάτων μας δεν πρέπει να τις αφήνουμε να στοιβάζονται στις μικρές χαραμάδες της καρδιάς μας.
Διώξε τα αναπάντητα ερωτήματα που θέτεις στον εαυτό σου υποβάλλοντας τον σε δοκιμασίες που πληγώνουν ότι ακόμη μπορεί να έχει μείνει ανέγγιχτο μέσα σου.
Αλήθεια μέσα από την έμπυρη γνώση, έχει μείνει κάτι μέσα σου ανέγγιχτο;
Χαιρετισμούς...
Γεια σου Μαρίνα! Να που πέρασα κι εγώ από εδώ για να μάθω νέα σου. Αυτόν που σε παιδεύει αγνόησέ τον, περιφρόνησέ τον, σα να μην έχει και πολλά να σου πάρει και μην τον φοβάσαι. Θα φύγει πιο γρήγορα. Αλλά και πάλι, δεν έχει σημασία, το βέβαιο είναι ότι θα φύγει. Θα μείνει η αληθινή, γλυκειά Μαρίνα.
Καλή σου μέρα!
cook the book...Aναστασια...παντα γλυκεια.! καποια απροοπτα με απομακρυναν λιγο απ τις επισκεψεις μου τις καθημερινές και τα γλυκα χαμόγελα στα χειλη που σχηματίζονται οταν σε βλέπω στον χώρο που μου αναλογει στο σύμπαν. [ το ελεγχόμενο απ΄τους γήινους τουλάχιστον.:)] ...Τα φιλια στον γιοκα τα εδωσα κι ηταν γλυκα πολυ Δώσε στα αγγελουδια σου τα δικά μου απ την καρδια μου μέσα.
@δημήτρης βαρβαρήγος ...Δημήτρη μου,δεν ξερω καμια μάχη στα χαρακώματα των συναισθημάτων που να μην αφήνει-συσσωρεύει πληγές μεγάλες ή μικρές,μα πάντα δια βιου χαρασόμενες.
Πολύ ωραία η ερώτηση και δύσκολη η απάντηση στο αν η "εμπυρη γνώση " μου άφησε κάτι αννέγγιχτο.Νομίζω τίποτα Δημητρη μου...Τίποτα απ αυτα που ζητω να αλλάξουν σε μένα.Θα ήθελα να μείνει ανέγγιχτη η Αγάπη, αλλά 1/ ειναι αλληλένδετη με όλα τα υπόλοιπα,μα και 2/ δεν την αντέχουν αυτην την αγάπη ούτε οι γυρω μου...Κι ειναι επίσης δύσκολη η στιγμη όταν καποιος σου ζητα να απομακρύνεις ή να αποβάλεις την Αγάπη που του έχεις.Πιστεψε με Ποιητη...Τέλος πάντων το πολύπλοκο του εαυτού μας, αν λιγο απλούστερο γινόταν, κι αν η "άπυρη γνωση" μας "ανδρωνε" ισως να μην υπήρχε η λεξη "καταθλιψη"... ΦΙΛΏ ΣΕ
@ Βetty ....καλώς όρισες και στο σπίτι μου...εισαι κι εσυ τόσο γλυκειά κι αισιόδοξη, σαν την Αναστασία που με πιάνεται απ΄το χέρι και με οδηγήτε σε αισιόδοξα μονοπάτια, χωρις σχεδον να το καταλαβαίνω οπότε και να "αντισταθω"....Τόσο γλυκα δηλαδη.Η Αναστασία στον γλυκο κοσμο της κουζίνας που σημαινει ενδιαφερον κι αγαπη για τους γύρω μου, κι εσυ Betty μου σε ουρανόδρομα συμπαντικα χαρμόσυνα κι ελπιδοφόρα μονοπάτια Να Είσαι καλά....ΦΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΦΙΛΙΠ :)....
Σ'ευχαριστώ! κι έχεις κι ένα δώρο στο blog της αδελφής μου.
Δημοσίευση σχολίου