tag:blogger.com,1999:blog-6228325276965162803.post5079132673037408684..comments2023-10-29T09:59:42.165+02:00Comments on σκιας...χναρι: ""ακόμα κι οι βρύσες σταμάτησαν να στάζουν"".....Μαρινα .....http://www.blogger.com/profile/10932579039690816805noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-6228325276965162803.post-23373656785746544042008-05-24T16:54:00.000+03:002008-05-24T16:54:00.000+03:00Το ξέρω Μαρίνα μου...Ακόμα και αν οι βρύσες ...Το ξέρω Μαρίνα μου...<br>Ακόμα και αν οι βρύσες σταμάτησαν να στάζουν, νερό, σαν αίμα θα τρέχει στο αυλακωμένο απο τον πόνο πρόσωπο...<br><br><br>Είναι η προσπάθεια...<br><br>προσπάθεια ζωής...<br><br>Είναι η Ζωή...<br><br>Είσαι εσύ Δελφινοκόριτσο μου!!<br><br><br>Απο του ήλιου την άγρια Δύση φιλί αγάπης και αποθυμιάς σου στέλνω...<br><br>και μια υπόσχεση...<br><br>θα τα πούμε σύντομα ...<br><br>Το ...ΠετροχελίδονοAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6228325276965162803.post-34176639314749489772008-05-26T20:00:00.000+03:002008-05-26T20:00:00.000+03:00ΕΠΙΘΥΜΙΑΘα’ ρθω μιαν αυγή του Απρίλη, που άλικαρόδ...ΕΠΙΘΥΜΙΑ<br><br>Θα’ ρθω μιαν αυγή του Απρίλη, που άλικα<br>ρόδα θα μαδά στην πνοή του ανέμου,<br>λίγο φως να πιω στον ανθοκάλυκα <br>της φιλίας σου, φίλε μου μακρινέ μου<br><br>Να φανούν ζητώντας τα’ αφανέρωτα,<br>σύντομα με πρόφτασε το βράδυ•<br>προδομένος κάθε ονείρου κι έρωτα<br>φυλαχτό δεν έχω ουτ’ ένα χάδι.<br><br>Με το νου, σκληρό διαμάντι, ράγισα <br>της καρδιάς το κρύσταλλο, κι ακόμη <br>ούτε η Μούσα, η άλλη μοίρα, η μάγισσα,<br>δάφνη δε μου κάρφωσε στην κόμη.<br><br>Το στερνό και μόνο εφόδιο χάλασα•<br>μα ως θα πλέω, καλέ μου, στη Χαλκίδα,<br>απ’ το πλοίο θα ρίξω μες στη θάλασσα <br>τη βαριά του μάταιου αλυσίδα.<br><br>Θα σε βρώ θα μείνουμε ώρες λέοντας <br>τόσα, τόσα ασήμαντα κι ωραία.<br>Με τα μάτια στο γαλάζιο πλέοντας <br>θα γεμίσω φως τον αμφορέα.<br><br>Αντίκρυ γυαλί ο γιαλός και πάνω του,<br>σε σαπφείρου γλάστρα, οι γλάροι, κρίνοι•<br>θα’ χει ο νους τη χάρη του αστεφάνωτου,<br>δίχως πιά να κρίνεται ή να κρίνει.<br><br>Θα μου λές- πρωτόγνωρο φανέρωμα!-<br>ιστορίες γνωστές γεμάτες γλύκα,<br>γλέντια ναυτικών ως το ξημέρωμα<br>για μια Ζαχαρένια ή μιαν Αννίκα.<br><br>Και θ’ ακούω εσένα και τα κύματα<br>- φλοίσβος η φωνή σου, η πνοή σου αρμύρα –<br>και ξεχνώντας τ’ άλυτα προβλήματα<br>θα χαρώ ξανά της γης τα μύρα.<br><br>Κι όταν θα βραδιάσει – ώχ, έγια λέσα μας ,<br>έγια μόλα, αδέρφι στην ορφάνια – <br>ομορφιές απλές θα λάμψουν μέσα μας,<br>όπως στο γιαλό τα πυροφάνια.<br><br> Του Γιάννη Ρίτσου <br><br>Αφιερωμένο στο Γιάννη Σκαρίμπα <br>……………………………………………<br>Με όλη την αγάπη μου <br>Στη Μοναδική Αγαπημένη Συντρόφισσα Ελευθερίας <br>Μετά το παραπάνω κατάλαβα ότι δεν πρέπει να γράψω τίποτα άλλο,…<br>Καλό Ξημέρωμα Μαρίνα μουAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6228325276965162803.post-30236326951999854512008-05-29T14:55:00.000+03:002008-05-29T14:55:00.000+03:00Αναρωτιέμαι πόσοι χώρεσαν στα χείλη τους τη λέξη Β...Αναρωτιέμαι πόσοι χώρεσαν στα χείλη τους τη λέξη ΒΟΗΘΕΙΑ.<br>Αναρωτιέμαι πόσοι χώρεσαν στην κίνηση του χεριού τους το άγγιγμα.<br><br>Οι κραυγές εντός μας κραυγές παραμένουν, κραυγές σπαρακτικές.<br><br>Καληνύχτα ψυχή μου, καληνύχτα κι ας χάνεται η ηχώ της φωνής πάνω στα πετρωμένα στήθη από τον πόλεμο...Anonymousnoreply@blogger.com