6.6.10

μυρωδια...καλοκαιρινη



στου ηλιατορα τις μυρωδιες αφησου..,

στο αυριο που κρυφτο παιζει με στιγμιαιο καλοκαιρι


οι αγκυρες "Ιασωνα" κοβονται για να αρχισει το ταξιδι....


κλεινουν οι παρενθεσεις, να ανοιξουν καινουργιες


διαφορετικα ονειρα σε καθε γεμισμα του φεγγαριου...
και σαν ερωτας, με μοναδικοτητα καινουργιου ,

γενιεται,

ειναι για να πνιγεται, να κολυμπα,
μεχρι
πανσεληνη θεα κυριαρχησει ουρανιο κοσμο



κοιμησου στον φλοισβο μιας νιογεννητης αμμουδιας...


φυγε...πετα ...ονει ρεψου....
τον μυθο της Αριαδνης κοψε.... απ΄την αρχη ξανα ....
αλλο το τερμα ειναι...δεν ειναι συνεχεια της αρχης του...

δεν εχει αυτονοητο το τελος...
δεν εχει λογικη συνεπεια...
θυμησου!
δεν πονα η Ζωη!
μητε ο Ερωτας πονα
μητε η Εκπληξη
μητε το Παθος
ουτε ο Ποθος
δεν πονα η Αληθεια καλε μου...
μονο το λαγουμι
μονο το λαγουμι μιας κρυψωνας "φοβαμαι να ζησω"
μονο αυτο επωδυνο ειναι...
μονο το λαγουμι που κρυβεται τ΄ Αγριμι ...
( που κρυβεσαι αραγε "Ιασωνα";;)

ακολουθησε τα βηματα του χορου των ξωτικων....
μονο αυτα γνωριζουν
το αντιστροφο που αναλογει Ζ Ω Η...